Να ξεκινήσω από αυτό: αν δεν είχαμε κάνει τη ρημάδα την ήττα από τη Βαλένθια, θα είμασταν 8-3 και θα λέγαμε τι καλά είμαστε, πως θα βελτιωθούμε λιγάκι να πάμε αέρα οκτάδα ή τετράδα με τέτοιο μπάσκετ που παίζουμε. Έγινε η ήττα με Βαλένθια όμως και έχει έρθει η καταστροφή. Ούτε το ένα σενάριο είναι σωστό και θεμιτό (το υποτιθέμενο 8-3), ούτε τώρα να μιλάμε για καταστροφή. Πλην όμως, έχουμε πρόβλημα. Το επισήμανα πριν καιρό ότι το να χάνεις έτσι διαφορές είναι κάτι που επιδέχεται άμεσα βελτίωση γιατί διαφορετικά θα ξεφουσκώσουμε, και πίστευα ότι θα βελτιωνόμασταν γρήγορα στο κομμάτι αυτό. Είναι πλέον όμως γεγονός ότι η ομάδα σκάει στην τρίτη και κυρίως στην τέταρτη και κρισιμότερη περίοδο. Δεν υπάρχει ενέργεια, δεν υπάρχει άμυνα, οι επιθέσεις είναι βιαστικά τρίποντα, πολλά τα λάθη, πολλές ντρίπλες, στοιχεία που απουσιάζουν στις 2 πρώτες περιόδους, όταν η ομάδα παίζει συνήθως εκπληκτικό μπάσκετ.
Πανομοιότηπη ήττα με αυτήν στο Τελ Αβίβ η ήττα από την Εφές. 19-12 και 30-18 προχτές τα τελευταία δύο δεκάλεπτα, 20-24 και 27-15 με την Ομάδα του Λαού. Και όμως μέχρι το 28' η ομάδα φαινόταν να μπορεί να φύγει με τη νίκη, είμασταν μπροστά 46-53 παίζαμε εκπληκτικό μπάσκετ και είχαμε μπλοκάρει την ιδέα της Εφές για αντεπίθεση με εξαίρεση τα τρίποντα που όμως μέχρι εκείνο το σημείο δεν έφταναν για να πείσουν οι Τούρκοι ότι θα το πάρουν. Και ξαφνικά μπλακ άουτ. Η Εφές έσφιξε την άμυνα, εμείς αρχίσαμε τις ντρίπλες και τις βεβιασμένες προσπάθειες χωρίς υπομονή, όλες οι close out και τα pick χαμηλά ή κατέληγαν στο σίδερο ή σε λάθος. Αν ομάδες σαν την Μπασκόνια και την Άλμπα δεν έχουν την ποιότητα με μονάδες να μας απειλήσουν στο τέλος παρά την καθίζηση, δεν ισχύει το ίδιο για ομαδάρες σαν την Εφές που όχι μόνο είναι σε φόρμα αλλά δείχνει ξεκάθαρα ότι θα είναι και φέτος φαβορί για την κούπα. Βρήκε σε τρομέρή μέρα το τρίο Μίσιτς, Μπομπουά και Κλάιμπερν που έβλεπαν το καλάθι σαν μπανιέρα, είδικα στο 4ο δεκάλεπτο βάζοντας συνέχεια τεράστια καλάθια. Αυτοί οι 3 έβαλαν 61 πόντους, τι συζητάμε. Δεν αρκεί η σταθερή παρουσία του Σάσα (18π.3ρ.3α) και η υπερπροσπάθεια του Σλούκα (12π.6ρ.6α) για να μείνει η ομάδα στο ματς. Ο φιλότιμος Φαλ (12π.6ρ. 85%) έκανε πάρτι στην αρχή αλλά ο Αταμάνης άλλαξε την άμυνα άρδην με Ζίσιτς πάνω στο Γάλλο και τους 3 κοντούς πολυεργαλεία να αλωνίζουν. Ο επίσης φιλότιμος Λάρι Μπερντ των φτωχών (14π.) ήταν πολύ λίγος για την ανατροπή στο τέλος αφού η ομάδα είχε χάσει κάθε προσανατολισμό στην επίθεση.
Τι μας συμβαίνει λοιπόν; Τα τεινά είναι 3:
1. Δεν μπορείς να παίρνεις θετικό πρόσημο από μόλις 2 ξένους (Γουόκαπ και Φαλ) για 3ο συνεχόμενο ματς. Οι ξένοι της ομάδας με εξαίρεση τους δυο που προανέφερα, έχουν Μ.Ο. 3,8π. και 2,1ρ. στα τελευταία 3 ματς. Πενιχρή συμμετοχή για μια ομάδα που στοχεύει ψηλά σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα.
