Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Η αρθρογραφία του Redball.gr - Πριν ή μετά τους αγώνες, αποτυπώνουμε τις οπαδικές σκέψεις μας για την αγαπημένη μας ομάδα, τον Ολυμπιακό. Εδώ μπαίνουν και τα διάφορα βίντεο που κάνουμε μετά τους αγώνες ή τα Podcasts μας

  • Προτεινόμενα
    Geo Poulidis
    Geo Poulidis

    Μπαρτζωκισμός και πάμε με τρέλα (Olympiacos-Real 73-60, 20.1.23)

    Walkup_1.jpeg.043ace193dbf6877035e2104a5f8980b.jpeg

    Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει. Χτες βράδυ πριν το ματς σκεφτόμουν πως είναι δυνατόν να έχουμε την καλύτερη επίθεση αν σκεφτεί κανείς πόσο ταλέντο έχουν άλλες ομάδες, πόσο καλούς παίχτες και οργάνωση στο παιχνίδι τους. Και πόσα εκατομμύρια μπάτζετ. Και απάντηση είναι μία: Γιώργος Μπαρτζώκας. Είναι απίστευτο ότι για τόσες αγωνιστικές η ομάδα πορεύτηκε με κύριο γνώμωνα τη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και την επίθεσή της, πληρώνοντας αρκετές φορές με ήττα την πίστη σε αυτό το πλάνο, κυρίως όταν η πίεση στον άσο μας εκτροχίαζε. Χτες βράδυ όμως ο σκακιστής των παρκέ πρόλαβε τη Ρεάλ με αμυντικό πλάνο ολκής, εξουδετέρωσε και τους 4 πλέι μέικερ των Ισπανών και έκοψε κάθε εύκολη τροφοδοσία στον...cheat player Ταβάρες. Στα μάτια μου ο κόουτς εφάρμοσε επακριβώς αυτό που ήθελε να κάνει ο Τσους Ματέο της Ρεάλ με εμάς, προλαβαίνοντας με εκπληκτικό τρόπο τους μαδριλένους με ασφυκτική πίεση στη μπάλα και κλείδωμα της ρακέτας με βοήθειες. Μπαρτζωκισμός!  

    Τα κλειδιά της νίκης: 

    1. Η άμυνα μας. Ρίξαμε το ρυθμό, σφίξαμε στο ζωγραφιστό με βοήθειες, δεν αφήσαμε σχεδόν ούτε ένα σουτ ελέυθερο απο την περιφέρεια. Η Ρεάλ τα έσπασε βέβαια (με 3/26 τρίποντα δεν πας πουθενά), όμως είναι αδιανόητο ότι δεν αφήσαμε σχεδόν ούτε ένα μέτρο στους σουτέρ της ισπανικής ομάδας, την ώρα μάλιστα που πηγαίναμε σε double team για να κλείσουμε τον Ταβάρες. Η Ρεάλ μας έριξε στους 73 πόντους, εμείς απαντήσαμε ριχνοντάς τους στους 60. Οι μαδριλένοι σε κανένα δεκάλεπτο δεν έβαλαν πάνω από 16 πόντους (!) ενώ σε 2 δεκάλεπτα είχαν 13 και 12. Άντε γεια.

