Στο πιο εύκολο βράδυ μας στη μέχρι τώρα πορεία μας στην Ευρωλίγκα, η ομάδα παρουσιάστηκε σοβαρή και συγκεντρωμένη στο μπασκετικό πλάνο του Σκακιστή και έκανε περίπατο με την Εφές η οποία ομολογουμένως είναι ένα...γιαπί με τεράστια κενά στην απόδοσή της. Οι οπαδοί του Θρύλου μας απόλαυσαν σημαντικές νίκες στο...τετραγωνικό χιλιόμετρο Καραϊσκάκης-ΣΕΦ και έδωσαν φτερά στην ομάδα που υπόσχεται μια ακόμη καλύτερη συνέχεια.
Το τελικό 75-57 θα μπορούσε να είχε πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις σχετικά εύκολα αν οι ερυθρόλευκοι δεν άφηναν το πόδι από το γκάζι στο τελευταίο δεκάλεπτο. Χτες βράδυ είμασταν καλύτεροι στις δυο μεσαίες περιόδους με επί μέρους 44-27 όταν η άμυνα μας έδωσε το στίγμα για τη συνέχεια. Είναι υπέροχο να έχεις δυο άσους αυτής της αξίας σε άμυνα και επίθεση, αφού οι Γουόκαπ και Γκος πέρασαν εναλλάξ χειροπέδες σε Λάρκιν και Κλάιμπερν, ενώ μπροστά τελείωσαν το ματς με μηδέν λάθη και 7 ριμπάουντ ο καθένας! Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοιο δίδυμο στο 1 τα τελευταία χρόνια.
Ο Γκος που ήταν και MVP της αναμέτρησης με 14π., 3α. και 3κλ. σε 23', φαίνεται να βρίσκει τα πατήματά του, να παίρνει σωστές πρωτοβουλίες και να κερδίζει αυτοπεποίθηση, ενώ ο Θωμάς μπορεί να ανασάνει χωρίς να κάνει υπερωρίες στο σκοράρισμα (πήρε μόλις 5 σουτ και έδωσε 6 ασίστ). Στο κομμάτι της δημιουργίας που είναι το χαρακτηριστικό μας από πέρσι, είχαμε μεστή εμφάνιση με 19 ασίστ, καλύτερη επίδοση για φέτος, πράγμα που καταδεικνύει βελτίωση στο αγωνιστικό κομμάτι και περισσότερη δουλειά στην προπόνηση. Ο Κάνααν παρά τη γρίπη, βοήθησε σε άμυνα και επίθεση (10π.2ρ.+13), ενώ και πάλι ο Πίτερς ήταν διψήφιος (12π. 3ρ.).
Προσθέτω ειδική μνεία για Παπ (14π. 7.ρ. 4α και +19) γιατί αποτελεί και φέτος το κλειδί της ομάδας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Μπορεί να μη διανύει καλό φεγγάρι στο σκοράρισμα (σουτάρει με 28% φέτος από τα 6.75), είναι όμως η...μαγιά που κάνει να δένει το γλυκό. Η προσαρμογή του στο 4, ελλείψει Σίκμα, και το σχήμα με 3 κοντούς, αποδίδει καρπούς: στην άμυνα είναι ένα απροσπέλαστο τείχος όποτε πάει στις φλατ 2-2 με αλλαγές σε όλα τα σκριν (αγαπημένη άμυνα του Μπαρτζώκα και φέτος) αλλά δίνει βοήθεια και σε όλα τα ριμπάουντ, παίρνει δουλεμένα σουτ, είναι συγκεντρωμένος στη συνολική προσπάθεια και ο πραγματικός αρχηγός που χρειάζεται η ομάδα.
Έχοντας αφήσει πίσω μας μόλις 5 αγωνιστικές είναι ευχής έργο το ότι είμαστε στο 3-2, αφού η έλλειψη προετοιμασίας, τα ματς με το βάζελο και οι τραυματισμοί μας εξουθένωσαν νωρίς-νωρίς και είχαν προσθέσει άγχος στην ομάδα. Ο δρόμος κατηφόρισε λόγω του κορμού και της ετοιμότητας ορισμένων παιχτών που βγήκαν μπροστά και επέτρεψαν στην ομάδα να πάρει ανάσες κερδίζοντας χρόνο για τη συνέχεια. Όπως δήλωσε και ο κόουτς Μπι, κάνουμε προπόνηση επιτέλους και έχουμε χρόνο να προετοιμάζουμε τα παιχνίδια.
