Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Η αρθρογραφία του Redball.gr - Πριν ή μετά τους αγώνες, αποτυπώνουμε τις οπαδικές σκέψεις μας για την αγαπημένη μας ομάδα, τον Ολυμπιακό. Εδώ μπαίνουν και τα διάφορα βίντεο που κάνουμε μετά τους αγώνες ή τα Podcasts μας

  • Nick
    Nick

    Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού

    Message added by lancelot,

    Προς ενημέρωση σας, τα σχόλια παρακάτω έχουν μεταφερθεί από άλλο σημείο του forum. Ως αποτέλεσμα η ώρα και η μέρα του κάθε σχόλιου ίσως να μην είναι ακριβής

               1-575-702x425.jpg

     

    Όπως πολλοί περιμέναμε ο Ολυμπιακός δεν παρουσίασε την ένταση και την ενγρήγορση που μας έχει συνηθίσει στο Μονακό και, όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις στη διοργάνωση φέτος, όταν υπάρχει διαφορά στο κίνητρο πολύ λίγα μπορούν να σώσουν οι διαφορές δυναμικής.

    Η ομάδα ξεκίνησε τον αγώνα με μεγάλη χαλαρότητα στα μετόπισθεν δίνοντας την πρωτοβουλία στη Μονακό και αφήνοντας στην Αθήνα την ένταση και τα active hands που έχουμε συνηθίσει (1 φάουλ πρώτη περίοδο). Επιθετικά δεν υπήρχε η έντονη κινητικότητα μακρυά από την μπάλα με τους παίχτες να καταλήγουν σε iso παιχνίδι, να ντριμπλάρουν και να σουτάρουν περισσότερο πράγμα που δεν έχουν συνηθίσει να έχουν στο play book φέτος. Τα πρώτα κλεψίμματα και τα εύκολα καλάθια που δεχόμασταν απλά έκαναν τα πράγματα χειρότερα και στη δεύτερη περίοδο οι Μονεγάσκοι αναθάρρησαν, πήραν το μομέντουμ και εμείς τους κοιτάγαμε σαν μπερδεμένοι κομπάρσοι σε παραγωγή β' διαλογής.

    Ένας βασικός λόγος που το σκόρ δεν ξέφυγε από την αρχή είναι το γεγονός ότι οι γηπεδούχοι είχαν την πίεση του αποτελέσματος. Άγχος που εμφανίστηκε ξανά στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου καθώς περίμεναν ότι θα αντιδράσουμε και θα αυξήσουμε την ένταση αλλά ακόμα κι εκεί δεν είχαμε την απαραίτητη συνοχή και συγκέντρωση για να απειλήσουμε με διάρκεια. Κάνοντας τρία φάουλ σε λιγότερο από ενάμιση λεπτό παιχνιδιού - και με τους διαιτητές να είναι κατώτεροι των περιστάσεων - και χάνοντας κάποια εύκολα καλάθια δείχναμε περισσότερο τρωτοί απ ότι νόμιζαν. Πράγματι στο πεντάλεπτο της τρίτης περιόδου με το τέταρτο φάουλ μας και το alley hoop του Hall η σεμνή τελετή έλαβε τέλος καθώς οι παίχτες μας έμειναν να ασχολούνται με τα νεύρα τους.