    2. Η υπομονή στην επίθεση, πράγμα που μας έδωσε απόλυτο έλεγχο για 40 λεπτά. Ήταν το πρώτο ματς φέτος που πραγματικά δεν τον χάσαμε ποτέ. Ποτέ δεν βιαστήκαμε, με μικρή εξαίρεση ίσως την αρχή του 4ου δεκαλέπτου. Με συνεχείς close out και τη μπάλα να πηγαίνει συχνά στην αδύνατη πλευρά το γήπεδο άνοιξε και οι ισπανοί δεν ήξεραν που να κοιτάξουν. Ένας σοβαρός Σλούκας (11π.6α.) πήρε τη μπακέτα του μαέστρου από την αρχή λόγω των φάουλ του Κάνααν και αυτό ίσως να μας βγήκε σε καλό γιατί η επίθεση μας έγινε πιο ουσιστική. Οι σκιπ πάσες (πάσα όχι στον κοντινότερο συμπαίκτη) έχουν γίνει ο πυρήνας της επίθεσης. Στο κατόπι ο Σάσα που παρά τα άστοχα τρίποντα (0/6) σκόραρε με κάθε άλλο τρόπο (15π.5ρ.). Σημαντική η άνοδος του Ταρίκ Μπλακ που είναι το 2ο πεντάρι μας ξεκάθαρα πλέον (5π.9ρ.) με καταιγιστική ενέργεια σε άμυνα και επίθεση. Δεν ξέρω αν θα μείνει και του χρόνου, πάντως αποδεικνύεται σε έναν πάρα πολύ χρήσιμο και φιλότιμο παίχτη. Σημαντική η προσφορά των ΜακΚίσικ και Παπανικολάου που είναι στην καλύτερη ίσως χρονιά της καριέρας του. Αν είχαν μπει και μερικά από τα πολλά ελεύθερα τρίποντα που βάρεσαν η διαφορά θα είχε πάει στους 20 από την αρχή.

    3. Ο Γουόκαπ. Τι να πεις για αυτό το παλικάρι; MVP για τρίτη φορά φέτος με 18π. 4ρ. 2α. αλλά και 65% εντός πεδιάς σε 27 λεπτά, με αδιανόητο +- προς έκπληξη για τον ειδικό αυτής της στατιστικής κατηγορίας @Κώστας Σπανός αφού είχε πιο πολύ από τον Κάνααν. Ο Θωμάς της καρδιάς μας μπορεί να μην παίζει σε κάθε ματς με την ίδια αποτελεσματικότητα, είναι όμως σίγουρα ο πιο επιδραστικός μας παίχτης μαζί με το Σάσα, αφού πολλά από όσα κάνει δεν αποτυπώνονται στη στατιστική και όταν δεν τα κάνει η ομάδα χολαίνει. Μαγική η στιγμή μετά το τάιμ άουτ του σκακιστή και την επίθεση που σχεδίασε (ΜακΚίσικ σε θέση πλέι, Σλούκας ανεβάζει σκριν ψηλά αλλά με σλιπ, δηλαδή πας για σκριν αλλά δεν πας τελικά, και πάσα στην αδύνατη πλευρά) με τον Γουόκαπ να σκοράρει για 3 στην λήξη της δεύτερης περιόδου. Μπασκετική ποίηση και η κερκίδα του ΣΕΦ σε ντελίριο. Ανατρίχιασα και έχουν περάσει 15 ώρες... 

    4. Η Ομάδα. Μετά το τέλος του ματς, όλοι οι παίχτες αφιέρωσαν τη νίκη στο Χρήστο Μπαφέ (τα καλύτερα του ευχόμαστε και όλοι εμείς) που έλλειπε λόγω προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει. Όλοι μαζί μια γροθιά, μέσα και έξω από το γήπεδο. Και όπως δήλωσε και ο κόουτς μετά το ματς, το μπάσκετ του ενός έχει τελειώσει, όλοι θα βγουν μπροστά, κάποιος σήμερα, κάποιος αύριο. Αυτό μας καθιστά εντελώς απρόβλεπτους και ίσως η απουσία ενός καθαρού σκόρερ από το 2 (όπως ήταν ο Ντόρσει) να μας βγαίνει σε καλό γιατί πραγματικά οι αντίπαλοι μας δεν ξέρουν από που θα τους έρθει. 

