Οι νίκες φέρνουν ηρεμία, κόβουν την εσωστρέφεια και αναρωτιέμαι πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε όλους εκείνους που στο πρώτο στραβοπάτημα κρεμάνε την ομάδα και ισοπεδώνουν την προσπάθεια. Με αδιαφορία; Με χλευασμό; Έχω γράψει πολλές φορές για το πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε στην εποχή του...μπαρτζωκισμού και εχτές βράδυ πήραμε άλλο ένα δείγμα γραφής για το τι θα δούμε όταν η ομάδα βρεθεί στην ολοκληρωμένη μορφή της. Χωρίς να συμμερίζομαι την άποψη ότι παίζουμε φοβερό μπάσκετ, στα μάτια μου είναι τεράστια τα περιθώρια βελτίωσης που έχουμε και αυτό είναι το μεγάλο μας πλεονέκτημα αυτή τη στιγμή.
Περιττά τα πολλά λόγια για αυτό που έκανε ο Κάνααν και εχτές: 25 πόντοι (career high), 25 στο PIR, 4/6 τρίποντα. Και παίζει και αμυνάρες ακόμα και πάνω στις αλλαγές στα σκριν. Πάντως, χρόνια έχω να δω στο Θρύλο έναν παίχτη που σουτάρει με τόση αυτοπεποίθηση. Και δεν είναι μόνο το τρίποντο γιατί ο γκάρντ από το βαθύ Νότο των ΗΠΑ, δημιουργεί σημαντικές αρρυθμίες στην αντίπαλη άμυνα και με τις διεισδύσεις του. Ο προπονητής των Λιθουανών χτες δεν είχε απάντηση σε αυτό γιατί κάθε φορά που ο Κάνααν έχει τη μπάλα στα χέρια του, είτε σουτάρει, είτε πασάρει, είτε καίει στο πρώτο βήμα την αντίπαλη άμυνα, δημιουργείται ένα κενό στην άμυνα της Ζαλγκίρις: ακόμα και στο πρώτο δεκάλεπτο που η ομάδα σκάλωνε επιθετικά, βγάλαμε πολλά ελεύθερα σουτ. Isiah Canaan factor, baby. Τα τρίποντα βέβαια δεν μπήκαν στην αρχή (1/7) και η ομάδα μούδιασε κάπως. Αλλά...
Το second unit μας για δεύτερο συνεχές ματς έκανε σεφτέ με άγριες διαθέσεις και με καλύτερο μπάσκετ (κόπηκαν οι ντρίπλες, η μπάλα ακούμπησε στο Μίλου) έτρεξε ένα επί μέρους σκορ 24-12, από το οποίο τελικά η Ζαλγκίρις δεν συνήλθε ποτέ. Στέκομαι σε δυο ακόμη παράγοντες για τη χτεσινοβραδινή επιτυχία: τον...πλέι μέικερ Φαλ (2π. 4α.) και τη μεστή παρουσία του Γουόκαπ (14π. 5α. 4/7τριπ.) Ο Γάλλος σέντερ εξελίσσεται σε ένα υπερόπλο με τεράστια προοπτική αφού αναγκάζει τις αντίπαλες άμυνες σε double team στο ποστ πράγμα το οποίο ανοίγει το γήπεδο διάπλατα για πάσα έξω, πάσα μέσα ύστερα από σκριν ψηλά off ball, και επερχόμενο βομβαρδισμό από το τρίποντο. Χτες το κάναμε αυτό 16 φορές (μέτρημα δικό μου) και βγάλαμε πολλά ελεύθερα σουτ με συνέπεια η ομάδα να πατήσει δυνατά στο παρκέ και ύστερα από ένα χλιαρό ξεκίνημα, να βάλει 13/19 τρίποντα σε 27 λεπτά(!) Ισοπέδωση. Από την άλλη ο Γουόκαπ (ο πιο σημαντικός παίχτης σε άμυνα και επίθεση μαζί με Παπ), φαίνεται ότι όταν τον παίζουν under χάνει αυτοπεποίθηση, για αυτό εχτές πήγε σε κατευθείαν σουτ μόλις είχε ένα μέτρο από την άμυνα και δικαιώθηκε πανηγυρικά. Επίσης σημαντικό ότι κόβει τις ντρίπλες και αφήνει το κατέβασμα στα τριάρια. Δεν έχουμε αντίπαλο όταν Φαλ (ή Μίλου) και Γούκαπ λειτουργούν έτσι, ειδικά όταν τη μπάλα έξω την περιμένουν οι Κάνααν και Πίτερς.
