Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Geo Poulidis
    Geo Poulidis

    Μην πυροβολείτε τον πιανίστα (Olympiacos-Real 71-76, 5.12.23)

    1fcd71ff-8652-434b-91ad-2482a30b.jpg.46245616b278c22ba6993ac3715fcb88.jpg

    Σε ένα κλειστό ματς απέναντι στην ομάδα με το καλύτερο μπάσκετ αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, ο Θρύλος δεν κατάφερε να σηκώσει ανάστημα και ηττήθηκε δίκαια στο τέλος. Η Ρεάλ είχε σε φοβερή μέρα τους Μούσα και Χεζόνια ενώ ο Καμπάτσο ήταν για ένα ακόμη ματς καθοριστικός με 9 πόντους (με μόλις 4 προσπάθειες) και 9 ασίστ. Για να σταματήσεις τη μηχανή του Ματέο, χρειάζεσαι τρίποντο με περισσότερο από 40% ώστε να ανοίξει το γήπεδο και να αμβλυνθεί η πίεση μέσα στη ρακέτα όπου βρίσκεται ο...cheat Ταβάρες ικανός να αλλοιώσει οποιαδήποτε επίθεση και μόνο με την παρουσία του. Με 9/33 τρίποντα που σούταρε η ομάδα και 6 χαμένες βολές (τεράστιο νούμερο για κλειστό ματς) δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις να κερδίσεις μια ομάδα σαν τη Ρεάλ. Είναι όμως όλα τόσο ζοφερά και τόσο κατακριτέα όπως περιγράφουν πολλοί ειδήμονες...του πληκτρολογίου εδώ κι εκεί; Πάμε να δούμε μαζί. 

    Η Ρεάλ σε όλα της ματς ως τώρα παρουσιάζει ένα εξαιρετικό defensive rating κοντά στο 109 (πόντοι παθητικό ανά 100 κατοχές - καλύτεροι από αυτό που είχαμε εμείς πέρσι όλη τη σεζον) και έχει την καλύτερη περιφερειακή άμυνα σε όλη την Ευρωλίγκα αφού οι αντίπαλοι σουτέρ όταν παίζουν με αντίπαλο τη Ρεάλ έχουν 23% λιγότερη ευστοχία. Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό το στατιστικό γιατί καμία άλλη ομάδα δεν καταφέρνει τόσο καλά να κλειδώσει τα αντίπαλα γκαρντ και τους ψηλούς στις close out. Εχτές λοιπόν η φλατ άμυνα των μαδριλένων περιόρισε εξαιρετικά από την αρχή τους Κάνααν (7π. 2α. 1/3 τριπ.) και Πίτερς (8π.7ρ. 3α. 1/3 τριπ.) εκτροχιάζοντας τα δυο πολύ ισχυρά μας όπλα. Παράλληλα, ήταν εντελώς «προκλητικοί» παίζοντας under (κάτω από το σκριν) όλους τους υπόλοιπους και κυρίως το Γουόκαπ ο οποίος νιώθει άβολα όταν πρέπει να πάρει πολλές προσπάθειες (17π.4α. 7/17 εντός πεδιάς). Όταν ο αντίπαλος σου αφήνει ένα μέτρο ή ακόμα και μπλανκ ελεύθερο τρίποντο συνέχεια, σε αναγκάζει να... ευστοχείς και ο προπονητής της Ρεάλ ρίσκαρε πάλι, όπως με Φενέρ και Μπαρτσελόνα. Δικαιώθηκε όμως πανηγυρικά γιατί είμασταν απελπιστικά άστοχοι και στο midrange. Στο σύγχρονο μπάσκετ τα σουτ από τη μέση απόσταση είναι κάπως ξεπερασμένα, ελάχιστοι παίχτες τα έχουν βασικό συστατικό στο ρεπερτόριο τους και δεν προπονούνται για αυτά. Η Ρεάλ μας άφησε πολλά από αυτά, γιατί μέσα στη ρακέτα έχει το...σκιάχτρο από το Πράσινο Ακρωτήρι και απέξω τα όπλα μας ήταν εξουδετερωμένα. 

    Ασφαλώς και τα δυο γρήγορα φάουλ στον Κάνααν έπαιξαν και αυτά σοβαρό ρόλο ώστε να τον κρατήσουν εκτός ρυθμού, αλλά ο Μπαρτζώκας σωστά τον κράτησε μέσα στο 3ο δεκάλεπτο με 3 φάουλ μπας και βρει σκορ. Ο Καμπάτσο όμως του πέρασε χειροπέδες και δεν τον άφησε να ανασάνει στιγμή. 

