Η ομάδα επέστρεψε στις νίκες με ένα τεράστιο διπλό στη άχαρη Χάλα Πιονίρ, έκανε το καλύτερο πρώτο ημίχρονο στη φετινή σεζόν και έδειξε δείγμα γραφής για το τι έπεται. Όπως έλεγα και πριν 5 μέρες, είναι Νοέμβριος, έχουμε διανύσει μόλις το 1/5 της σεζόν και όταν έχεις προπονητή το Γιώργο Μπαρτζώκα πρέπει να ξέρεις ότι δεν θα λυγίσεις στο πρώτο αλλά ούτε και στο δεύτερο στραβοπάτημα, θα σηκωθείς και θα χτυπήσεις με αυτό που ξέρεις να κάνεις καλύτερα: το απόλυτο μπάσκετ. Σε ένα ημίχρονο βγαλμένο από το περσινό όνειρο, ο Θρύλος έτρεξε ένα επί μέρους 51-36 (20') και έδειξε ότι μπορεί και φέτος να αποδώσει σε πολύ υψηλό επίπεδο, μόλις η ομάδα ρολάρει και εμφανιστεί πλήρης.
Με ηγετική μορφή τον Άλεκ Πίτερς στο πρώτο μισό (13π.8ρ.3α.) και με άμυνα βγαλμένη από...πέρσυ, κλειδώσαμε κυρίως τον άσφαιρο Μπράουν σε όλα τα επιθετικά σχήματα που δοκίμασε ο Κάτας (έπειξε και με 4 κοντούς), είχαμε καλό spacing στην επίθεση, γρήγορη κάλυψη στις close out στην άμυνα, ψάξαμε για χώρους, έξτρα πάσα, και είχαμε 18 πόντους από αιφνιδιασμούς, ενώ οι 21 ασίστ και τα 18 επιθετικά ριμπάουντ είναι ρεκόρ για φέτος.
Ο Θωμάς επέστρεψε στις καλές ευρωπαϊκές εμφανίσεις (ήδη είχε φανεί με ΠΑΟΚ ότι γύρισε διακόπτη) και με 13 πόντους, 6 ριμπαόυντ και 4 ασίστ σε 33' έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία. Στο κατόπι ο Φαλ (10π.6ρ.4α) που βρήκε τα πατήματά του ύστερα από αρκετό διάστημα μετριότητας και αγωνίστηκε 35 λεπτά καλύπτοντας και το κενό του Μίλου, όπως είχε κάνει στην Πυλαία με μυθικό triple double. Τα καλά νέα όμως δεν είναι μόνο αυτά. Eίναι η επιστροφή του Σίκμα...στο μπάσκετ! Ο πρώην βερολινέζος πήρε χρόνο, έδωσε ανάσες στο 4 και στο 5, έβαλε 8 πόντους με 4/6 δίποντα, είχε 4 ριμπάουντ, έδωσε 2 ασιστ, ενώ δεν έκανε ούτε ένα λάθς στα 10 λεπτά που αγωνίστηκε. Αν μη τι άλλο, έδειξε να πατάει γερά και να μπορεί να βοηθήσει. Απίστευτη η ξαφνική μουγγαμάρα των επικριτών του. Καλά νέα και από το υπόλοιπο second unit μας, που στο δεύτερο δεκάλεπτο συνέχισε το ίδιο έργο.
Ο τραυματισμός του θετικότατου Γκος στο 16' (διαβάζω για ενοχλήσεις στο δεξιό δικέφαλο, έλεος) περιόρισε πολύ τη δημιουργία μας και αναγκασε και πάλι τον Γουόκαπ σε υπερωρίες με αποτέλεσμα στο δεύτερο μισό να υπάρξει μια καθίζιση αλλά χωρίς ποτέ να δώσουμε την εντύπωση ότι θα χαθεί το ματς, παρά το γεγονός ότι το σκορ στο δεύτερο μέρος ήταν 38-28 για τους Ισραηλινούς. Η Μακάμπι δεν προηγήθηκε ούτε μια φορά στο παιχνίδι. Στα μισά του τρίτου δεκαλέπτου χάσαμε και τον Πίτερς με 5ο φάουλ (εντελώς υπερβολική η τεχνική ποινή). Είχαν προηγηθεί δυο ανύπαρκτα φάουλ του Αμερικανού (το 2ο και το 3ο) με αποτέλεσμα όταν σφυρίζεται το 4ο (που είναι καθαρό), ο παίχτης του Θρύλου να διαμαρτυρηθεί έντονα και να αποβληθεί. Απορώ με την απειρία στη διαχείριση αυτης της φάσης από τους διαιτητές και δη από τον πολύπειρο Γερμανό Λοττεμόζερ που άφησε τους άλλους δύο να κάνουν κουμάντο, να αποβάλλουν τον Πίτερς (μια παρατήρηση θα ήταν αρκετή, δεν είχε δώσει καένα δικαίωμα πριν) και να ξαναβάλλουν κακήν κακώς τη Μακάμπι στο ματς.
