Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Η αρθρογραφία του Redball.gr - Πριν ή μετά τους αγώνες, αποτυπώνουμε τις οπαδικές σκέψεις μας για την αγαπημένη μας ομάδα, τον Ολυμπιακό. Εδώ μπαίνουν και τα διάφορα βίντεο που κάνουμε μετά τους αγώνες ή τα Podcasts μας

  • Geo Poulidis
    Geo Poulidis

    Ο γόρδιος δεσμός του Μπαρτζώκα και η δικαίωση

    Message added by lancelot,

    Προς ενημέρωση σας, τα σχόλια παρακάτω έχουν μεταφερθεί από άλλο σημείο του forum. Ως αποτέλεσμα η ώρα και η μέρα του κάθε σχόλιου ίσως να μην είναι ακριβής

    thumbnail_IMG_8110.thumb.jpg.05a801d532c73cad84b6328a1b3e3b97.jpgΠριν το ματς έγραφα για το άγχος και την αδιανόητη πίεση που έπρεπε να διαχειριστεί η ομάδα στο Φ4 και ειδικά στον τελικό, στο δυσκολότερο ματς που δώσαμε τα τελευταία 5 χρόνια από πλευράς  σημαντικότητας. Δεν υπάρχουν ...μονόδρομοι στον αθλητισμό και η ήττα είναι μέρος του παιχνιδιού, όμως κακά τα ψέμματα μια ήττα χτες θα μας έστελνε πίσω στην εσωστρέφια, στη γκρίνια και αντιμέτωπους με τεράστια προβλήματα στο θέμα της διαχείρισης της ομάδας σε όλα τα επίπεδα, για δύο κυρίως λόγους: γιατί θυσιάσαμε μεγάλο μέρος των ονείρων μας τα τελευταία 3 χρόνια για να φύγει ο Βασιλακόπουλος από τη μέση, αλλά και γιατί κάθε ήττα από το βάζελο είναι τη δεδομένη χρονική στιγμή βαριά και ασήκωτη. Τουλάχιστον ήταν μέχρι χτες και ο φόβος για αλυσιδωτές αντιδράσεις ορατός (μέχρι και για πάρκινγκ μίλησαν ορισμένοι - έλεος).

    Το χτεσινό ματς ήταν δύσκολο να κερδιθεί γιατί δεν παίζαμε μόνο με τα βαζέλια (σημείωση, όποιος συνεχίζει να τους θεωρεί ομαδούλα δεν καταλαβαίνει από μπάσκετ, σαφής η βελτίωση εδώ και δυο μήνες). Παίζαμε με το παρελθόν και τους δαίμονές μας, με αντίπαλο την πίεση του φαβορί αλλά και της κατάρας των 5 άτιτλων σεζόν. Με τη δίψα για τη δικαίωση του "Μέχρι Τέλους".  Τα δάκρυα του Παπ στο τέλος ήταν δάκρυα όλων μας, χαράς αλλά και ανακούφισης. Αυτή η ομάδα όμως δεν είναι ένα τυχαίο σύνολο και είναι πλέον έτοιμη για συνεχή ανοδική πορεία. 

