Με το σύνθημα «λαλαλαλαλααα και δεν είστε πουθενά» να μου έχει κολλήσει και να το τραγουδάω ακόμα και σε περαστικούς στο δρόμο, ξημέρωσε μια απίθανη Παρασκευή για τους απανταχού οπαδούς του Θρύλου, ύστερα από ένα μαγικό και (ίσως) ανεπανάληπτο βράδυ που θα θυμόμαστε για χρόνια, με απόλυτο θρίαμβο σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο! Στο κατακόκκινο ΣΕΦ η ομάδα έπνιξε τον αιώνιο αντίπαλο με μια καθολική επικράτηση που μας έφερε στο 4-2 φέτος, 2-0 κούπες και ένα συνολικό 20-3 τα τελευταία 2,5 χρόνια, και ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει σπορτ στον παγκόσμιο αθλητισμό όπου δυο ομάδες με τέτοια αντιπαλότητα στο υψηλότερο επίπεδο να έχουν αυτή τη χαοτική διαφορά.
Φωνάζει ο ΠΑΟ για τη διαιτησία και οι πικραμένοι του Άταμαν έκαναν δηλώσεις για την ανοχή που έδειξαν οι διαιτητές στην πολύ σκληρή μας άμυνα. Τα φάουλ ήταν 21-17 υπέρ του ΠΑΟ (δηλαδή σφυρίχτηκαν 4 περισσότερα σε εμάς) ενώ οι βολές ήταν 20-18 υπέρ μας αποτέλεσμα του παιχνιδιού μας κάτω από το καλάθι, δεδομένου ότι οι ψηλοί μας βάρεσαν 15 από αυτές. Η αλήθεια είναι ότι ο βάζελος δεν έχει αντίδοτο για τις σύνθετες άμυνες μας με συνεχείς αλλαγές στα σκριν, αλλά και στις flair εναλλακτικές όπου ο αμυντικός πηγαίνει σε αλλαγή ακόμα και όταν δε γίνεται σκριν, με αποτέλεσμα τον πλήρη αιφνιδιασμό της επίθεσης. Ο Αταμάν δεν έχει βρει τρόπο να αντιμετωπίσει τη φιλοσοφία του Μπαρτζώκα ούτε στην επίθεση με την υπομονή και την τέλεια κυκλοφορία της μπάλας που έδωσε 12 (!) ελεύθερα τρίποντα στην ομάδα, άσχετα αν τελικά είχαμε το ισχνό 26% απέξω.
Δεν ξέρω αν μπορώ πραγματικά να μπω σε συγκρίσεις με το παρελθόν και μεταγραφές που άλλαξαν τη σεζόν για εμάς, αλλά αυτό που συμβαίνει με τον Μόουζες Ράιτ είναι μαγικό. Ο Αμερικανός όχι μόνο άλλαξε τη ροή του αγώνα από τη στιγμή που πάτησε το παρκέ, αλλά παρέσυρε και όλους τους υπόλοιπους σε ένα τρελό χορό βάζοντας μάλιστα και 3 κρίσιμα καλάθια σε όλες τις στιγμές που η ομάδα είχε κολλήσει επιθετικά και ο βάζελος είχε πλησιάσει στο καλάθι ή στον πόντο. Με 19 πόντους σε 15 λεπτά και με 9/9 δίποντα (!) έκανε πάρτι απέναντι στο άμοιρο Λεσόρ που όσο καλός και να είναι, εκτέθηκε απέναντι στο Μωησή και στη φρεσκάδα του απόφοιτου του Georgia Tech. Το πόστερ μετά τη ραχιαία ντρίπλα στα μούτρα του Λεσόρ θα είναι στο 1 των highlights της εβδομάδας.
