Και φτάσαμε αισίως προ των πυλών του τελευταίου ματς της σεζόν για την ρέγκιουλαρ της Ευρωλίγκας. Πριν το ματς με την ομάδα του αχώνευτου Σάρας Γιασικέβιτσιους, θα ήθελα να σταθώ σε ένα καίριο σημείο για το ματς της Παρασκευής. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φορτσάρουμε για να κερδίσουμε τη Μπαρτσελόνα. Δεν υπάρχει λόγος να πιέσουμε τους παίχτες με ίωση να παίξουν και να τους επιβαρύνουμε με σκοπό να παίξουμε με κάποιες (ελάχιστες πλέον) πιθανότητες να βγούμε τρίτοι ή δεύτεροι. Και αυτό γιατί είμαστε η μόνη ομάδα (μαζί με την αδιάφορη πρώτη μπλαουγκράνα) που δεν μπορεί να διαλέξει αντίπαλο. Οι άλλοι μπορούν να προσπαθήσουν να το κάνουν, να πέσουν δηλαδή απάνω μας. Αλλά σε αντίθεση με τα όσα αδιανόητα διαβάζω (και εδώ μέσα αλλά και σε άλλα ολυμπιακά σάιτ) θεωρώ ότι καμία ομάδα της Ευρωλίγκας δεν θα ήθελε να παίξει με εμάς και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας. Καμία ομάδα, θεωρητικά ούτε και η Ρεάλ ή η Μπαρτσελόνα. Ποιός τρελός θα ήθελε να αναμετρηθεί με το Θρύλο σε σειρά αγώνων σε κατάμεστο ΣΕΦ; Είναι γεγονός ότι μπορεί να μην είμαστε σε δαιμονισμένη φόρμα και οι βαριές ήττες από Άλμπα και Μονακό να δείχνουν μια σχετική ανετοιμότητα της ομάδας μακριά από το Φάληρο, όμως η συνολική παρουσία της αρμάδας του σκακιστή στην Ευρωλίγκα είναι ένα...τοτέμ που δεν θέλεις να προσκυνήσεις. Θα το προσκυνήσεις όμως.
Αν είμασταν πλήρεις και χωρίς προβλήματα με ιούς, δεν θα είχα καμία αντίρρηση να χτυπήσουμε το ματς και να το δουμε και ως τεστ για τη συνέχεια. Ωστόσο με δεδομένες τις απουσίες θα ήταν ολόσωστο να αρκεστούμε στη μαγική 4η θέση. Κανένας δεν θα περάσει εύκολα από το ΣΕΦ και θα είναι εξαιρετικά σημαντικό να ενισχύσουμε την ομάδα (όσοι τυχεροί βρεθούμε ένθεν) συνέχεια και κυρίως αν τα ματς σε κάποια φάση στραβώσουν. Διαβασα κάπου πριν μερικές μέρες ότι το αξέχαστο τρίποντο του Πρίντεζη το 2015 με τη Μπαρτσελόνα που μας έστειλε στο Φ4 της Μαδρίτης, το έβαλε ο κόσμος του Ολυμπιακού. Άντε να αποδείξεις ότι δεν είναι αλήθεια!
Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές ύστερα από τόσο μικρή απουσία από την ελίτ της Ευρώπης. Είμαστε τυχεροί που οι Αγγελόπουλοι αγαπούν αυτό που κάνουν τόσο πολύ (τράβηξαν τρελό κουπί τα τελευταία 3 χρόνια) και που έχουμε το σκακιστή των παρκέ για προπονητή. Η ομάδα αυτή μπορεί μέχρι και κούπα, και triple crown, αν το πιστέψει και έχει βέβαια και λίγη τύχη. Μπορεί όμως και να αποκλειστεί στα πλέι οφ. Επιτυχία θα είναι έτσι κι αλλιώς γιατί κανένας δεν περίμενε κάτι καλύτερο από την οκτάδα πριν 8 μήνες. Έτσι, απαλλαγμένοι από το άγχος, θα πάμε όπου μας πάει αυτό το μαγικό ταξίδι. Και αν βέβαια έρθει το πρωτάθλημα στον Πειραιά τον Ιούνιο, θα μιλάμε για την ανάσταση του Θρύλου και την ολική επαναφορά. Εκτός εαν στο μεταξύ έχει γίνει κάτι άλλο, απρόσμενο στο Βελιγράδι.
Recommended Comments