Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Η αρθρογραφία του Redball.gr - Πριν ή μετά τους αγώνες, αποτυπώνουμε τις οπαδικές σκέψεις μας για την αγαπημένη μας ομάδα, τον Ολυμπιακό. Εδώ μπαίνουν και τα διάφορα βίντεο που κάνουμε μετά τους αγώνες ή τα Podcasts μας

  • Geo Poulidis
    Geo Poulidis

    Βομβαρδιζένκοφ madness (Bayern-Olympiacos 71-82, 17.11.22)

    Message added by lancelot,

    Προς ενημέρωση σας, τα σχόλια παρακάτω έχουν μεταφερθεί από άλλο σημείο του forum. Ως αποτέλεσμα η ώρα και η μέρα του κάθε σχόλιου ίσως να μην είναι ακριβής

    cdb04d91-cb74-478c-baed-223929c274f7.thumb.jpeg.7bb42adf73819c4757b0a606526da196.jpeg

    Ξέρω τι δεν σας αρέσει και δεν μου αρέσει και εμένα: γιατί να χάνονται οι διαφορές που χτίζουμε με την πρώτη πεντάδα και μετά να πασχίζουμε να κρατήσουμε τη διαφορά ή και να χάνουμε και το ματς όπως συνέβη με τη Βαλένθια (ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει, απίστευτο). Για ποιό λόγο να μπαίνουμε σε αυτή την ψυχοφθόρο διαδικασία; Έκανα μια πρόχειρη ανάλυση των πεπραγμένων μας ως τώρα και η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο δεκάλεπτο, ή στην πρώτη και στη δεύτερη πεντάδα αν θέλετε, είναι όντως χαοτική και μάλιστα σε όλα τα ματς. Έτσι έγινε και στο...σταθμό του Μονάχου με κίνδυνο πάλι να απωλέσουμε νεύρα και να φύγουν ποτήρια προς άγνωστη κατεύθυνση. Υπάρχουν όμως σοβαροί λόγοι που ο Μπαρτζώκας κάνει αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι το κάνει, αφού συμβαινει σε κάθε ματς! 

    1. Θέλει να δέσει την ομάδα δίνοντας χρόνο και κυρίως εμπιστοσύνη στη δεύτερη πεντάδα. Τους παραδίδει τα κλειδιά και μάλιστα με δρόμο ανοιχτό αφού οι starting 5 έχουν συνήθως διαλύσει τους αντιπάλους σε άμυνα και επίθεση. 
    2. Θέλει να πειραματιστεί με διάφορα σχήματα και έκανε ακριβώς το ίδιο και πέρσι όταν όλοι λέγαμε ότι έχει εμμονές. Και είδαμε τι έγινε στο τέλος, άλλαξε απο τον Ιανουάριο και μετά και οδήγησε την ομάδα σε 3 κούπες και παρά ένα καλάθι και στον τελικό της ΕΛ. 
    3. Θέλει να κρατάει ξεκούραστους τους βασικούς για το 3ο και 4ο δεκάλεπτο. Άλλο να μπαίνεις με φουλ ενέργεια στα τελευταία 10 λεπτά και άλλο να έχεις στίψει τους καλύτερους παίχτες σου πριν το μισό του αγώνα. Εκ του αποτελέσματος θα κριθείς, και βέβαια το 6-2 και το αήττητο στο πρωτάθλημα μιλάνε από μόνα τους. 

    Η αλήθεια είναι ότι κάνοντας έτσι μας δημιουργείται η (ψευδ)αίσθηση ότι το φυσιολογικό είναι να παίζουμε όπως τα πρώτα 10'. Ε λοιπόν, δεν είναι! Το μπάσκετ που η ομάδα παίζει στην αρχή και στο 4ο δεκάλεπτο είναι συνήθως εξωπραγματικό. Η κυκλοφορία της μπάλας είναι τέλεια και είμαστε δυο πάσες μπροστά από τις αντίπαλες άμυνες συνέχεια! Ειδικά όταν πάμε στο λόου ποστ με Φαλ (16π. 5ρ. 4α.) και στις close out με Σάσα, Παπ και όποιον άλλο διατίθεται. Ο Σλούκας και ο Γουόκαπ είναι εξαιρετικοί στο ρόλο αυτό της δημιουργίας και αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια ακόμα και όταν ο ένας από τους δύο δεν τραβάει επιθετικά. Έτσι έγινε και προχτές με τον αμερικανό να κάνει στεπ απ και να καλύπτει την ελαφρώς άστοχη βραδιά του Έλληνα άσου. 9π. 4ρ. 7α. 6κλ(!) και άμυνες συγκλονιστικές, είναι ο απολογισμός της καλύτερης μας μεταγραφής των τελευταίων 3 χρόνων. Ξέρετε ποιος είναι το πρωτο βιολί της επίθεσης της Μπάγερν; Ο Γουίνστον. Τον κατάπιε, απλά. 

