Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Geo Poulidis
    Geo Poulidis

    Ιστορικό βράδυ, μέχρι το επόμενο (Olympiacos-Barcelona 92-58, 2.5.24)

     

               McKissic_9.jpeg.ef590b6f921346fa4f59dfb89ddda6ff.jpeg

    Σε μια βραδιά που θα θυμόμαστε για πάντα, ο μπασκετικός Θρύλος ισοπέδωσε στο game 4 τη Μπαρτσελόνα του Γκριμάου με 34 πόντους διαφορά, δίνοντας όχι μόνο το στίγμα για το τι θα έχει να αντιμετωπίσει η καταλανική ομάδα την Τετάρτη, αλλά ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα και το ποια είναι η καλύτερη ομάδα. Και λέω καλύτερη ομάδα γιατί ήταν το ματς που είμασταν με την πλάτη στον τοίχο, δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για λάθη και ως γνωστό, όταν είμαστε με την πλάτη στον τοίχο δεν θέλεις να μας βρεις απέναντί σου. Το λέω όμως και για έναν ακόμη λόγο: χτες βράδυ παίξαμε το μπάσκετ μας για πρώτη φορά στη σειρά των αγώνων με τη Μπαρτσελόνα και τους διαλύσαμε, ενώ ήταν και η πρώτη φορά από την αρχή της σεζόν που όλοι οι παίχτες ήταν διαθέσιμοι. Οι 53 πόντοι του ημιχρόνου είναι όχι μόνο το καλύτερο εικοσάλεπτο σε όλη τη διοργάνωση φέτος για εμάς, αλλά αποτελεί και ρεκόρ πόντων στην ιστορία μας σε όλα τα πλέι οφ που παίξαμε στην Ευρωλίγκα. Λίγες ώρες μετά το θρίαμβο του ΣΕΦ, στο Βίλα Παρκ του Μπέρμπιγχαμ, ο ποδοσφαιρικός Θρύλος έπαιρνε μια ιστορική νίκη με 4-2, δίνοντας διαστάσεις κόκκινης μαγείας στο βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης με το Λιμάνι να παίρνει φωτιά!

    Η πρωταθλήτρια Ισπανίας κατέβηκε στο Φάληρο με σκοπό να κλείσει τη σειρά και παράτησε το ματς στα μέσα του 3ου δεκαλέπτου όταν ο Γκριμάου είδε ότι ήταν αδύνατο να το γυρίσει. Κλειδί για τη νίκη μας η επιστροφή του Κώστα Παπανικολάου (9π. 6ρ. 3/6 τριπ.) που μολονότι ανέτοιμος σωματικά (οι αιματολογικές του το πρωί ήταν απαγορευτικές),  έδωσε κατάθεση ψυχής για μια ακόμη φορά, ήταν ταύρος σε όλα τα ματς απ στην άμυνα και ουσιαστικά καθάρισε τη μάχη στο τρίτο δεκάλεπτο με τα μακρινά εύστοχα σουτ του. 

    Ο διακόπτης γύρισε στα μέσα του πρώτου δεκαλέπτου όταν η νωχελικότητα στην άμυνα είχε αφήσει τους Καταλανούς να πιστέψουν στη νίκη (7-16 στο 5'). Το τάιμ άουτ του κόουτς, καθησύχασε μεν από το αρχικό μας άγχος αλλά έδωσε και έναυσμα για μια σεμιναριακή άμυνα που με επικεφαλής το Σακίλ ΜακΚίσικ έκλεισε όλους τους διαδρόμους, έπεσε με μανία πάνω σε οποιαδήποτε μπάλα ήταν χωρίς κατοχή, διπλασιάζοντας την ενέργειά μας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Στο διάστημα 5-20' τρέξαμε ένα εκθαμβωτικό επί μέρους 46-21 ρίχνοντας τη Μπαρτσελόνα στο καναβάτσο από το οποίο δεν θα ξανασηκωθεί. Ο Σακ έκανε αδιανόητη εμφάνιση βγαίνοντας και MVP με 21 πόντους, 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 2 κλεψίματα, σε ένα από τα πιο παραγωγικά βράδια του με τον Ολυμπιακό φέτος. 

