Στο τέταρτο δεκάλεπτο έφυγε μια αδιανόητη ασίστ από τα χέρια του ΜακΚίσικ που βρήκε το Βεζενκοφ μόνο κάτω από το καλάθι αφού διένυσε σχεδόν 20 μέτρα. Το ΣΕΦ σε ντελίριο και ο πάγκος επίσης με τον Έισι να έχει σταματήσει να χαϊδεύει τη γενιάδα και να έχει σχηματίσει με τα χέρια του κυάλια, σε ένδειξη της ακρίβειας της μακρινής πάσας του συμπαίκτη του. Κάπως έτσι ήταν το ματς στο πρώτο δεκάλεπτο με καθολικό ξεγύμνωμα του βάζελου σε όλα τα μέτωπα και με οριστική και αμετάκλητη ισοπέδωση της όποιας ελπίδας θα μπορούσαν να είχαν οι σιχαμένοι για αυτό το ματς. Παντοκυριαρχία σε ένα ματς που δεν αντέχει ούτε καν σε κριτική. Αυτό που είδαμε απόψε, αυτό που βλέπουμε σχεδόν σε κάθε ματς του Θρύλου, είναι το αποτύπωμα της σκληρής δουλειάς της ομάδας αλλά και της διασκέδασης των παιχτών να παίζουν μαζί. Έψαχνα να βρω ποιόν άσο θα τραβήξει απόψε ο Μπαρτζώκας από το μανίκι του για να μας εκπλήξει, και τον τίμιο Ζαν Σαρλ που "δεν έχει το επίπεδο της Ευρωλίγκας κλ κλ", ούτε που τον σκέφτηκα. Και νάτος με τρίποντα, άμυνα και ριμπαουντ! Θα τρελαθούμε τελείως. Αν τον άφηνε στο παρκέ ίσως να έβγαινε MVP προς δικαίωση του Αργύρη... Αυτός είναι ο Ολυμπιακός φέτος!
Δεν μπορώ να σταθώ σε ένα-δυό παίχτες απόψε όπως κάνω συνήθως. Η ομάδα είχε 6 παίχτες με διψήφιο αριθμό πόντων. Ίσως ειδική μνεία αξίζει στο Φαλ που μπηκε μέσα με διαθέσεις αγρίου και καταρόπωσε τον καημένο τον Παπαγιάννη που φαινόταν 20 εκατοστά πιο κοντός, γιατί αυτός έδωσε την αρχική ώθηση που χρειάζονται τα ντέρμπι. Η ομάδα ήταν πραγματικός οδοστρωτήρας, έκανε ο,τι ήθελε στο παρκέ και παρόλο που με εξαίρεση το πρωτο δεκάλεπτο, όλα τα άλλα ήταν σχεδόν ισόπαλα, ο Θρύλος έκανε απλά διαχείριση της κατάστασης. Εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο του 3ου δεκαλέπτου, όταν ο ποα έτρεξε ένα σερί 10-2. Στο οποίο απαντήσαμε με 13-1 και άντε γεια. Κλειδί πάλι το διάβασμα του Μπαρτζώκα που έριξε τον Παπανικολάου πάνω στο Νέντοβιτς διαλύοντας τον, πήγε σε αλλαγές στα σκριν αλλά όχι συνέχεια και έδωσε ρεσιτάλ με τα...δηλητήρια μέσα-έξω από τη ρακέτα που έβγαλαν πολλά ελευθερα σουτ (τουλαχιστον 10) για να σπάσει η ζώνη του Πρίφτη και να αρχίσει το πάρτι. Όταν συμβαίνει αυτό έχεις μπροστά σου μια καλοκουρδισμένη μηχανή, είτε μπουν τα ελεύθερα, είτε όχι. Όταν όμως μπουν, έχεις μπροστά σου αυτή την 30άρα.
Είναι πραγματικά πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι σιγά-σιγά και καθώς πλησιάζουμε στην ποστ σίζον, ο σκακιστής παίρνει από σχεδόν όλους τους παίχτες του τα μέγιστα. Ο Παπ επέστρεψε, ο Μάρτιν είναι πλέον σταθερή αξία, ο ΜακΚίσικ έχει φτιάξει και τρίποντο. Μέχρι και Έισι που μπήκε τιμής ένεκεν στο παρκέ στο τελεύταίο τρίλεπτο, έκανε δυο βουτιές, πήγε σε φόλοου κάρφωμα σε νεκρό χρόνο, το έχασε και αμέσως μετά κόντεψε να σπάσει και το σαγόνι του, για τέτοιο παθος μιλάμε, ακόμα κι αν ο Έισι στα μάτια μου φαντάζει (ακόμα) αστείος.
Φέτος έχουμε μια χρυσή ευκαιρία να γράψουμε ιστορία. Όπως έγινε και απόψε αφού οι 28 πόντοι διαφορά είναι η μεγαλύτερη που ρίξαμε ποτέ στο βάζελο στην Ευρώπη. Μπορεί να μην κερδίσουμε την Ευρωλίγκα τελικά αλλά ένα είναι σίγουρο: θα περάσουμε όμορφα μέχρι το τέλος. Έγραφα πριν 7 μήνες μετά το πρώτο ματς με τη Μπασκόνια στο ΣΕΦ, ότι η ομάδα δείχνει να έχει ποιότητα, ότι δεν θα χαριστεί σε κανένα και θα μας διασκεδάσει. Και το καταφέρνει με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ο κόσμος χαίρεται την ομάδα και ομάδα χαρίζει νίκες σε εμάς και πόνο στους αντιπάλους.
ΥΓ1. Ούτε που τους πήραμε χαμπάρι τους διαιτητές απόψε. Είχαμε να ασχοληθούμε με το γύρισμα της τσόντας.
ΥΓ2. Επόμενο ματς στο Μονακό, εκεί με νίκη θα κλειδώσει η 4άδα και θα δούμε αν μπορούμε να βγούμε τρίτοι. Δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσουν τα πλέι οφ!
ΥΓ3. Μπράβο στην 7 που δεν άναψαν καπνογόνα και κροτίδες στο τέλος.
Καλό ΣΚ να έχουμε
Recommended Comments