    Η ομάδα έπαιξε και την Πέμπτη κατά διαστήματα εξαιρετικό μπάσκετ, δεν έδωσε ποτέ στους Βαυαρούς το δικαίωμα να προηγηθούν, κράτησε τα μετόπισθεν με σκυλίσια άμυνα στο 3ο κυρίως δεκάλεπτο και παρέμεινε αήττητη εκτός έδρας για 4 συνεχείς αγώνες και μάλιστα σε πολύ δύσκολα γήπεδα. Αυτό που ξεχνάμε συνέχεια είναι ότι παίζουν και οι άλλοι: είναι αδύνατον να ρίχνουμε 120 πόντους σε κάθε αντίπαλο και να καθαρίζουμε τα ματς στο +30 από το πρώτο δεκάλεπτο. Η ΕΛ είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική φέτος, δείτε τι έχουν πάθει ομαδάρες όπως η Μιλάνο, Μπαρτσελόνα και η Εφές που μοιάζουν υπνωτισμένες. Για το λόγο αυτό, το 6-2 αλλά κυρίως το καλό μπάσκετ που παίζουμε θα έπρεπε να μας κάνει να εστιάζουμε περισσότερο στα θετικά που είναι πάρα πολλά και πολύ περισσότερα από τα αρνητικά. Σίγουρα η προσφορά των Κάνααν, Πίτερς και Μπολομπόι δεν είναι η αναμενόμενη (ειδικά του αμερικανού γκαρντ) αλλά υπάρχει και χρόνος και διάθεση για μεγάλη βελτίωση. Το θέμα του Κάνααν είναι βέβαια σοβαρό γιατί από το βασικό δυάρι σου θες σκορ άμεσα αλλά αυτό το έχω αναλύσει σε άλλο ποστ: 

    Άφησα το καλύτερο για το τέλος: αυτό που ζούμε με το Σάσα είναι κάτι μοναδικό και θα το θυμόμαστε για χρόνια. Δεν είναι μόνο ότι ο Βεζένκοφ τρέχει με σπασμένα φρένα και Μ.Ο. double-double σε κάθε ματς της ΕΛ. Είναι η συνολική του παρουσία και ο προβληματισμός που δημιουργεί στις αντίπαλες άμυνες που πρέπει να προσαρμοστούν. 20π. 13ρ. και 43 PIR. είναι επιστημονική φαντασία, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι πριν 3 χρόνια ο Μπλατ δεν τον ήθελε καν. Δεν υπάρχει παίχτης αυτή τη στιγμή εκτός ΝΒΑ που να κινειται τόσο καλά χωρίς μπάλα και να πετυχαίνει αυτό που έγινε προχτές με μόλις 7 σουτ σε 30 λεπτά συμμετοχής. Είμαστε μάρτυρες ενός μπασκετικού έπους, και αν ο Σάσα μείνει σε εμάς για χρόνια, θα μεγαλουργήσει. Και εμείς μαζί του. 

    ΥΓ. Έρχεται διαβολοβδομάδα με δυό σημαντικά ματς που θα αποτελέσουν το πρώτο ολοκληρωμένο δείγμα γραφής για το πως βαδίζουμε, αφού θα είμαστε πλέον στο 1/4 της ρέγκιουλαρ. Με 1/2 θα μπορούμε να είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, όμως η ομάδα μπορεί ξεκάθαρα το 2/2 και έτσι θα πορευτεί. 