    Τι άλλαξε ξαφνικά, πέρα από την επιστροφή του αρχηγού; Στη φιλοσοφία της ομάδας, ουσιαστικά τίποτα. Βασιστήκαμε και πάλι στην άμυνα μας, είχαμε πολυμορφία στο κομμάτι αυτό με φλατ 2-2 (λειτουργεί καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη άμυνα) αλλά και αλλαγές στα σκριν όπου χρειάστηκε για βγει κοντός με ψηλό στο τέλος της σετ επίθεσης. Ο Γκριμάου το είδε αυτό, όπως και στο 3ο ματς, και ψήλωσε το σχήμα με Σατοράνσκι και Ντα Σίβα ταυτόχρονα στο παρκέ για να έχει mismatch, ο Μπαρτζώκας απάντησε με Μίλου και Πετρούσεφ που έδωσαν ενέργεια στην άμυνα πολύ περισσότερο από Φαλ και Πίτερς και το γήπεδο κατηφόρισε.

    Αυτό που άλλαξε όμως είναι η διαχείριση του ρόστερ και εξηγώ: όπως έγραφα και την Τετάρτη μετά το game 3, η ανάγκη για έναν ακόμη χειριστή ήταν πασιφανής αφού οι Γκος και Γουόκαπ έσκασαν στο τέλος, και δικαιολογημένα δεν είχαν την απαραίτητη διαύγεια που χρειάζονται τέτοια ματς. Ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ μπορεί να μην έχει το επίπεδο των άλλων δύο, είναι όμως μια πηγή ...οξυγόνου, μπορεί να δώσει 7-8 ποιοτικά λεπτά σε άμυνα και επίθεση. Αυτή η κίνηση του σκακιστή χτες άλλαξε όλο το σκηνικό. Παράλληλα, η χρησιμοποίηση του Μιλουτίνοφ (8π. 11ρ. σε 21') ήταν καθοριστική αφού εξαφάνισε κάθε αμφιβολία στην άμυνα και έκανε γιογιό τον αδερφό του ηθοποιού όπου τον βρήκε. Η μη χρησιμοποίηση του Ράιτ αιφνιδίασε τη Μπαρτσελόνα και καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντικό είναι να έχεις τέτοια γραμμή ψηλών.

    Αυτές οι κινήσεις που έχουν άξονα την άμυνα, επηρεάζουν καθοριστικά και την επίθεσή μας: ο Κέιναν (11π. 3α. 3/5 τριπ. σε 21') έχει περισσότερο ελεύθερο χώρο γιατί η μπάλα γυρίζει, δεν πάμε σε over dribbling, οι αντίπαλοι πρέπει να κλείσουν μέσα. Αλλά και ο Πίτερς, παρά το απογοητευτικό επιθετικά βράδυ του (πήρε μόλις 1 τρίποντο και το έχασε, ελάχιστος αριθμός σε όλη τη σεζόν), βρέθηκε σε θέση βολής πολλές φορές και αυτό θα το χρειαστούμε στο 5ο ματς, να γυρίζει η μπάλα, να ακουμπάει στο ζωγραφιστό, να υπάρχει χώρος για σουτ απέξω.

    Με το μάτι στο 5ο ματς, στέκομαι μια στιγμή στους δυο πιο σταθερούς μας παίχτες σε αυτή τη σειρά, τους Γκος (11π. 4ρ. 4α.) και Πετρούσεφ (10π. 5ρ.). Ο Σέρβος έχει αναπτύξει με τη δουλειά του στον Ολυμπιακό, μια εξαιρετική ικανότητα να παίζει γρήγορο πικ εντ ρολ από όλες τις θέσεις και να γίνεται απειλητικός ανά πάσα στιγμή ακόμα και με πλάτη στο καλάθι. Έχει 12 πόντους και 5 ριμπάουντ μέσο όρο, ενώ στην άμυνα είναι καθοριστικός κυρίως με τις βοήθειες στα πεντάρια.  Ο Γκος από την άλλη με την άμυνα στο ποστ απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους, αποδεικνύεται υπερπολύτιμος. Στη σειρά, όποτε οι Καταλανοί προσπάθησαν να τον οδηγήσουν εκεί, σκόραραν μονάχα δύο πόντους. Ο Γκος μετράει 11 πόντους με 56% εντός πεδιάς,  δημιουργώντας παράλληλα 8 πόντους για τον Ολυμπιακό με τις ασίστ του, ενώ μαζεύει και 3 ριμπάουντ ανά ματς. 