    Σε συζήτηση με τον @Geo Poulidis μετά το ματς μου είπε 'δεν είμαστε ομάδα Final Four ακόμα. Ίσως είμαστε σε κανα μήνα'. Η απογοήτευση για τον τρόπο που ήρθε η ήττα είναι μεγάλη,  μεγαλύτερη από την πίκρα του αποτελέσματος κυρίως γιατί είμαστε στην πιο κρίσιμη φάση της σεζόν και είναι το δεύτερο παιχνίδι σε δύο βδομάδες που παρουσιάζουμε τουπέ και νωθρότητα σε επίπεδο αλαζονείας. Όπως λέει και ο Μπαρτζώκας δεν είμαστε σε θέση να διαλέγουμε παιχνίδια και η νοοτροπία που μας έχει φέρει στη θέση που είμαστε είναι ότι στα στραβά πρέπει να είμαστε ακόμα πιο δεμένοι σαν ομάδα και όχι να αναλώνεται ο καθένας με τον εγωισμό του. Από την άλλη το να περιμένουμε οι παίχτες να έχουν την πνευματική πειθαρχία ώστε να μην χάνουν από ασθενέστερους αντιπάλους - από τις 9 ήττες μας οι 5 είναι με ομάδες από την όγδοη θέση και κάτω - έχει λεπτή διαχωριστική γραμμή από την ουτοπία. Ο οργανισμός έχει επιλέξει το κλίμα παρέας στην ομάδα να είναι το βασικότερο όπλο του και αυτό αφενός βάζει ταβάνι στον κυνισμό του καθενός σε ατομικό επίπεδο αφετέρου έχει ψυχολογικά το εφέ του φαινομένου της πεταλούδας - όταν ένας δεν είναι στο σωστό επίπεδο όλοι έχουν μεγαλύτερες δυσκολίες. Γι αυτό και ο προπονητής πέρα από τη σοφία του πρεσβύτερου έχει ουκ ολίγες φορές και καθήκοντα παιδονόμου. Δεν είμαστε Ρεάλ να έχουμε πέντε έξι παίχτες που θα έχουν αψεγάδιαστες εμφανίσεις ανεξαρτήτως χρόνου συμμετοχής. Η φθορά σε μας αποτυπώνεται σε πνευματικό επίπεδο σε όλη την ομάδα και είναι πολύ δύσκολο για παιδιά 25, 26 και 30 χρονών να είναι Τρίτη σε survivor mode Παρασκευή βασιλιάδες και Τετάρτη να πρέπει να ξαναγίνουν αντάρτες. Κάτι θα πέσει στο δρόμο.

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments

    • Admins

    Μια τέτοια ανάλυση ετοίμαζα αλλά με πρόλαβες, Νικ. Χωρίς να θέλω να επαναλλάβω τη ρητορική του "δεν έγινε και τίποτα", θέλω να σταθώ σε δύο στοιχεία: το πρώτο, η πνευματική μας ανετοιμότητα που εμφανίζεται ύστερα απο εκκωφαντικές επιτυχίες και δευτερο, η φανφάρα για το πλεονέκτημα και το Βελιγράδι που έχει γίνει έμμονη ιδέα.

    Όσον αφορά το πρώτο, όποτε μπαίνουμε στο γήπεδο με χαλαρότητα πρωταθλητή τρώμε τα μούτρα μας και για αυτό την ευθύνη έχουν όλοι συνολικά. Το κάναμε με Αστέρα, με το βάζελο στο κύπελλο (και παραλίγο να είχαμε κλάματα), με Άλμπα, το κάναμε και εχτές. Απο το χτεσινό ναυάγιο μόνο ο Φαλ σώθηκε γιατί μπήκε μέσα τσαμπουκαλεμένος και έτοιμος να πέσει στη φωτιά. Η υποχρεωτικότητα της νίκης μας βαραίνει υπερβολικά (εν ολίγοις μας κόβονται τα πόδια) γιατί ακόμα δεν είμαστε ώριμοι πνευματικά, όπως θα μπορέσουμε ίσως να είμαστε του χρόνου και του παραχρόνου. Για να αλλάξει αυτό πρέπει ο Μπαρτζώκας να βάλει καλά στο μυαλό τους ότι δεν είμαστε ακόμα ομάδα έτοιμη για το Φ4. Η παρουσία μας στο Βελιγράδι είναι τρύπημα του ταβανιού για φέτος, και ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος για την οκτάδα ήρθε δια περιπάτου, πράγμα που έφερε απρόσμενα τους παίχτες μπροστά σε μια τεράστια πρόκληση, την οποία πριν 6 μήνες δεν μπορούσαν καν να διανοηθούν. Αλλά ούτε και εμείς μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι τέλος Μαρτίου θα συζητούσαμε αν μπορούμε τελικά 4αδα (ή και 3άδα) και η φανφαρολογία για διάκριση μας γυρίζει μπούμερανγκ. Ο Μπαρτζώκαςτους έτριξε τα δόντια χτες και τους προσγείωσε στην πραγματικότητα: «Παίζουμε στον Ολυμπιακό και πρέπει να παλεύουμε. Δεν έχω πρόβλημα αν κάνετε λάθος, αλλά δεν ανέχομαι να κάθεστε κοιτάζετε στην άμυνα. Είναι απαράδεκτο να διαλέγετε αγώνες». 

