Να του ζήσει του Peters! Το βίωσα το συναίσθημα της πατρότητας πρόσφατα και τον συμμερίζομαι απόλυτα.
Μιας και τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού γέμισαν χαζομπαμπάδες, είναι μια τέλεια αλληγορία διότι και το μπάσκετ του Μπαρτζώκα 2023-24 είναι ένα "βρέφος" στην ανάπτυξη. Είμαστε ακόμα ένα "μπασκετικό nursery"
-> Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που ελέγχει καλύτερα από κάθε άλλη τον set ρυθμό του παιχνιδιού. Εκδηλώνει 66 επιθέσεις ανά 40’ και αυτό, όπως έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν, ήταν ως τώρα μια συνειδητή, λόγω ελλείψεων, επιλογή. Με τον ΝWG απόντα και με τον Λούντζη με συγκεκριμένο ταβάνι, ο βασικός μας PG Thomas Walkup παίζει φέτος 30’ μ.ο.
-> Άρα, πρώτη επιλογή, το φρένο. Και, δεύτερη (συμπληρωματική) επιλογή, η απόφαση για την απόκτηση ενός ακόμη guard , του NML.
-> Ο Ολυμπιακός είναι η 2η καλύτερη ομάδα στους πόντους ανά ματς που επιτρέπει στον αντίπαλο καθώς και στα συνολικά rebounds που επιτρέπει στον αντίπαλο. Είναι η 3η καλύτερη ομάδα στις assist που επιτρέπει στον αντίπαλο και είναι και η 4η καλύτερη ομάδα στα επιθετικά rebounds που επιτρέπει στον αντίπαλο.
-> Ο "παιδίατρος" λοιπόν, λέει ότι τo "μωρό" του Μπαρτζώκα έχει φοβερό δείκτη ανάπτυξης στο αμυντικό κομμάτι, το οποίο λειτουργεί, προφανώς, μια χαρά!
-> Όμως έχουμε και κάποιες πολύ καλές επιδόσεις και στο επιθετικό: είμαστε 5οι καλύτεροι στα λάθη που κάνουν οι ομάδες και 6οι στις assists - για την ακρίβεια, εδώ είμαστε 1οι με σχεδόν 70% στο ποσοστό των καλαθιών που επιτυγχάνονται έπειτα από μια assist. Και είμαστε και 6οι στο NETRTG, δηλαδή στη διαφορά επίθεσης με άμυνα ανά 100 κατοχές, με +1,5 μ.ο. ανά αγώνα,
-> Η άμυνα είναι ένα σπορ ομαδικό. Όλα αυτά δείχνουν ότι η ομαδική λειτουργία είναι εκεί και είναι πολύ καλή. Απλώς, λειτουργεί κυρίως στην άμυνα - και, θεωρώ, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όλο αυτό το διάστημα των σημαντικών και συνεχών ελλείψεων.
-> Δε θα πούμε μόνο τα ευχάριστα. Στο επιθετικό κομμάτι, υπάρχουν θέματα. Προσπαθώ να τα προσεγγίσω πάλι, μέσω advanced stats.
-> Oι ελλείψεις παικτών και η ανετοιμότητα των NWG, McKissic που ναι, μεν, μας έχουν οδηγήσει στο να ελέγχουμε καλά τον ρυθμό στο παιχνίδι, αλλά μας εμποδίζουν να τον ανεβάζουμε όταν πρέπει. Κλασικό παράδειγμα, ακριβώς το ματς απέναντι στην καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας, εκείνη της Valencia, όπου ήταν σαφές ότι έπρεπε να πάμε πιο γρήγορα και δεν μπορούσαμε.
-> Η πολύ κακή μας επίδοση στις βολές. Μόλις με 72,5%, είμαστε τελευταίοι στην Ευρωλίγκα. Έχουμε χάσει σχεδόν 70 βολές (5 ανά ματς), δηλαδή ένα ολόκληρο παιχνίδι, αν το δούμε συνολικά! Αν είχαμε επιτύχει τις μισές από αυτές, θα είχαμε +/- στο 43, χαμηλότερα μόνο από το top 2 της διοργάνωσης.