    Πάμε στη Βαρκελώνη τώρα, γιατί έχουμε μια δουλειά να τελειώσουμε. Γιατί το Βερολίνο μας περιμένει. Δια πυρός και σιδήρου όλη τη σεζόν, με απίστευτα σκαμπανεβάσματα λόγω των τραυματισμών (αλλά και των ελλείψεων στο σχεδιασμό), η ομάδα είναι εδώ, μια ανάσα από το τρίτο συνεχόμενο Φ4. Ο Μπαρτζώκας ξέρει τι πρέπει να κάνει, το ξέρει και η ομάδα. Συγκεντρωμένοι στο στόχο, έλεγχος του ρυθμού ξεκινώντας από την άμυνα, μαχαίρι στα δόντια. Η παράδοση που θέλει και τα 18 game 5 να καταλήγουν σε νίκη του γηπεδούχου, υπάρχει για να σπάσει. Ο Θρύλος μπορεί! 

    ΥΓ1. Καταιγιστικός ο κόσμος στο ΣΕΦ χτες βράδυ, είχαμε ίσως ανάγκη από μια αδικία σαν αυτή του τρίτου ματς για να ξυπνήσουμε. 
    ΥΓ2. Πολύς κόσμος γράφει για το βάζελο που θα περάσει στο Φ4 κλ κλ. Σκεφτείτε μόνο τι μπορούμε να ζήσουμε εμείς Τετάρτη και Πέμπτη!
    ΥΓ3. Ο Νίκος Γκάλης, ρωτήθηκε το 1987 μετά το ματς με τη Γαλλία στον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ αν ήταν εκείνη η πιο ευτυχισμένη στιγμή του με την εθνική. Είναι, απάντησε. Μέχρι την επόμενη. 
     

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments

    τι ματσαρα ηταν αυτη ρε παιδια; Αυτος ειναι ο ολυμπιακος που ονειρευομαστε!! Ενα μεγαλο μπραβο σε ολους και ενα ευχηθουμε περαστικα κ συντομα κοντα μας στον λαρι!!με τετοιες εμφανισεις κ παθος ουτε οι Γκολντεν στειτ δεν μας κερδιζουν!θρυλε γερα 3 νικες μεινανε να επιστρεψουμε στην κορυφη της ευρωπης που μας αξιζει!!

    • Μου αρέσει 2
    Link to comment
    Share on other sites

    Μακάρι αυτή η εμφάνιση να είναι προεόρτια της επόμενης εβδομάδας.Η ατυχία με τους τραυματισμους συνεχίζεται,μόλις μπει ένας παίχτης, ένας άλλος βγαίνει εκτός.Απλα δεν υπάρχει αυτό αλλά ακόμα και έτσι ειδικά με επιστροφή Παπ και την χρησιμοποίηση Μιλουτινοφ και μια στοιχειώδη ευστοχία, μπορούμε να κάνουμε το διπλό.

    Link to comment
    Share on other sites

    Θα γράψω αυτό που σκέφτομαι με κίνδυνο να "φάω ξύλο". Ήταν σίγουρα ένας αγώνας που παίχτηκε στα ίσα μετά το 1ο δεκάλεπτο; Μήπως πήραν "εντολή" να αφήσουν το ματς μετά το λάθος που παραδέχτηκε επίσημα η Ευρωλίγκα και να πάει η σειρά σε 5ο ματς όπου θα παιχτούν όλα στα ίσα; Δεν υποτιμώ την ομάδα μας και συμφωνώ ότι είμαστε καλύτερη ομάδα και ότι μέχρι τώρα δεν είχαμε παίξει στη σειρά αυτό που μπορούμε. Όμως η διαφορά για play-off μου φαίνεται εξωπραγματική, όσο κι αν από ένα σημείο και μετά ήταν λογικά να αφήσουν το ματς. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι για το καλό μας πρέπει σε κάθε περίπτωση να ξεχάσουμε το ματς ΧΤΕΣ! Κάποτε ρίξαμε 40-50 στη Σιένα και το πληρώσαμε ακριβά.  Βαράτε ελεύθερα αδέλφια ... 