    Ακόμα και με μειονέκτημα έδρας, όπως έχω γράψει πολλάκις, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα αν μπούμε μέσα με σκοπό να μη δώσουμε στον αντίπαλο ούτε ένα καλάθι. Χτες το κάναμε για πρώτη φορά 2:30 πριν το τέλος του ματς (με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο)! Δεν υπάρχει έδρα την οποία δεν μπορούμε να σπάσουμε αλλά ούτε και ματς εύκολο να το πάρουμε με τη φανέλα μόνο. Η ομάδα φέτος είναι ικανή για όλα, πραγματικά για όλα, όμως προέχει προσγείωση, ρεαλισμός και νίκη αύριο.   

     

     

    Link to comment
    Share on other sites

    Περίμενα ότι μετά την Άλμπα θα τους γινόταν μάθημα. Είναι και χρονικά κοντά. Να διαλέγουν οι παίκτες παιχνίδια δεν το περίμενα. Εχτές μου έδειξαν ότι όλοι διάλεξαν παιχνίδι. Πολύ νωρίς η δεύτερη πεντάδα μέσα. Ας κερδίσουν αύριο και βλέπουμε.

    Link to comment
    Share on other sites

    Δεν είδα καθόλου τον αγώνα αλλά από τα 2 αναλυτικότατα πρώτα σχόλια είναι σαν να τον είδα. 🙂 Μου άρεσαν πάρα πολύ οι δηλώσεις του Coach B, από την μία τους προσγειώνει από την άλλη τους απογειώνει ότι αν παίξουμε σοβαρά δεν φοβόμαστε κανέναν. 👏🏻👏🏻👏🏻

    Link to comment
    Share on other sites

    Και οι δύο αναλύσεις των φίλων είναι σωστές,αυτό που θα προσθέσω εγώ είναι ότι η ομάδα ακόμα παλεύει για το πλεονέκτημα.Δεν υπάρχει ακόμα κάτι σίγουρο,όλα είναι ανοικτά,οπότε η ομάδα πρέπει να παίζει από τώρα με το μαχαίρι στα δόντια γιατί στα playoffs δεν συγχωρούνται ολιγωρίες.Αυτες τις μαλακιες που έκανε ο Σφαιροπουλος τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε ήδη προκριθεί με πλεονέκτημα και χαλάρωνε η ομάδα δεν πρέπει να γίνουν φέτος.Προσωπικα πίστευα ότι η Άλμπα ήταν ένα πυροτέχνημα νωθρότητας αλλά χθες επαναλήφθηκε από την δεύτερη περίοδο και μετά και δεν υπήρχε ένας παίκτης με καθαρό μυαλό να σημάνει την επιστροφή στον αγώνα,πλην του τιμιου Φαλ.Τωρα δεν πρέπει να επιλέγουμε αγώνες,ούτε να χαλαρώνουμε, φορτώνουμε ένταση και ανεβάζουμε στο τοπ επίπεδο το παιχνίδι μας.Ολη η χρονιά θα κριθεί στις επόμενες τρεις εβδομάδες που ολοκληρώνονται τα playoffs,όλες οι θυσίες και οι κόποι της ομάδας από την αρχή της σεζόν,τώρα θα ανταμειφθούν.Ταπεινοτητα και δίψα για διάκριση,προσωπικά πιστεύω ότι ο Θρύλος θα μπει στα playoffs με πλεονέκτημα οπότε πολλά θα κριθούν στον Πειραιά.Αναμενουμε λοιπόν την Παρασκευή να δούμε αντίδραση...

    Link to comment
    Share on other sites


×
×
  • Create New...