    Στο καθαρά μπασκετικό κομμάτι είναι σαφές στα μάτια μου (ξανά) ότι η άμυνα μας είναι η πηγή της ενέργειας για την επίθεση . Επί 3 δεκάλεπτα ο Μπαρτζώκας έψαχνε να βρει λύση και να σπάσει το γόρδιο δεσμό που του έθεσε ο Πρίφτης, ειδικά όταν έπαιζε με 3 κοντούς που έκαναν μεγάλη ζημιά ακόμα και όταν ο Παπαγιάννης ήταν στον πάγκο. Όσο πέρναγε η ώρα και δεν μπορούσαμε να ακουμπήσουμε τη μπάλα στο Φαλ, πηγαίναμε σε νωχελικές άμυνες, με συνεχείς αλλαγές στα σκριν, σαν να βαριόμασταν. Δεν βαριόμασταν όμως, είχαμε κομμένα πόδια από το "πρέπει" που μας έτρωγε! Ο Ντόρσει έκανε εκπληκτικό ματς από την αρχή και πολύς κόσμος άρχισε να κράζει, γιατί έμεινε στον πάγκο όλο το 2ο δεκάλεπτο. Ο σκακιστής όμως ξέρει και να είσατε βέβαιοι ότι αν τον είχε αφήσει μέσα, η έκβαση του αγώνα θα ήταν διαφορετική. Ο Ντόρσει τον δικαίωσε γιατί μπήκε μέσα με όρεξη μέχρι το τέλος του ματς και πρόσφερε μαζί με τον αδιανόητο Γουόκαπ άμυνα και σκορ. Ο Μπαρτζώκας σε αντίθεση με το ματς του ΣΕΦ, έδειξε και κάτι άλλο: όταν οι βάζελοι προηγήθηκαν με 12 δεν έχασε την ψυχραιμία του και έδωσε το σύνθημα: υπομονή. Και άμυνα. Βρήκε τη χρυσή πεντάδα για τα μετόπισθεν που έπιασε το βάζελο απο λαιμό και τον εξόντωσε. Δεν έβαλαν ούτε ένα καλάθι εντός παιδιάς σε ολοκληρο το τέταρτο δεκάλεπτο. Τεράστιο το ρίσκο να κρατήσει τον εξαιρετικό Σλούκα στον πάγκο για να δώσει βάση στην άμυνα και να πορευτεί με Ντόρσει, Μακίσικ και Μάρτιν. Έσπρωξε το Σάσα στα όρια του (αν είχαμε Έισι θα ήταν όλα πολύ διαφορετικά) αλλά ο ελληνο-βούλγαρος σταρ αντάμειψε την εμπιστοσύνη με μια...βουτιά και ένα φόλοου που έγειραν την πλάστιγγα οριστικά υπέρ μας.

    Η πρώτη κούπα της χρονιάς είναι η τεράστια δικαίωση των αδερφών Αγγελόπουλων. Κόντρα σε όλους και σε όλα, με υπομονή και πίστη στο πλάνο, φέρνουν την ομάδα σήμερα εκεί που όλοι τη θέλουμε, στην κορυφή. Υπομονή πρέπει να δείχνουμε κι εμείς στις κακοτοπιές και να στηρίζουμε την ομάδα στις ήττες. Ο δρόμος είναι ανοιχτός πλέον, τα καλύτερα έρχονται.  

    ΥΓ1. Κανείς από εμάς δεν ξέρει καλύτερα το μπάσκετ από τον Μπαρτζώκα αν και θεωρώ την καλοπροαίρετη κριτική βασικό συστατικό της βελτίωσης και η αλήθεια είναι ότι εχτές πήρε ένα πολύ δύσκολο ματς με σωστές κινήσεις και ψυχραιμία ελέφαντα. Κάνοντας ασφαλώς και λάθη, όπως όλοι. 
    ΥΓ2. Αξιόλογη η διατησία παρά τα λάθη και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν το περίμενα. Έπαιξαν πραγματικά 50-50, είχα πολλά χρόνια να το δω αυτό σε ματς με τον ποα. 
    ΥΓ3. Μπράβο στο Λιόλιο για τη διοργάνωση, μπορεί και καλύτερα αλλά δεν έχω αμφιβολία πλέον ότι είμαστε σε καλό δρόμο. 

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments

    Ωραίο ποστ , καλα τα λες  , συμφωνω.. τωρα βεβαια με τα ...αν δε γινεται να βγαζουμε υποθεσεις κ συμπερασματα γιατι ως γνωστον εμεις ολοι οι απεξω παντα τα ξερουμε καλυτερα απο τους προπονητες !!!  Το σηκωσαμε... δειξαμε  οτι μπορουμε και ανατροπη οταν ολα δειχνουν εναντιον μας... αλλα τωρα Αρμανι !!!!!! Παμε δυνατα!!!!