Όπως ξέρετε δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με τη διαιτησία στο κυρίως άρθρο, αλλά σήμερα με έβγαλαν από τα ρούχα μου με φτηνές αποφάσεις εναντίον μας, πολλά και αβίαστα λάθη και στις δυο πλευρές του παρκέ, με όλα τα καθοριστικά σφυρίγματα όμως να πηγαίνουν κατά του Ολυμπιακού. Ασφαλώς και δεν υπάρχει πρόθεση να μας αδικήσουν και να ευνοήσουν τους άλλους (όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι εκτός πραγματικότητας), είναι όμως απλά απαράδεκτο οι διαιτητές να είναι τόσο ανασφαλείς και τόσο κάτω από το επίπεδο των παιχτών και του μπάσκετ που παίζεται στην Ευρωλίγκα. Καταλαβαίνω την πρόθεση τους να δώσουν ευκαιρίες σε διαιτητές του Γιούροκαπ να αποκτήσουν παραστάσεις (οι διαιτητές δεν μπορούν να προπονηθούν ουσιαστικά χωρίς τις συνθήκες αγώνα), δεν είναι όμως δυνατόν να κινδυνεύουμε σε κάθε ματς να μας βρει ένα...διαιτητικό κακό (ακόμα να το χωνέψω αυτό που έγινε στην Πόλη πριν 2 βδομάδες).
Η ομάδα έβαλε πάντως τέλος σε ένα κακό σερί 0-2 και πήρε ένα σπουδαίο διπλό ουσιαστικά με 3 βασικούς να μένουν εκτός πολύ νωρίς. Δεν έχασε την ψυχραιμία της σε κανένα σημείο του αγώνα (απολαυστικός ο Σκακιστής στα τάιμ άουτ, λες και ήταν σε σεμινάριο προπονητικής), και έδειξε και πάλι πού στοχεύει με το μπάσκετ της: στην κορυφή. Αυτή είναι η φιλοσοφία του βασιλιά, η νοοτροπία του νικητή που είναι μέρος του DNA μας. Τα 3 επιθετικά ριμπάουντ στο τελευταίο λεπτό του ματς (Παπ, Μπραζντέικις και Γουόκαπ) δεν είναι καθόλου τυχαία και καθορίζουν το ματς υπερ μας. Καθορίζουν και τη συνέχεια μας.
ΥΓ1. Λίγη περισσότερη τύχη να είχαμε με Φενέρ και Μπασκόνια θα είμασταν τώρα στην τετράδα. Αυτό που έλλειψε εκείνα τα δυο βράδια κατα τη γνώμη μου ήταν η refuse to lose νοοτροπία μας, αυτό το λιθαράκι που κάνει όλη τη διαφορά και που απόψε ήταν ξεκάθαρο.
ΥΓ2. Την Πέμπτη έρχεται ο Αστέρας του Γιάννη Σφαιρόπουλου στο ΣΕΦ. Μαθαίνω για πολλές απουσίες και από την πλευρά τους αλλά απόψε έριξαν 31 ποντους στη Φενέρ του Ιτούδη που αν δεν είδατε τις δηλώσεις του μετά το ματς να το κάνετε, θα σας φτιάξει τη μέρα!
ΥΓ3. Εύχομαι του Γκος να είναι απλά ένας μυικός σπασμός και να μην μείνει έξω. Η απουσία θα ήταν αρνητικά καθοριστική για τη συνέχεια.
Να περνάτε όμορφα, τα λέμε την Πέμπτη.
Recommended Comments