    Από την άλλη στην άμυνα μας είχαμε σοβαρό θέμα με τον αδιανόητο Μούσα (παίχτης Μπαρτζώκα από το 2013, να θυμίσω) και το Χεζόνια που είχαν εξαιρετική στατιστική μπροστά και για τους οποίους δεν βρισκόταν λύση. Η λύση θα ήταν ο...Πετρούσεβ αλλά χτες δεν ήταν ακόμα διαθέσιμος. Παράλληλα, ο Πίτερς δεν μπορούσε να αντισταθεί και να μαρκάρει στα ίσια ούτε στο 4, ούτε στο 3 μετά τις αλλαγές. Για Σίκμα ούτε λόγος, πάρα πολύ αργός για τέτοιες άμυνες απέναντι σε τέτοιους σουτέρ. Αυτό εξηγεί την επίλογή για Παπ στο 4 και Λάρι στο 3. 

    Κάτω από αυτό το πρίσμα, η επιλογή του Σκακιστή στο τελευταίο δεκάλεπτο να πάει με Κάνααν και Πίτερς έξω και αντί αυτών με Παπ στο 4 για τις άμυνες (όντως οι φόργουορντ της Ρεάλ σίγησαν), είναι και λογική και δικαιολογημένη. Επιπλέον, όπως ανέλυσα πιο πάνω, οι Πίτερς και Κάνααν ήταν παροπλισμένοι από την ασφυκτική άμυνα των μαδριλένων ενώ ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να αφήνουν midrange και να παίζουν under όλους τους υπόλοιπους από την περιφέρεια. Και έτσι έγινε, φτάσαμε στο τελευταίο τρίλεπτο σε απόσταση αναπνοής (70-71) αλλά είχαμε 0/4 ελεύθερα τρίποντα και 0/2 λέι απ. Οι επιθέσεις βγήκαν, δεν έχει ευθύνη ο προπονητής αν οι σουτέρ απέξω είναι άστοχοι και αν ο Φαλ φοβάται τον Ταβάρες. Ο Γάλλος σέντερ έδειξε να πατάει καλύτερα από το Μίλου (ακόμα με δυσκολίες), είχε 10 πόντους και 3 ριμπάουντ σε 24 λεπτά αλλά δεν μπόρεσε να είναι επιδραστικός στο τέλος. Η επιλογή ΜακΚίσικ (5π. 1/7 τριπ. σε 17 λεπτά) για το τέλος είναι και αυτή κατανοητή αφού ήταν ό μόνος με κάθετο παιχνίδι που είχαμε απόλυτη ανάγκη για να ελευθερωθούν οι άλλοι και να σουτάρουν. Αν είχαν μπει έστω 2 από τα ελεύθερα αυτά σουτ, θα λέγαμε όλοι μπράβο στο Μπαρτζώκα που διάβασε σωστά. Ο Αμερικανός γκαρντ μαζί με Λάρι, Λούντζη και Μπραζντέικις ήταν εκνευριστικά άστοχοι, ειδικά στο τέλος (ο Λάρι είχε 2/4 τρίποντα αλλά τα εύστοχα στο πρώτο ημίχρονο). 

    Με 15 ασίστ, μόλις 6 λάθη και ουσιαστικά έναν άσο, αλλά και 17 (!) επιθετικά ριμπάουντ η ομάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε αγωνιστική άνοδο. Δεν θέλω να σας τρελάνω, μην κοιτάτε μόνο το αποτέλεσμα, είναι απλά θέμα χρόνου και εισαγωγής/προσαρμογής των νεοαπκτηθέντων και της επιστροφής του Γκος, για να δούμε την ομάδα να αλωνίζει. Δεν είμαι υπεραισιόδοξος, είναι ρεαλιστικό αυτό που γράφω. Με μόλις έναν άσο, χωρίς εναλλακτικό τεσσάρι (ο Παπ δεν είναι τεσσάρι), με Μίλου ακόμα επηρεασμένο από τον τραυματισμό του και με τα όπλα στην επίθεση άσφαιρα, μείναμε στο ματς με αξιώσεις και το επίπεδό μας είναι ίδιο με αυτό της Ρεάλ. Πράγμα που θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες. 

    Τα λέμε την Παρασκευή. Να περνάτε όμορφα.

