Η ομάδα επέστρεψε στους τίτλους με το καλημέρα στη νέα σεζόν, νικώντας τον αιώνιο πιο άνετα από ο,τι δείχνει το τελικό σκορ, ύστερα από ένα πολύ σκληρό ματς που αφήνει πολλά περιθώρια για ερμηνείες.
Το κυρίαρχο θέμα αλλά και το ζητούμενο σε ένα τέτοιο παιχνίδι είναι πάντα η νίκη γιατί κάθε κόντρα με το βάζελο έχει ξεχωριστή σημασία, πόσο μάλλον όταν δίνει τίτλο. Ακούω λιγάκι βερεσέ τα «σούπερ καπ είναι, δεν πειράζει». Παρόλο που είναι όντως νωρίς για συμπεράσματα και οι δυο ομάδες ήταν εμφανώς ανέτοιμες εξαιτίας και των πολλών απουσιών, ο Θρύλος παρουσιάστηκε πιο σοβαρός και ώριμος από τον ημιτελικό του Σαββάτου, έπαιξε εξαιρετική άμυνα πάνω σε Ναν και Λεσόρ, έλεγξε το ματς από την αρχή ως το τέλος και ποτέ δεν έδωσε στους αντιπάλους την ιδέα ότι μπορούν να το γυρίσουν.
Πάμε να δούμε τα στοιχεία που καθόρισαν το ματς.
1. Ο Σάσα.
Όταν ο Μάικ Μπράουν μας «τον έκλεψε» πέρσι για να τον…παρκάρει στον πάγκο των Κινγκς, τον μίσησα. Τώρα όμως τον ευχαριστώ που φέρθηκε τόσο απαξιωτικά στον κορυφαίο παίχτη της Ευρώπης γιατί μας τον επέστρεψε και μάλιστα σε κουτί με κόκκινη κορδέλα. Ο Βούλγαρος πάουερ φοργουρντ έβαλε 20π. (12 στο τελευταίο δεκάλεπτο), ντύθηκε MVP και ξεπάστρεψε τον ΠΑΟ σχεδόν σβηστά. Είναι μακραν η καλύτερη μεταγραφή μας φέτος και η πιο σημαντική απειλή για τους αντιπάλους μας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο,τι κι αν δοκίμασε ο Αταμαν πάνω του στο τέλος απέτυχε. Οι Μητογλου και Χουαντσο φαντάζουν παιδάκια μπροστά του.
2. Η πολύ ώριμη αντίδραση της ομάδας όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ με 5 στο 29’ και απάντησε με επιμέρους 18-5.
3. Ο Τάιλερ (19π. 4/6 τριπ.) και το ένστικτο του κιλερ.
Τρίβουν τα χέρια στο τεχνικό σταφ της ομάδας γιατί η ομάδα ενισχύθηκε τα μάλα σε ένα νευραλγικό τομέα που συχνά ήταν προβληματικός πέρσι. Ο Ντορσει πήρε την ομάδα από το χέρι στο πρώτο δεκάλεπτο, έβαλε 12 πόντους σουτάροντας από παντού (αλητεία το δίποντο από τα 6,5 μέτρα) και έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση: υπάρχει σουτ.
4. Το κοουτσάρισμα του Μπαρτζωκα στο τελευταίο πεντάλεπτο.
Έστειλε το Ντορσει στον πάγκο, έδωσε τα κλειδιά στο Σάσα για να καθαρίσει το ματς, ενώ άφησε μέσα τον Πετρουσεφ παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στην άμυνα, για να ανεβαίνει ψηλά και να τραβάει έξω το Λεσόρ. Υπήρξε έξτρα πάσα συνέχεια και σημάδεμα του Σλούκα που ήταν τρύπα στην άμυνα. Εντύπωση μου προκάλεσε βέβαια ότι ο Φουρνιέ έμεινε στο παρκέ 30’ και δη στο τέλος ενώ είναι εμφανές ότι παραμένει ανέτοιμος. Θεωρώ ότι ο κοουτς του έστειλε μήνυμα εμπιστοσύνης για τη συνέχεια.