    Link to comment
    Share on other sites

    Θα ήθελα να εστιάσω στο κακό ξεκίνημα του Φαλ. Προσωπικά μου φάνηκε ως το plan A που δε βγήκε και επιβάρυνε πολύ τη συγκέντρωσης της ομάδας.
    Νομίζω οτι έχουμε υποτιμήσει αυτή την ανισορροπία που δημιουργήθηκε με το ξεκίνημα.
    Όταν σε ένα τελικό, με το βάζελο, με..με...με τις όλες ιδιεταιρότητες που έχουμε/έχετε επισημάνει, δε σου βγαίνει το plan A είναι τρομερό πρόβλημα.
    Και όμως η ομάδα το πάλεψε και έκανε αυτό που είπε ο Βέζε... όταν ο χρόνος περνάει σε ένα τελικό έρχεσαι αντιμέτωπος με το θάνατο και πρέπει να τα δώσεις όλα...
    Η άμυνα φέρνει τίτλους. Η επίθεση είναι για να πουλάμε ποπ κορν.  

    Link to comment
    Share on other sites

    Η ψυχολογία και το άγχος παίζει τελικά μεγάλο ρόλο και στους επαγγελματίες παίκτες. Λίγοι μέγιστοι παιχταράδες είναι ψυχροί ή επηρεάζονται θετικά σε δύσκολες καταστάσεις όπως ο Βασίλης. Ποιος θα τολμούσε να πάει στο τέλος χωρίς Σλούκα με Μακχυσικ και Ντόρσεϊ που ξέρουμε ότι υπάρχει πιθανότητα να χάσουν την μπάλα από την πολύ καύλα; Τέλος ζητούσαμε πολλά χρόνια έναν να ξεκουράζει τον Πρίντεζη, τώρα απλά άλλαξε το όνομα και έγινε Σάσα. Ευτυχώς αυτός είναι μικρός και αντέχει περισσότερο. Πάμε για την νίκη την Πέμπτη να συνεχίσουμε το όνειρο. Πόσες ομάδες έχουν τόσο σοβαρούς προέδρους, που να κάνουν και τέτοιο χαμό στους πανηγυρισμούς;

    Link to comment
    Share on other sites

    Για να πω την αλήθεια,εγκλωβίστηκα και εγώ στα συναισθήματα μου ειδικά στο τέλος της τρίτης περιόδου και είπα,"πάλι τα ίδια ρε πουστη,μας γάμησε το άγχος...."Περίμενα τον Μπαρτζώκα λόγω χαρακτήρα να εκραγεί στον πάγκο και να αρχίσει τα καντήλια.Ηταν ήρεμος και αυτό το εισέπραξε η ομάδα,γεγονός που την βοήθησε να κάνει την ανατροπή.Μπραβο λοιπόν στους παίκτες αλλά και στον προπονητή που δεν έπαθε αμόκ και με ηρεμία τους έκανε να το πιστέψουν ακόμα πιο πολύ.Το έγραψα και χθες ότι τελικά η ομάδα αυτή είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα,αφού κατάφερε να πάρει ένα τουρνουά 80λεπτων μπασκετικής εμφάνισης,παίζοντας ουσιαστικά και εμφατικά μόνο τα 20.Τα καλύτερα είναι μπροστά...Καλή τσικνοπέμπτη σε όλους με Θρύλο σε μπάλα και μπάσκετ.

    Link to comment
    Share on other sites

    • Admins

    Τεράστια νίκη που μας κάνει όλους (υπερ) αισιόδοξους για τη συνέχεια. Φάνηκε ότι ενώ είμαστε αγχωμενοι δεν ειμασταν οι μόνοι εύθραυστοι στον αγώνα. Το τρικ που τους έκανε ο Μπαρτζώκας στο τέταρτο δεκάλεπτο δεν το είχαν στο μυαλό τους, δε το είχαν καν δουλέψει. Ήξεραν δηλαδή να κρατήσουν τις αποστάσεις μεταξύ τους (καθώς άμυνα χώρου παίζουν σ όλη τη σεζόν) οταν αμύνονταν αλλά μπροστά; Και βέβαια όσο δεν έβαζαν τόσο τους πήρε μπάλα το άγχος και η δική μας συγκέντρωση.

    Ανείπωτη χαρά και όπως κάθε μεγάλη ομάδα πρέπει να την ξεχάσουμε. Θα χρειαστούμε το 100% του καθενός για την Ευρώπη.

    Link to comment
    Share on other sites


×
×
  • Create New...