    Κάνω μια σύντομη αξιολόγηση: για Κάνααν υπάρχει γκρίνια αδιαμφησβήτητα και χτες ήταν πάλι άστοχος. Όμως ήταν εκεί με το πιο βαρύ τρίποντο της βραδιάς που αν δεν μπει μπορεί μεν να μην χάσεις, αν μπει όμως κόβεις τα πόδια των αντιπάλων με τσεκούρι και τελειώνεις. Και ο κόσμος τον στήριξε εκείνη τη στιγμή πάρα πολύ. Τι βλέπουμε; Θυμάμαι το 2012 και το 2013 που πήραμε την Ευρωλίγκα παίζοντας με 1.5 ψηλό ουσιαστικά και όλοι μας χλεύαζαν στην αρχή πριν αρχίσουν να μας αντιγράφουν. Μήπως ο Μπαρτζώκαρος πάει επίτηδες ουσιαστικά χωρίς δυάρι σκόρερ-κίλερ για να έχει μια πληθώρα απρόβλεπτων κομάντος από τον άσο και το δύο; Θα δούμε, στο μεταξύ ας απολαύσουμε αυτή τη στιγμή γιατί πραγματικά βλέπουμε ίσως τον καλύτερο Θρύλο των τελευταίων 10 χρόνων.  

    Η Ρεάλ είναι μια εξαιρετική ομάδα, με 3 πεντάδες που θα πήγαιναν Φ4. Αργά ή γρήγορα θα την ξαναβρούμε στο δρόμο μας αλλά είναι σίγουρα ένας αντίπαλος που μας ταιριάζει και μας ταίριαζε και πέρσι. Και αν δεν είχε μπεί εκείνο το τρίποντο του Μίσιτς στο Βελιγράδι, είμαι ακόμα βέβαιος ότι στον τελικό θα το σηκώναμε με ευκολία απέναντι στους μαδριλένους και θα καίγαμε την πρωτεύουσα της Σερβίας για μια βδομάδα. Όμως το όνειρο αυτό είναι εδώ και το Βελιγράδι φέτος λέγεται Κάουνας. 

    ΥΓ1. Καλή η διατησία του Μπελόσεβιτς και δύο άπειρων από το Γιούροκαπ που είχαν όμως κίνητρο και διάβασαν πολύ καλά το ματς και κυρίως μας άφησαν να παίξουμε την αμυνά μας που έσπαγε κόκαλα αλλά δεν ήταν παραβατική, σφυρίζοντας μόλις 19 φάουλ. Ακούς @ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ; Ακούω να λες. Ύστερα από τους μεγαλόσχημους Μπολτάουζερ, Πέρεθ, Γιαβόρ κλ κλ, που τα έκαναν μαντάρα σε δυο ματς που μας στοίχισαν (με Βαλένθια και Αστέρα), οι χτεσινοί πήγαν μόλις 2 φορές στο IRS πράγμα που υποδηλώνει αυτοκυριαρχία και πολύ καθαρό μυαλό. Μοναδικό σοβαρό λάθος το φάουλ που δόθηκε στο ΜακΚίσικ ως κανονικό πάνω στον Μούσα. Ήταν καθαρό αντιαθλητικό αφού ο Σακ πάει κατευθείαν στο λαίμο του Βόσνιου. 
    ΥΓ.2 Φανταστικό το ΣΕΦ και πάλι χτες. Σε μια βδομάδα έρχεται η Μακάμπι και εύχομαι να κάνουμε sold out για τρίτο ματς σερί. Δεν ξέρω πόσα χρόνια έχει να συμβεί στη ρέγκιουλαρ σίζον, ίσως και 20 χρόνια. 

    Να περνάτε καλά. 

    @Μέλη@Admins 

     

     

     

     

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments

    +- bitches!!! Fun fact: Και περσι που φώναζα ότι ο Γουόκαπ είναι η καλυτερη μεταγραφη εδω και μια δεκαετία το +- εφερνα για απόδειξη. Fun fact 2: Μαντεψτε ποιος ηταν ο μοναδικός παιχτης χτες που δεν ειχε θετικό +- και κερδίστε μια φανέλα του Μπολομπόι...

    Link to comment
    Share on other sites

    Μας έχει πιάσει παράνοια!!! Εγώ κάθομαι κ ξανάβλεπω όλα τα ματς κ αυτά που είμαι γήπεδο κ τα υπόλοιπα!!!! Πραγματικά ο καλύτερος Ολυμπιακός ίσως όλων των εποχών!

    Link to comment
    Share on other sites


×
×
  • Create New...