Οι ενδοιασμοί μου όμως έχουν τη βάση τους στο γεγονός ότι η ομάδα δεν αποδίδει επιθετικά όπως θα έπρεπε. Και εξηγώ: χτες βράδυ η Εφές ήταν πραγματικά σκορποχώρι χωρίς ιδέες, με αστεία άμυνα και με άναρχο μπάσκετ μπροστά. Σίγουρα έπαιξε ρόλο και η δική μας άμυνα, όμως είναι άξιο λόγου το ότι βάλαμε μόλις 75 πόντους, ταβάνι στο σκοράρισμά μας για φέτος (εξαίρεση το ματς με Παρτιζάν), πράγμα που αναδεικνύει το πρόβλημα που έχουμε στο spacing, δηλαδή μια εμφανή στατικότητα στη σετ επίθεση με συνεχή σκριν ψηλά για ελευθερωθεί ένα σουτ απέξω χωρίς η μπάλα να ακουμπάει μέσα, όπως κάναμε πέρσι. Όταν μπορούμε να τρέξουμε στο ανοιχτό γήπεδο αντίθετα, είμαστε φωτιά και λάβρα, όπως και στους δευτερεύοντες αιφνιδιασμούς, είναι όμως στα μάτια μου ξεκάθαρο ότι απέναντι σε σκληρές άμυνες δεν θα έχουμε την περσινή φρεσκάδα. Πολλές ομάδες θα παίξουν under στο σκριν τους Γκος και Γουόκαπ που αν δεν είναι σε μέρα, θα έχουμε θέμα. Εν ολίγοις, υπάρχει τρύπα στο σκορ, γιατί στην ουσία η ομάδα είναι βελτιωμένη σε όλες τις θέσεις (ίσως με εξαίρεση το 4, αλλά να περιμένουμε να δούμε Σίκμα σε φόρμα) με αποτέλεσμα να βλέπω ταβάνι. Ίσως να είμαστε σε μια μεταβατική σεζόν και να πάμε για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα χωρίς απαιτήσεις για διάκριση στην Ευρωλίγκα, αλλά εύχομαι να κάνω λάθος.
Η ομάδα έχει κάνει το καθήκον της ως τώρα και με το παραπάνω. Όταν οι ΜακΚίσικ και Σίκμα θα μπουν στην εξίσωση, και όταν ο Φαλ θα έχει βρει ρυθμό, θα μπορέσουμε να δούμε με περισσότερη ακρίβεια που βαδίζουμε.
ΥΓ1. Αξίζει να σημειώσω την αυτοπεποίθηση με την οποία σουτάραμε σε πολλά σημεία του αγώνα: άστοχο το πρώτο σουτ, επιθετικό ριμπάουντ, μπάλα έξω, νέο τρίποντο από τον ίδιο παίχτη, μπουμ!
ΥΓ2. Ο Κάνααν, όπως έλεγα και στο βίντκαστ προχτές, είναι ίσως ο μοναδικός clutch παίχτης που έχουμε στο ρόστερ μας φέτος. Χτες ξανασταμάτησε σε αιφνιδιασμό 3-2 και μπουμπούνισε τρίποντο με το σκορ να πηγανίνει στο +17. Ταπεινή μου γνώμη, μπάσκετ χωρίς τρέλα και ένστικτο δεν υπάρχει.
ΥΓ3. Έρχονται 2 ματς φωτιά, με βάζελο στο ΣΕΦ και Φενέρ στην Πόλη. Μπορούμε ξεκάθαρα το 2 στα 2 αλλά σημαδεύω για εξωαγωνιστικούς λόγους το ματς της Δευτέρας που σημαίνει και την επιστροφή του Σλούκα στο ΣΕΦ: προστατεύστε την ομάδα από τα καφριλίκια που μπορεί να μας στοιχίσουν τεράστια καμπάνα. Επηρεάστε όσους ξέρετε να κάτσουν καλά και να μην κάνουν έκτροπα. Χτες βράδυ στο Καραϊσκάκης αποδείξαμε ότι είμαστε ικανοί για το καλύτερο!
Καλό ΣΚ, να περνάτε όμορφα.
Recommended Comments