Παρά το άσχημο ξεκίνημα και το 7-17 του πρώτου δεκαλέπτου και τα πολλά λάθη (4), η αρμάδα του Σκακιστή ξύπνησε στο δεύτερο και είχε ένα επιμέρους 41-25 στα δυό μεσαία δεκάλεπτα. Υποχρέωσε τον ΠΑΟ σε 18 λάθη, είχε 11 κλεψίματα και μόλις 7 λάθη, δηλαδή 3 από το δεύτερο δεκάλεπτο μέχρι το τέλος του ματς. Και αν είχε υπάρξει μια στοιχειώδης ευστοχία από το τρίποντο και από τη γραμμή της προσωπικής (65% στις βολές είναι απαράδεκτο ποσοστό Μάρτιο μήνα), θα είχαμε τελειώσει το ματς πολύ νωρίτερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα λάθη του βάζελου βάλαμε 24 πόντους, δείγμα γραφής της μπαρτζωκικής ευφυϊας. Ο Γουόκαπ (4π.5ρ.6α.1λ.σε 26 λεπτά) δήλωνε πριν το ματς «σε τέτοια ατμόσφαιρα, παίζω και με σπασμένα κόκκαλα», έδειξε το δρόμο και τη νοοτροπία της ομάδας. Στερεύουν τα λόγια για αυτόν τον παιχταρά που με ένα πόδι κατάπιε το Ναν αναγκάζοντάς τον σε 7 λάθη. Στο κατόπι οι Γκος (7π.2α.) και Παπ (9π.2ρ.) που έπαιξαν εκπληκτικές άμυνες πάνω σε όλους του κοντούς της ομάδας του Άταμαν.
Χτες βράδι στο ΣΕΦ ξαναείδαμε τις δυο διαφορετικές φιλοσοφίες των προπονητών, από τη μία του Τούρκου που δίνει απόλυτη ελευθερία στα γκαρντ του για iso ball και φαντασία, και του Μπαρτζώκα που παίζει σύγχρονο μπάσκετ βασισμένο στο σύνολο και στο passing game. Όλοι όσοι παίξουν θα βάλλουν ένα μικρό λιθαράκι για την τελική επικράτηση. Το τρίποντο που έβαλε ο Μπραζντέικις, για παράδειγμα, ήταν καθοριστικό σε εκείνο το σημείο του ματς, κι ας έπαιξε ο Λιθουανός μόλις 5 λεπτά. Ο προπονητής Θρύλου βασίστηκε και εχτές σε 9 παίχτες, την ώρα που ο Αταμάν δείχνει να μη μπορεί να εμπιστευτεί περισσότερους από 6, με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Όσο ο ΠΑΟ θα κλείνει το ροτέισον, δεν θα μπορεί να μας αντιμετωπίσει, ειδικά σε σειρά αγώνων. Είναι μακρύς ο δρόμος για την τελική νίκη, είναι όμως η ομάδα πλέον σε θέση να μετουσιώνει κάθε δυσκολία σε χρυσάφι και οι 6 συνεχόμενες νίκες στην Ευρωλίγκα (13-0 συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις) μας θέτουν βασικούς υποψήφιους για την τετράδα αυτή τη στιγμή. Στα επόμενα 4 ματς με Εφές, Ασβέλ, Αστέρα και Παρτιζάν οτιδήποτε καλύτερο από 2-2 θα μας φέρει με σιγουριά στην εξάδα, αναμένοντας το τελευταίο και καθοριστικό ματς με τη Φενέρ που θα ίσως σημάνει και πλεονέκτημα έδρας. Περηφάνια μόνο για αυτό το Θρύλο!
ΥΓ1. Σε ένα πολύ δύσκολο ματς, πιστεύω ότι οι διαιτητές έκαναν σωστή δουλειά και έπαιξαν ακριβοδίκαια. Έγιναν ασφαλώς και ορισμένα λάθη (2-2 μέτρησα) αλλά αμελητέα σε σχέση με την τελική έκβαση.
ΥΓ2. Ο «χορός» του Μωησή με το Λαρεντζάκη στο τέλος του αγώνα είναι η υπογραφή μιας μαγικής βραδιάς. Ο Αμερικανός είναι πανευτυχής και θα ζήσει μεγάλες στιγμές μαζί με όλους εμάς στο Λιμάνι.
ΥΓ3. Η ανανέωση του Φαλ μέχρι το 2027 δείχνει πώς κινείται η ομάδα και πού κοιτάει.
ΥΓ4. Αυτό που έγινε στη μπάλα (στο Μικρολίμανο η παρέα του redball.gr έκανε πάρτι) θα το θυμόμαστε για πολλά χρόνια!
Recommended Comments