2. Το ροτέισον του Μπαρτζώκα δεν αντέχει τη μη παρουσία των όσων έρχονται από τα μετόπισθεν. Μπορεί να υπάρχει μια σχετική βελτίωση "της δεύτερης πεντάδας", είμαστε όμως ακόμα πολύ πίσω στο να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα όσα δίνουν οι πενταδάτοι και μετά οι υπόλοιποι. Η ομάδα σκάει στο τέλος γιατί δεν υποστηρίζεται αρκετά από τις ρεζέρβες που σε άλλες ομάδες κάνουν παπάδες.
3. Στη θέση 2 υπάρχει τεράστια τρύπα. Μας καλόμαθε ο Ντόρσει πέρσι, κοιτάμε και τι κάνουν τα άλλα δυάρια (Μίσιτς, Μπράουν, Λόιντ, Τζέιμς...) και αναρωτιώμαστε που θα είμασταν με έναν από δαύτους (ή με κάποιον άλλο τελος πάντων) αλλά όχι με τον άμοιρο τον Κάνααν. Μου έλεγε ο @Κώστας Σπανόςχτες ότι στο plus-minus είμαστε καλύτεροι όταν παίζει ο Κάνααν παρά όταν δεν παίζει και ισχύει. Και το αποδίδω στο ότι επειδή...δεν κάνει τίποτα, αναγκάζονται να τα κάνουν όλα οι άλλοι και να παίζουν και για αυτόν, πως αλλιως να το εξηγήσω όταν το βασικό σου δυάρι έχει 4,5 πόντους 0,6 ασίστ ανά αγώνα.
Ίσως να πρέπει να αναθεωρήσουμε τα όνειρα και τις απαιτήσεις μας απέναντι στην ομάδα. Είναι πιθανό να μην αντέξουμε όλη τη χρονιά στο πάνω διάζωμα λογω της κούρασης και του κλειστού ροτέισον αν δεν μπουν γρήγορα στην εξίσωση όλοι οι νέοι παιχτες μας με πόντους και ενέργεια. Ο Μπαρτζώκας δεν είναι άμοιρος ευθυνών σίγουρα αλλά είναι τόσο σκληρή η πραγματικότητα στην ΕΛ που δεν του επιτρέπει να δώσει στο Πίτερς τα 20 λεπτά που θα ήθελε σε κάθε ματς για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Όπως έχω ξαναγράψει, θα πρέπει να το ξεδιπλώσει στα 7-8' που θα πάρει, δεν έχουμε την πολυτέλεια να κρατάμε το Σάσα στον πάγκο περισσότερο από 10-15'. Στο ίδιο μήκος κύματος θα πρέπει να θεωρήσουμε σαφώς ελλειπή την άμυνά μας. Χωρίς την ανασταλτική ενέργεια από τα μετόπισθεν δεν παίρνουμε ενέργεια για την επιθεση, αποδεδειγμένο, και κάνει λάθος ο Μπαρτζώκας να θεωρεί ότι μπορεί ξαφνικά να παίζουμε σαν την Εφές ή τη Ρεάλ μπροστά και πίσω δεν πειράζει ας φάμε 100, θα βάλουμε 101. Γιατί απλά δεν βάζουμε 101 για τους λόγους που εξήγησα.
ΥΓ1. Στις τάξεις των οπαδών της ομάδας επικρατεί αναβρασμός για το θέμα Κάνααν. Θα πάμε σε αλλαγή; Είναι πολύ δύσκολο αυτό, και κάθε φορά που το σκεφτόμαστε πρέπει να σκεφτόμαστε και κάτι άλλο: ποιος θα έρθει στη θέση του. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα αξιόλογο στην αγορά και πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να μην παρασυρόμαστε από τον τυφλο φανατισμό του "φύγε χτες".
ΥΓ2. Έρχεται το βάζελος στο ΣΕΦ τη Δευτέρα. Για μένα δύσκολο ματς και καλό θα είναι μην τους χλευάζουμε. Οι σιχαμένοι έχουν αποκτήσει ενός είδους συνοχή και κυρίως έχουν Μπέικον και Γουίλιαμς σε δαιμονισμένη φόρμα. Θα μπορέσουμε να πάρουμε ρυθμό και ενέργεια από τους αναπληρωματικούς μας;
Recommended Comments