-> Το ότι δεν ανταποκρίνεται καθόλου καλά ο SIkma και, δευτερευόντως, ο Brazdeikis. Ο Αμερικανός κινείται σαφώς κάτω των προσδοκιών και αυτό έχει, πέραν από αυτή καθαυτή την έλλειψη μιας καλής ατομικής επίδοσης, δύο ακόμη επιπτώσεις:
-> Πρώτο, φέρνει τον Παπ για αρκετό χρόνο στο ‘4´, αφού δεν γίνεται να παίζει 40λεπτα ο Peters, κάτι που σημαίνει ότι και κουράζεται ο ίδιος περισσότερο (όπως και ο Walkup, ο αρχηγός πέρσι έπαιζε 25’ και φέτος πάνω από 30’) αλλά και ότι αδυνατίζει την περιφερειακή άμυνα. Κι αυτό το τελευταίο φαίνεται πολύ και στη στατιστική: ενώ, όπως είπαμε, είμαστε 2οι καλύτεροι στους πόντους που δεχόμαστε ανά ματς, είμαστε 11οι στο ποσοστό ευστοχίας των αντιπάλων μας από το τρίποντο. Επιπλέον, παρόλο που η άμυνά μας λειτουργεί πολύ καλά, δεχόμαστε ένα τρίποντο παραπάνω σε σχέση με πέρσι ανά 100 κατοχές.
-> Δεύτερο, ανάγκασε την ομάδα να προσθέσει έναν ακόμη νέο παίκτη, τον Petrousev, ανεβάζοντας τον αριθμό των παικτών που χρειάζονται χρόνο προσαρμογής (Iggy, NML,αλλά και οι τραυματίες NWG, McKissic που επέστρεψαν μα δεν είναι έτοιμοι).
-> Η ατάκα που φοριέται πολύ στο ΣΕΦ είναι «Μας λείπει ένας παικταράς να τα στάζει».
Μάς λείπει σκορ, είναι η απάντηση - όχι πολύ πάντως, παρά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αφού είμαστε κάτω 6 πόντους ανά 100 επιθέσεις σε σχέση με πέρσι, ήτοι μόλις 4 ανά περίπου 70 που παίζουμε.
-> Όχι, όμως, επειδή «λείπει ο παιχταράς», αλλά ακριβώς επειδή δεν λειτουργεί η ομάδα. Προσέξτε κάτι: έχουμε τον Alec Peters στο Top 10 των scorers φέτος στην διοργάνωση. Δηλαδή τι θέλουμε, να είχαμε και δεύτερο?
-> Δύο παίκτες στο Top 10 έχουν η Armani (Mirotic και Shields), η οποία είναι στο 5-9 και η Baskonia (Howard και Moneke) που θα την είχαμε από κάτω αν δεν είχαμε φάει το buzzer beater στο ΣΕΦ. Στο Top 10 έχει σκόρερ (Μήτογλου) και ο ισόβαθμος με εμάς ζελας, και η Εfes (Larkin) και η Zalgiris (Evans) που είναι πίσω μας.
-> Αλλά, η 1η Real έχει τον πρώτο της scorer (Campazzo) μόλις στην 26η θέση, η 2η Barcelona έχει τον δικό της πρώτο σκόρερ (Laprovitola) στην 16η θέση. Τι έχουν, όμως, οι φετινοί Top - 2 της Ευρωλίγκας; Ομοιογένεια και ελάχιστους τραυματισμούς (κάτι έχουν κι αυτοί, σε χρονιά μετά από Mundobasket είμαστε). Αλλά λειτουργούν υποδειγματικά ως ομάδες. Ακριβώς, δηλαδή, αυτό που δεν έχει ο Ολυμπιακός μας με 5 νέους παίκτες 12άδας (χωρίς τον Nαζωραίο) και συνεχείς ελλείψεις λόγω τραυματισμών.
-> Αυτό που ευαγγελιζόμασταν ότι στη 2η θητεία του ο Μπαρτζώκας, έχει χτίσει ένα σταθερό κορμό, έγινε πουφ! σκόνη με τις δύο αποχωρήσεις του καλοκαιριού.
-> Συνεπώς φίλοι και φίλες της στήλης, ΥΠΟΜΟΝΗ. Είμαστε νεογέννητοι (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Στο 2ο γύρο θα έχουμε "καρδαμώσει" και θα αρχίσουμε να μπουσουλάμε. Και την άνοιξη, μπορεί και να σηκωθούμε όρθιοι ψηλά! 🏆 🏆 🏆 🏆
Υ.γ. Ρε μλκ Iggy, παίξε αυτό που μπορείς αγόρι μου, σε πιστεύουμε όσο κανέναν άλλο Λιθουανό που έπαιξε στον Πειραιά
@Μέλη @Βετεράνοι @Admins
Recommended Comments