    ΥΓ1. Αστείοι όσοι έφυγαν από το ΣΕΦ στο τελευταίο λεπτό και καλά αγανακτισμένοι με τον κόουτς. Ασέβεια. Αλλά είναι αυτοί που θα παρακαλάνε το Μάιο για ένα εισιτήριο. 
    ΥΓ2. Καλή η διαιτησία των Μπελόσεβιτς, Χόρντοβ και Ρόσι. Ο Σέρβος είναι εγγύηση και οι άλλοι δυο τον ακολούθησαν. Ελάχιστα τα λάθη, 3-2 κατά, αυτά που σημείωσα: είναι φάουλ στο Φαλ από τον Πουαριέ στο 3ο δεκάλεπτο η πρώτη επαφή πριν την τάπα, ενώ ο Καμπάτσο κάνει καθαρά βήματα πριν χρεωθεί φάουλ στο Λάρι επίσης στο 3ο δεκάλεπτο. Ο Μίλου χρεώνεται φάουλ στον Ταβάρες στο 4ο δεκάλεπτο αλλά είναι στον κύλινδρο και δεν ευθύνεται για την επαφή. Υπάρχουν και 2 λάθη υπερ μας: το φάουλ του Λάρι στο Γιουλ στο πρώτο δεκάλεπτο είναι αντιθλητικό, δόθηκε κανονικό. Τέλος, είναι καθαρά βήματα που δεν δόθηκαν, του Φαλ σε προσπάθεια για σουτ κοντά στο καλάθι επίσης στο πρώτο δεκάλεπτο.  
    ΥΓ3. Στο τέλος του 2ου δεκαλέπτου ο Γιουλ πήρε σουτ μπροστά στο Φαλ από τα 6 μέτρα και το έστειλε στο σίδερο. Καρδιές ράγισαν. 
    ΥΓ4. Την Παρασκευή έρχεται η Μπάγερν στο ΣΕΦ. Ασφαλώς είναι must win game αλλά δεν υπάρχουν εύκολα ματς στην Ευρωλίγκα και θέλει προσοχή. Μαθαίνω ότι ο Γκος θα είναι στη δωδεκάδα, ίσως και ο Πετρούσεβ.   

    @Μέλη @Βετεράνοι @Admins

     

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments

    "Με 15 ασίστ, μόλις 6 λάθη και ουσιαστικά έναν άσο, αλλά και 17 (!) επιθετικά ριμπάουντ η ομάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε αγωνιστική άνοδο. Δεν θέλω να σας τρελάνω, μην κοιτάτε μόνο το αποτέλεσμα, είναι απλά θέμα χρόνου και εισαγωγής/προσαρμογής των νεοαπκτηθέντων και της επιστροφής του Γκος, για να δούμε την ομάδα να αλωνίζει..."

     

    Είχα ακριβώς την ίδια εντύπωση χθες μόλις τέλειωσε το ματς. Τα παιδιά μας έδωσαν ό τι είχαν και δεν είχαν κι ακόμα παραπάνω.  Πέρισυ τους πήραμε και τα δύο παιχνίδια της κανονικής σαιζόν και χάσαμε στον τελικό. Ελπίζω αυτό να αντιστραφεί Υπέρ μας φέτος.

    • Μου αρέσει 3
    Link to comment
    Share on other sites

    Γεια σε ολους

    Απο μία αποψη ειναι θετικο οτι η ομαδα σταθηκε στα ισα απεναντι στη καλυτερη ομαδα αυτη τη στιγμη στην Ευρωπη, ναι θα γκρινιαξω και εγω με την αργοπορια στην εισοδο Κανααν και Πιτερς, ειδικα του δευτερου, ναι ο Κανααν δεν ηταν σε μερα κ προφανως το ειδε ο κοουτς αλλα ο Πιτερς επρεπε να χρησιμοποιηθει κανα 2λεπτο νωριτερα και να βγουν 2 επιθεσεις πανω σε αυτον

    Προχωραμε

    Παμε για νικη ψυχολογιας με τη Μπαγερν

    • Μου αρέσει 1
    Link to comment
    Share on other sites

    ...επίσης από χθές έχουν την τιμητική τους οι μυρωδιάδες "μπασκετολόγοι". Ναί, αυτοί που περσι έκραζαν τους Πήτερς - Κέυνααν και μετά ψέλιζαν "Συγνώμη ...λάθος" (sic). Δεν θα μάθουν ποτέ αυτοί. :lll-icon:

    Spoiler

      

    • Χαχαχαχα 1
    Link to comment
    Share on other sites

    • Admins

    Πολύ σχολαστική ανάλυση και πολύ ωραίο άρθρο που στο πνεύμα του με βρίσκει σύμφωνο: δεδομένων των προσδοκιών και των απαιτήσεων που έχει το μπάσκετ του Μπαρτζώκα από τους πλειμεικερ - τον εξής έναν (!) εδώ κι εβδομάδες- ο θρύλος έχασε στις λεπτομέρειες το ματς από την ομάδα που παίζει το πιο ολοκληρωτικό μπάσκετ αυτή την περίοδο. Και για μένα το ποτήρι μάλλον μισογεμάτο είναι παρά μισό άδειο.