     

     

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments

    Λίγες σκέψεις μετά το παιχνίδι με τη Μπάγερν

    image.jpeg.4a8ee7c908014d57e69b47294ae35000.jpeg

     

    Αρχίζω με τον Κάνααν που είναι πια το εξιλαστήριο θύμα (μιλάμε για παράνοια ε, εξιλαστήριο θύμα με την ομάδα στο 6-2...) κάθε αγωνιστικής. Λοιπόν στο πρώτο δεκάλτο που έπαιξε και τα 10 λεπτά ήταν Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟΣ. Οι πρώτοι 7 πόντοι είναι όλοι από τα χέρια του, όχι φαντεζί πράγματα αλλά τρομερή βοήθεια στο spacing με την άμυνα να προσπαθεί να μην τον αφήσει μόνο ούτε δευτερόλεπτο ανοίγοντας το γήπεδο, τις λίγες μετρημένες φορές που την πιάνει κάνει τα πάντα σωστα, μηδεν εγωισμός, μηδέν πεταμένες προσπάθειες. Και πάμε στο αμυντικό κομμάτι που είναι η αχίλλειος πτέρνα του ως τώρα... Στην άμυνα 1 vs 1 στο αντίπαλο γκαρντ ήταν πάντα καλός, το πρόβλημα ξεκίναγε όταν γινόταν αλλαγή στο σκριν (που όλες οι ομάδες τον σημάδευαν) και βρισκόταν με τον αντίπαλο ψηλό κάτω από το καλάθι, 1.80 άνθρωπος δεν είχε ελπίδες με τα θηρία των 2.10+. Ε επιτέλους είδαμε τον Μπαρτζώκα να βάζει νερό στο κρασί του και να προσπαθεί να προφυλάξει τον παίχτη, δε βλέπουμε πια ανούσιες αλλαγές στο σκρίν από το κέντρο και όπου είναι δυνατόν έχουμε τριπλή αλλαγή με τον σέντερ να πιάνει τον παίχτη του Κάνααν και τον Γουόκαπ-Παπ τον σκρινερ που κόβει μέσα. Επιτέλους λέω γιατί αυτή η εμμονή στα σκριν πάντα και παντού τη θεωρώ το μεγάλο προπονητικό μειονέκτημα του Μπαρτζ που ίσως μας κόστισε και τον τελικό πέρσι με την αχρείαστη αλλαγή του Σάσα πάνω στον Μίσιτς. Επιπλέον δείχνει ότι υπολογίζει τον παίχτη και φτιάχνει αμυντικά συστήματα για χάρη του. Όταν ξαναμπήκε στο 3ο δεκάλεπτο τα έκανε όλα λάθος, λάθη όμως επιπολαιότητας περισσότερο παρά λάθη που δείχνουν ότι ο παίκτης δε μπορεί. Για την ώρα δεν είναι ο αντι-Ντόρσει που περιμέναμε, είναι ένας ρολίστας SG που όμως δείχνει ότι μπορεί να κάνει άριστα αυτό που του αναλογεί.

    Το μελανό σημείο του αγώνα ήταν δίχως άλλο ο Μπολομπόι και (σε μικρότερο βαθμό λόγω μειωμένων απαιτήσεων) ο Μπλακ. Από τα 0 επιθετικά ριμπάουντ των Γερμαναροπουλίδηδων του πρώτου δεκαλέπτου με τον Φαλ να δεσπόζει και στις δύο ρακέτες, ξαφνικά αρχίζουν να τα παίρνουν ΟΛΑ. Και δωστου δεύτερη ευκαιρία, και δωστου τρίτη, ε στο τέλος πάρτο και πάει σιγά σιγά η διαφορά. Επιθετικά μετά τους πρώτους αγώνες που φάνηκε να έχει απίστευτη χημεία με τον Σλούκα παιχνίδι με το παιχνίδι ξεφούσκωνε μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να αναπολούμε το τίμιο πικ εν ρολ με 100% επιτυχία του Χασάναρου του Μαρτιν... Την Πέμπτη σε περίπου 15 λεπτά συμμετοχής ο Μπολομπόι και ο Μπλακ κατέβασαν 0 επιθετικά ριμπάουντ (ολογράφως μηδέν), 0 αμυντικά (ολογράφως μηδέν) και ασφαλώς συνολικά άλλο ένα κουλούρι 0 (ολογράφως μηδέν)... Λογικό λοιπόν παρά το εξωφρενικό +26 του Φαλ στο +- να κινδυνέψαμε σχεδόν να χάσουμε...