Χωλαίνε ο Ράιτ (που παρά την εκρηκτικότητα του, είναι αργός στις περιστροφές στην άμυνα (όπως ο Φουρνιέ) και έκανε λάθος επιλογές στα σκριν. Με την επιστροφή των δυο βασικών, ο ρόλος του θα είναι λιγότερο σημαντικός αλλά χτες φάνηκε πολύ πίσω από τους υπόλοιπους. Στα θετικά η παρουσία του Πετρουσεφ που με 18π. και 8ρ. πάλεψε σα λιοντάρι παρόλο που δεν θέλει καθόλου να παίζει στο 5 και φαίνεται.
Ανέτοιμοι μεν, κομάντος δε, οι παιχτες του Θρύλου μπήκαν μέσα στο παρκέ με βασικό χαρακτηριστικό τους τη συνοχή και την αγωνιστική συνέπεια. Σε κανένα σημείο του ματς δεν επηρεάστηκαν από το άγχος (σε αντίθεση με πολλά περσινά ματς) και αυτή είναι η διαφορα φέτος: υπάρχει τεράστια ποιότητα και ταλέντο από παίχτες που δεν καταλαβαίνουν τίποτα στα κρίσιμα και έχουν τεράστια αυτοπεποίθηση. Τα μόλις 6 λάθη μας σε ένα τόσο σκληρό ματς αλλά και οι 13 ασίστ μαρτυρούν τη μισή αλήθεια, γιατί το 75% στις βολές δε συνάδει ακριβώς με αυτοσυγκέντρωση για ένα τέτοιο ματς. Ας είναι όμως, είναι αρχή και πολλά θα αλλάξουν όταν η ομάδα θα βρει ρυθμό και όταν θα έχει διαθέσιμους τους Φαλ και Μίλου. Μετράει η νίκη απέναντι στον αιώνιο γιατί τους κόβει το βήχα με το καλημέρα και γιατί γεμίζει εμάς με όμορφες παραστάσεις σε μια σεζόν που προβλέπεται δύσκολη και συναρπαστική.
ΥΓ1. Στέκομαι μια στιγμή στο μεγαλύτερο κομπλεξικό που γνώρισε ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός. Το ότι βγάζει γλώσσα και χοροπηδάει μετά από τρίποντο που βάζει στο πρώτο δεκάλεπτο, δεν μας εκπλήσσει πια καθόλου. Ωστόσο το ότι αποφεύγει να δώσει το χέρι του στο Γουόκαπ στο τέλος του ματς, είναι αστείο μεν αλλά και τραγικό ταυτόχρονα για έναν παίχτη που μπορεί να είναι φανταστικός στα στατιστικά του αλλά και τόσο μικρός σαν άνθρωπος, ένα ανώριμο παιδάκι.
ΥΓ2. Αστεία διαιτησία για ένα τόσο δύσκολο ματς, με δεκάδες λάθη εκατεροθεν και μάλιστα καθόλη τη διάρκεια. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ να μη τιμωρείται με απευθείας τεχνικη ποινή κλωτσιά στη μπάλα. Ξεχωρίζει επίσης η παντελής έλλειψη επαγγελματισμού από την πλευρά των γκρι που όχι μόνο δεν είδαν την αντιαθλητική αγκωνιά του Χουαντσο στον Πετρουσεφ, αλλά ούτε καν ψυλλιάστηκαν να πάνε να το δουν στο IRS. Απίστευτο επίσης ότι δεν μετρησαν το καλάθι του Λεσορ στην τάπα του Ράιτ (μπάλα στην κάθοδο και στον κύλινδρο). Σε καμία περιπτωση δεν μας ευνόησαν (ούτε το βαζελο) αλλά είναι ανησυχητικό να είναι τόσο εκτός ματς, οι θεωρητικά από τους καλύτερους Έλληνες διαιτητές. Θα πονέσουν τα μάτια μας και φέτος;
ΥΓ3. Ερησθω εν παρόδω, αναρωτιέμαι αν οι διαιτητές του αγώνα ξέρουν τον κανονισμό της FIBA και του ΕΣΑΚΕ ότι ματς χωρίς εφεδρικό καλάθι και ταμπλό δεν μπορεί να διεξαχθεί. 25’ καθυστέρηση στο ματς επειδή στράβωσε το στεφάνι και 5 νοματαίοι με κατσαβίδια και τανάλιες να προσπαθούν να διορθώσουν τη ζημιά. Ξεφτίλα 2.0.
Τα λέμε την Παρασκευή για την έναρξη της Ευρωλίγκας. Καλή εβδομάδα σε όλους! #Geo
Recommended Comments
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια, κάνε ένα εσύ!