Ερήσθω εν παρόδω, ο Πίτερς συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο (22π.6ρ.4α.) και με εξαίρεση το ριμπάουντ (3 λιγότερα ΜΟ), συνεχίζει όπως ο Σάσα. Επιπλέον, έχει ένα αδιανόητο catch and shoot ύστερα από σκριν με πλάτη στο καλάθι, fire. Δεν υπάρχει άμυνα που να μπορεί να κάνει κάτι για να σταματήσει αυτό. Χτες σούταρε με 80% από το τρίποντο.
Η εξαιρετική δουλειά του κόουτς φάνηκε και σε κάτι άλλο: ο Μπραζντέικις είχε χτες 9 πόντους, 6 ριμπάουντ και 4 ασίστ σε 19 λεπτά με μηδέν λάθη. Πέρασαν 40 μέρες από τότε που ήρθε στο λιμάνι και τώρα αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά ο ρόλος του, καθόλου δευτερεύων στο ροτέισον της ομάδας. Δεν είναι μόνο οι ανάσες που δίνει στον αρχηγό στο 3, είναι το κάθετο παιχνίδι του και το εκπληκτικό spacing που έχει, προϊόν της εμπειρίας του από το NCAA. Σε κάποια φάση χτες, έκανε 3 σκριν μακριά από τη μπάλα πριν τελικά βρεθεί με ελεύθερο σουτ από τα 6.75.
Η ομάδα συνεπής και σοβαρή σε άμυνα και επίθεση για μεγάλα διαστήματα, πήρε μια σημαντική νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που ουκ ολίγες...κηδειάρες έχει κάνει στο ΣΕΦ την τελευταία δεκαετία και που παραμένει σκληρή και με πλούσιο ταλέντο σε όλες τις θέσεις. Με 24 ασίστ, μόλις 6 λάθη αλλά και 15/29 τρίποντα, ο Θρύλος δείχνει το δρόμο για το τι θα ακολουθήσει φέτος. Δεν ξέρω αν θα βρεθούμε στην Alexander Platz αγκαλιά με την κούπα, ούτε καν αν θα πάμε Βερολίνο. Κάθε ματς όμως, ακόμα και στις ήττες, θα είναι ένα θέαμα της φιλοσοφίας του Μπαρτζώκα.
Καλό ΣΚ, τα λέμε την Πέμπτη.
ΥΓ1. Διαιτησία με ελάχιστα λάθη, μπράβο στο Γιαβόρ που δεν τίναξε (πάλι) το ματς στον αέρα.
ΥΓ2. Κάναμε μια σημαντική προσθήκη στο 1-2 μέσα στην εβδομάδα. Ο Νάζαρετ Μήτρου-Λόνγκ (ΝΜΛ) δεν είναι μόνο ένα ακόμα ελληνικό διαβατήριο (ασφαλώς και αυτό βαραίνει πολύ στην τελική απόφαση να αποκτηθεί), είναι και μια αξιόπιστη λύση που στα χέρια του Μπαρτζώκα θα εξελιχθεί σε καθοριστικό παίχτη, ειδικά στην Ελλάδα. Αξίζει την υπομονή μέχρι να τον δούμε στην Ευρωλίγκα. Thank him later.
ΥΓ3. Μέσα στην εβδομάδα θα ανακοινωθεί και ο Πετρούσεφ, λένε οι πληροφορίες που έχω. Τεράστια προσθήκη αν τελικά γίνει το ντιλ. Κρατάμε μικρό καλάθι πάντως, ζήσαμε πολλά με τα done deals το περασμένο καλοκαίρι.
ΥΓ4. Την Πέμπτη πάμε στο Μονακό για ένα δυνατό τεστ, ενώ θα ακολουθήσουν Ρεάλ, Μπάγερν και Βαλένθια στο ΣΕΦ. Αν μετά το πέρας αυτων των 4 αναμετρήσεων είμαστε στο 9-5 (δηλαδή 3-1 επί μέρους), βλέπουμε σταθερά εξάδα και πάνω.
Recommended Comments