    Άλλος ένας παίχτης που δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα είναι ο Πίτερς, που όπως και να έχει όμως είναι upgrade από το δίδυμο Πριν-Λιβιό και με αυτόν τον απίστευτο Σάσα δεν είναι υπεραπαραίτητη η άμεση βελτίωσή του οπότε για την ώρα θα περιμένουμε να δούμε.

    Πάμε γερά για το 2/2 στη διαβολοβδομάδα!

     

    Link to comment
    Share on other sites

    Είναι από τους ελάχιστους αγώνες που ξαναείδα σε επανάληψη επειδή δεν με άφησαν να τον δω με ησυχία στο live. 

    Στην πρώτη τεράστια διαφορά ήδη η πρώτη πεντάδα είχε αρχίσει να χαλαρώνει χωρίς να το πληρώσει. Λογικό μεν όταν είσαι μπροστά με 21-8 πχ.. Εκεί έγιναν τραβηγμένες προσπάθειες, λάθη που δεν τα αξιοποίησε η Bayern. Αργότερα μπήκαν τα σουτ των αντιπάλων και έκλεισε η διαφορά μαζί με κακές εκτελέσεις και χάσιμο των ριμπάουντ.

    Η κριτική για την δεύτερη πεντάδα θεωρώ ότι είναι υπερβολική, τουλάχιστον για Σλούκα (αν θεωρείται δεύτερη πεντάδα )και Λάρι. 

    Peters με χαζά λάθη και προβληματακια στην άμυνα. Το παιδί με τις μπάλες το πιστεύω, αλλά δεν έκανε καλό παιχνίδι. Ο δε(ν) Κάναν θέλει χρόνο ελπίζω για να βρει καλύτερα πατήματα και να γλιτώσει τις παγίδες που του στήνουν στην άμυνα μας.

    Μεγάλε Σπανέ το φωνάζω πάρα πολλά χρόνια ότι η άμυνα μας κάνει πολύ εύκολα τις αλλαγές και σε φάσεις που με μία μικρή ενέργεια θα έμενε ο καθένας στον παίκτη του.

    Γενικά πάντως όταν υπάρχει ενέργεια και όρεξη για άμυνα και πάρεις πόντους με καλά ποσοστά από τους δεύτερους - τρίτους η ομάδα χάνει δύσκολα.

    Μακάρι 2/2 σε δύο ιδιαίτερα περίεργα ματς.

    Link to comment
    Share on other sites

    On 22/11/2022 at 1:10 ΠΜ, elevog έγραψε:

    Μεγάλε Σπανέ το φωνάζω πάρα πολλά χρόνια ότι η άμυνα μας κάνει πολύ εύκολα τις αλλαγές και σε φάσεις που με μία μικρή ενέργεια θα έμενε ο καθένας στον παίκτη του

    Ναι ρε, χαρίζουμε μισμάτς χωρίς να κοπιάσουν οι αντίπαλοι. Είμαι 100% σίγουρος ότι με Θωμά βεντουζομένο πάνω του ο Μίσιτς δεν έβαζε τρίποντο ούτε με τάμα στον Άγιο Σάββα

    Link to comment
    Share on other sites

    • Admins

    Καλημέρα! Το να πηγαίνεις σε αλλαγές στα σκριν είναι ένα στοιχείο της άμυνας που μπορείς να διαλέξεις αλλά και που ορισμένες φορές είσαι υποχρεωμένος να παίξεις. Όταν το σκριν είναι πολύ κοντά αλλά και όταν ο αντίπαλος πάει σε φλατ επίθεση ή catch n shoot options μπορεί να μην προλαβαίνεις να ακολουθήσεις και είσαι υποχρεωμένος να πας σε αλλαγή. Στην περιπτωση του Κανααν μας έχουν πάρει χαμπάρι για τα καλά γιατί είναι κοντός και τα μις ματς βγάζουν μάτι. Αν είδατε πολλές φορές ο Κανααν προσπαθεί να μην πάει σε αλλαγή αλλά συχνά δεν έχει άλλη επιλογή. 
    ΥΓ. @Κώστας Σπανόςγια το τρίποντο του Μισιτς είναι πολύ αργά να το συζητάμε. Η ομάδα αποφάσισε να πάει σε αλλαγή αν και ειχε επιλογή. Στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός τόσο σημαντικού αγώνα είναι δύσκολο να παίρνεις τη σωστή απόφαση ειδικά αφού θα κριθείς από το αποτέλεσμα. Εγώ σου λέω ότι εκείνο το σουτ ο Μισιτς θα το έβαζε από οπουδήποτε και με οποιονδήποτε απάνω του. 