    Πάντως ανεξάρτητα από την αισιοδοξία του καθενός για την πορεία της φετινής σεζόν υπάρχει και η άλλη ανάγνωση, αυτή που λέει ότι φέτος είναι ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη εναλλακτικής προσέγγισης πέραν της motion offence (κίνηση μακριά από τη μπάλα) και αυτό είναι ξεκάθαρα θέμα του πόσο θέλει να το διαπραγματευτεί ο κοουτς. Τα κλειστά ματς είναι περισσότερα, οι αντίπαλοι μας έχουν διαβάσει περισσότερο (και καλύτερα) και λείπει προς το παρόν ένα θωρηκτό επιπέδου Βεζενκοφ. Τι θα ήταν μια εναλλακτική λύση; κεντρικό pick n roll με Μιλουτινοφ - που είναι εξαιρετικός ψηλός σ' αυτό - και σουτέρ στα φτερά. Ο επηρεασμένος από τραυματισμό Μιλου, εν απουσία του Γκος, (του μόνου καθαρού pick n roll guard που έχουμε) είναι η σκιά του εαυτού του, προσπαθώντας να παίξει ρόλο Φαλ, κι επιπλέον, χωρίς να είναι paired με γκαρντ που θα τον βοηθάει. Αξιοποίηση του Μπραζντεικις για pick n roll επίσης θα μπορούσε να δέσει καλά με Μιλού.

     

    Κουβεντούλα πιο εύκολη στη θεωρία παρά στην πράξη. Γενικά όμως πέρα από τους σκόρερ, ή τον clutch παίχτη λείπει περισσότερο αυτός που θα οδηγεί την αντίπαλη άμυνα να κάνει collapse στη μπάλα και να ανοίγουν οι χώροι (επίσης ρόλος των Βεζένκοφ-Σλούκα). Θα είναι ο Πετρουσεφ και ο Μήτρου Λονγκ οι παίχτες που θα μας βοηθήσουν να ανοίξουμε τους χώρους με τον ίδιο τύπο μπάσκετ; Απέναντι σε ομάδες επιπέδου Final four έχω τις αμφιβολίες μου. Ο Γκος όμως είναι ένας τέτοιος παίχτης. Που παίζει pick n roll, που έχει αξιοπρεπές σουτ από απόσταση, που επιτίθεται στη ρακέτα με πολλούς τρόπους. Θεωρώ ότι το πώς θα πάει η φετινή σεζόν θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο θα είναι στα πιτς αυτός. Εκτός αν ο Μπαρτζώκας αποφασίσει να διαπραγματευτεί την ευελιξία στο να υπάρχει λύση-καταφύγιο όταν κολλάει το μπάσκετ που είναι σήμα κατατεθέν του. Το οποίο ίσως είναι κι ένας αποδοτικός τρόπος να ανοίξει το ροτεισιον όταν είναι άπαντες παρόντες.

    • Το λάτρεψα! 2
    • Σε ευχαριστώ 1
    Link to comment
    Share on other sites

    2 ώρες πριν, Duck έγραψε:



    αχ αυτό το σουτ του Γιουλ..

    Εγώ θύμωσα. Οχι διότι μπήκε το σουτ -τέτοια σούτ είναι μέσα στο παιχνίδι, έχουμε βάλει κι εμείς, βλέπε τελικό του 2012, Φενέρ πέρυσι κλπ- αλλά διότι ο Γιούλ έπιασε τα αχαμνά του και τα έδειχνε στο κοινό. "Οπα βρε τσόλι... " σκέφτηκα, "πόσο σας πόνεσε ο Kill Bill στον τελικό του '13;". Οφείλω όμως να παραδεχθώ ότι "του τη φύλαγα": από το πατιρντί που ξεκίνησε με την Παρτίζαν, κάτι βδομάδες πριν  :P

    Link to comment
    Share on other sites


×
×
  • Create New...