    • Μου αρέσει 1
    Link to comment
    Share on other sites

    Αν βγάλουμε την ίδια ενέργεια με χθες δεν γίνεται να χάσουμε γιατί απλά δεν μπορούν να την ακολουθήσουν. Η Μπαρτσελόνα δεν είναι ομάδα που μπορεί να σε σκοτώσει από το τρίποντο και στηρίζει πολλά στο δίδυμο Βεσελι -Ουιλι. Ο Βεσελι στην άμυνα δεν μπορεί με τίποτα να περιορίσει τον Φαλ όπως φάνηκε ξεκάθαρα χθες που τον διέλυσε στο πρώτο δεκάλεπτο. Επίσης ο Ουιλι με το βαρύ κορμί και τα καλά τελειώματα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στον Ράιτ. Στον Μιλου όμως αυτά δεν περνάνε αφού δεν μπορεί να τον σπρώξει ούτε να του πάρει επιθετικά μιας και ο Σέρβος είναι μηχανή μαζέματος ριμπάουντ. Άρα κόβοντας το σκορ από τη ρακέτα τους μένει μόνο ο Τζαμπαρι που στο ποστ τον κάνει ότι θέλει ο Πετρουσεφ και οι Σατορανσκι -Λαπρο-Αμπρινες-Ρουμπιο στην περιφέρεια που είναι πάρα πολύ δύσκολο με την περιφερειακή άμυνα που έχουμε να μας κάνουν τόσο μεγάλη ζημιά αφού δεν είναι και οι τρομεροί σκόρερ (δες Ναν-Τζειμς-Λαρκιν). Άρα βλέπω να σπάνε οι 18 σερί νίκες γηπεδούχων . Μάλιστα έχω την αίσθηση ότι θα σπάσουν twice φέτος....

    • Μου αρέσει 1
    Link to comment
    Share on other sites

    • Admins

    Μαγική βραδιά. Πραγματικά αξέχαστη!

    Μπαίνουν στο παιχνίδι ΜακΚύσικ και Γκός στη δεύτερη περίοδο και σε τρείς κατοχές των Ισπανών έχουν απανωτά deflections,κλέψιμο και αν θυμάμαι καλά και κερδισμένο επιθετικό φάουλ (Γκος). Κι εκεί έγινε το σερί του 17-0 και η κατηφόρα, από την ενέργεια που ήρθε από τον πάγκο (Σακ, Γκος, Μιλού, Πετρούσεφ). Τακτικό τρίκ που έκανε απίστευτη ζημιά η χρήση του Μιλού αντί του Ράιτ: 22 από τα 47 συνολικά ριμπάουντς πήρε η τριάδα Παπ-Φίλιπ-Μιλού. Ο αρχηγός κόντρα στις εξετάσεις του γύρισε κι έστρωσαν τα πάντα: rotation, spacing, παλμός και κατεύθυνση της άμυνας, Η Μπάρτσα μετά τα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου σα να είχε αποδεχθεί τη μοίρα της και στο ματς της Τετάρτης θα εμφανιστεί τελείως διαφορετική. Όμως η τόσο χαοτική διαφορά που αποτυπώθηκε στο παρκέ φύτεψε για τα καλά το σπόρο της αμφιβολίας - αν όχι επιπλέον άγχους. Το κοντινό πλάνο στο Ναβάρο τα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα το μαρτυρά. Δέος όταν ερωτάται ο ΜακΚύσικ από την Παντελη 'τι χρειάζεστε για να συνεχίσετε να παίζετε έτσι?' και απαντά 'αυτό που μας στέρησαν τη Τρίτη αρκεί και θέλουμε να το πάρουμε πίσω'. Ότι και να γίνει τη Τετάρτη η ομάδα έχει αποδείξει ότι είναι καλύτερη στη σειρά μετά από μήνες κακοτυχίας και εμποδίων και αυτό πρέπει να το θυμόμαστε με περηφάνεια.

    Υ.Γ. Το έπος του ποδοσφαίρου είναι μοναδικό. Παρότι δεν παρακολουθώ μπάλα εδώ και χρόνια δε θα μπορούσα να μη δω το χθεσινό ματς αφου τα βιώματα μου με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό είναι άπλετα, γεμάτα συγκινήσεις, χαρές, λύπες. Το αποτέλεσμα εκκωφαντικό και η φετινή πορεία κυλάει σα βάλσαμο πάνω σε κάθε 'γιατί?' και σε κάθε γκίνια του παρελθόντος. Αλλά και πέρα από τα συναισθήματα η εμφάνιση της ομάδας ήταν πραγματικά το κάτι άλλο. Μακάρι να συνεχιστεί σαν παραμύθι η ιστορία που γράφει αυτός ο προπονητής και αυτά τα παιδιά.