    Link to comment
    Share on other sites

    Φέτος δεν έχω δει κραυγαλέες περιπτώσεις σε σημαντικούς αγώνες όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια με τεράστια ευκολία. Μιλάω για φάσεις που κατεβάζοντας την μπάλα οι αντίπαλοι χαλαρά και χωρίς σκριν αλλάζαμε σαν να βαριομασταν να ακολουθήσουν τον παίκτης τους που απλά άλλαζαν κατεύθυνση διασταυρωμένος με τον play maker.

    Link to comment
    Share on other sites

    • Admins

    @elevogισχύει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις φέτος η άμυνα μας είναι αστεία σε επίπεδο αυτοσυγκέντρωσης κυρίως. Πάντως το θέμα του switch στα σκριν είναι από τα πιο πολυσυζητημένα μεταξύ των προπονητών (τουλάχιστον στη Γερμανία και στην Ιταλία) μαζί με το αν πρέπει να κάνεις φάουλ στο τέλος και πότε... 

    Link to comment
    Share on other sites

    Για το φάουλ στο τέλος δεν νομίζω ότι υπάρχει πανάκεια. Εξαρτάται από την ροή του αγώνα. Και για τα switch όπως έχω δει σε ορισμένες περιπτώσεις αλλάζουν την εντολή και μέσα στον αγώνα.

    Link to comment
    Share on other sites

    On 22/11/2022 at 8:52 ΠΜ, Geo Poulidis έγραψε:

    Καλημέρα! Το να πηγαίνεις σε αλλαγές στα σκριν είναι ένα στοιχείο της άμυνας που μπορείς να διαλέξεις αλλά και που ορισμένες φορές είσαι υποχρεωμένος να παίξεις. Όταν το σκριν είναι πολύ κοντά αλλά και όταν ο αντίπαλος πάει σε φλατ επίθεση ή catch n shoot options μπορεί να μην προλαβαίνεις να ακολουθήσεις και είσαι υποχρεωμένος να πας σε αλλαγή. Στην περιπτωση του Κανααν μας έχουν πάρει χαμπάρι για τα καλά γιατί είναι κοντός και τα μις ματς βγάζουν μάτι. Αν είδατε πολλές φορές ο Κανααν προσπαθεί να μην πάει σε αλλαγή αλλά συχνά δεν έχει άλλη επιλογή. 
    ΥΓ. @Κώστας Σπανόςγια το τρίποντο του Μισιτς είναι πολύ αργά να το συζητάμε. Η ομάδα αποφάσισε να πάει σε αλλαγή αν και ειχε επιλογή. Στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός τόσο σημαντικού αγώνα είναι δύσκολο να παίρνεις τη σωστή απόφαση ειδικά αφού θα κριθείς από το αποτέλεσμα. Εγώ σου λέω ότι εκείνο το σουτ ο Μισιτς θα το έβαζε από οπουδήποτε και με οποιονδήποτε απάνω του. 

    Ρε δεν είμαι εναντίον των αλλαγών στην άμυνα, αν είναι δυνατόν. Λέω ότι είναι μειονέκτημά μας ότι πολλές φορές αλλάζουμε ακόμα και χωρίς να χρειάζεται χαρίζοντας το μισματς, σε κακά σκριν πχ που ο αμυντικός εύκολα μπορούσε να ακολουθήσει αλλά αντι να το κάνει απλά αλλάζει και μαρκάρει τον πολύ ψηλότερο παίχτη που έφερε το σκριν, χωρίς να υπάρχει η απειλή ούτε του σουτ ούτε της διείσδυσης. Κραυγαλέο παράδειγμα αυτού που λέω ήταν το switch πάνω στον Μίσιτς σε κακό σκριν που δεν απειλούσε καθόλου και άνετα μπορούσε να συνεχίσει να τον μαρκάρει ο Θωμάς. Σε καμία περίπτωση δε λέω ότι είνια λάθος συλλήβδην η αμυντική φιλοσοφία του Μπαρτζ, απλά αυτό το κομμάτι παίρνει βελτίωση

    Link to comment
    Share on other sites


×
×
  • Create New...