    • Το λάτρεψα! 1
    Link to comment
    Share on other sites

    6 ώρες πριν, lefterisalex έγραψε:

    Θα γράψω αυτό που σκέφτομαι με κίνδυνο να "φάω ξύλο". Ήταν σίγουρα ένας αγώνας που παίχτηκε στα ίσα μετά το 1ο δεκάλεπτο; Μήπως πήραν "εντολή" να αφήσουν το ματς μετά το λάθος που παραδέχτηκε επίσημα η Ευρωλίγκα και να πάει η σειρά σε 5ο ματς όπου θα παιχτούν όλα στα ίσα; Δ

    Αποδίδεις στους χαρτογιακάδες και λοιπά λιμά της Ευρολίγκας ευαισθησίες που ΔΕΝ έχουν. Στον τελικό  της πρώτης κούπας του βάζελου (1996) ζήτησαν επίσημα συγνώμη από τη Μπάρσα αλλά αυτό δεν άλλαξε απολύτως τίποτα όσον αφορά το αποτέλεσμα. Το είδαμε και προχθές -game 3- που έβγαλαν ανακοίνωση για το διαιτιτικό τρίο αλλά δεν έκαναν κάτι: μιά χαρά τους έστειλαν στο παιχνίδι του βάζελου με τη Μακάμπι. Αυτές οι ...χαριτωμενιές είναι τύπου "να 'χαμε να λέγαμε" η "να σε κάψω Γιάννη, να σ αλείψω μέλι". Ο τι κερδίσουμε θα το πάρουμε με ιδρώτα και "αίμα". Να πώ κάτι; Το προτιμώ έτσι!

    Link to comment
    Share on other sites

    • Admins
    12 ώρες πριν, lefterisalex έγραψε:

    Θα γράψω αυτό που σκέφτομαι με κίνδυνο να "φάω ξύλο". Ήταν σίγουρα ένας αγώνας που παίχτηκε στα ίσα μετά το 1ο δεκάλεπτο; Μήπως πήραν "εντολή" να αφήσουν το ματς μετά το λάθος που παραδέχτηκε επίσημα η Ευρωλίγκα και να πάει η σειρά σε 5ο ματς όπου θα παιχτούν όλα στα ίσα; Δεν υποτιμώ την ομάδα μας και συμφωνώ ότι είμαστε καλύτερη ομάδα και ότι μέχρι τώρα δεν είχαμε παίξει στη σειρά αυτό που μπορούμε. Όμως η διαφορά για play-off μου φαίνεται εξωπραγματική, όσο κι αν από ένα σημείο και μετά ήταν λογικά να αφήσουν το ματς. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι για το καλό μας πρέπει σε κάθε περίπτωση να ξεχάσουμε το ματς ΧΤΕΣ! Κάποτε ρίξαμε 40-50 στη Σιένα και το πληρώσαμε ακριβά.  Βαράτε ελεύθερα αδέλφια ... 

    Είναι πολύ λογικό αυτό που λες και σε ευχαριστώ για την ασίστ. Όπως έγραψα στο άρθρο, η Μπαρτσελόνα παράτησε το ματς στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου, όταν η διαφορά έφτασε στους 25. Τότε ο Γκριμάου απέσυρε τους βασικούς και δεν τους ξαναέβαλε. Μέχρι τότε όμως, τους είχε κρατήσει στο παρκέ και ήθελε να δει αντίδραση, γιατί ως γνωστό στο μπάσκετ μια διαφορά 20 πόντων πέφτει πολύ εύκολα στους δέκα μέσα σε 4-5 κατοχές, με την πίεση να μεταφέρεται αυτόματα στον αντίπαλο που προηγείται. Η διαφορά με τη Μπαρτσελόνα ασφαλώς δεν είναι τόσο χαοτική, αντίθετα πιστεύω ότι είμαστε πολύ κοντά. 

    • Μου αρέσει 1
    Link to comment
    Share on other sites


×
×
  • Create New...