Εν μέσω εθνικού αναβρασμού και θλίψης τα 98α γενέθλια του Ολυμπιακού τη βδομάδα που πέρασε. Οι ειδήσεις ήταν για μία ακόμα φορά το κυβερνητικό θράσος – πρωτότυπο – και οι χιλιάδες κόσμου που μετά από καιρό βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Οι δύο αγωνιστικές της Ευρωλίγκας ήταν δύο ευχάριστες υπενθυμίσεις για πράγματα που αξίζει να ζει κανείς ωστόσο πολύ λίγες για να πάρουν μακριά τις σκέψεις του τι κοροϊδία (και με ποιες συνέπειες) έχουμε υποστεί. Στα αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός με δύο νίκες κατέρριψε πολλαπλά ρεκόρ μένοντας στην κορυφή της βαθμολογίας και διατηρώντας το μαξιλαράκι ασφαλείας από τους διώκτες. Στρέφοντας το βλέμμα λίγο από τη φρίκη ρίχνουμε μία ματιά σε Μαδρίτη, Τελ Αβίβ και Κωνσταντινούπολη.
(Real Madrid – Basconia 81-85)
Οι συγκρούσεις ομάδων από την ίδια χώρα σε πλαίσιο ευρωπαϊκών διοργανώσεων τις περισσότερες φορές αποκτούν επικό χαρακτήρα και Μαδριλένοι και Βάσκοι μας χάρισαν ένα παιχνίδι που όσοι βλέπαμε δε θέλαμε να τελειώσει. Η Μπασκόνια παρότι βρέθηκε από νωρίς πίσω στο σκορ συνέχισε να τρέχει το γήπεδο προσπαθώντας να βρει σύνδεση με το καλάθι και να τραβήξει τον Ταβάρες προς τα έξω - κίνηση που στη συνέχεια αποδείχθηκε καθοριστική – βάζοντας τον Κοστέλο πάνω του. Η εκπληκτική εμφάνιση του Τόμσον (18π, 14ασσ) έβαλε από τη δεύτερη περίοδο τη Μπασκόνια σε θέση οδηγού με εύθραυστο πλεονέκτημα αλλά μέχρι να λήξει το ημίχρονο τα πράγματα είχαν ανατραπεί εκ νέου. Το παιχνίδι άνοιξε πιο πολύ στο δεύτερο ημίχρονο με τις δύο ομάδες να πιάνουν υψηλό ρυθμό και διαφορές ακόμα και εννιά πόντων να κάνουν κούνια από τη μία πλευρά στην άλλη. Ο Μούσα (21 π) ήταν ο κινητήριος τροχός για τη Ρεαλ που έδειχνε να παίρνει αυτοπεποίθηση για να τελειώσει το παιχνίδι όμως οι παίχτες του Πεναρόγια δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη: με αλλεπάλληλα καλάθια του Χάουαρντ και του Κοστέλο (20 π) έστησαν το σκηνικό για το εντυπωσιακό φινάλε. Με το σκορ ισόπαλο η μπάλα πάει στον Ταβάρες που έχει mismatch με τον Κοστέλο. Ο σέντερ από το πράσινο Ακρωτήρι γυρίζει για κάρφωμα σίγουρος ότι θα σκοράρει όμως ο Ντάλτον Χόμες μπαίνει στο πλάνο πηδώντας, τον σταματάει με το αντίθετο χέρι και η κατοχή καταλήγει στην Μπασκόνια με 12 δεύτερα στο ρολόι. Όλοι περιμένουν ότι το τελευταίο σουτ θα έρθει από τον Τόμσον ο οποίος διστάζει. Τελευταία στιγμή δίνει στον Κοστέλο ο οποίος πετάει τη μπάλα σαν βράχο που προσγειώνεται στα κεφάλια των φίλων της Ρεάλ: οι Βάσκοι φεύγουν με από το Wiznik Center με μία πολύτιμη νίκη.
Θέληση από ατσάλι (Maccabi Tel Aviv – Fenerbahce/ Anadolu Efes – Maccabi Tel Aviv)
Οι μεγάλες νίκες για τη Μακάμπι απέναντι στις πιο φανταχτερές ομάδες της διοργάνωσης αναδεικνύουν το χαρακτήρα της Ευρωλίγκας: υπάρχουν στιγμές που η ‘ψυχή’ υπερισχύει της ποιότητας και όσο πλησιάζουμε στο τέλος της κανονικής περιόδου θα δούμε περισσότερο δράμα από τις ομάδες της δεύτερης τετράδας της βαθμολογίας. Η Φενέρ πήρε πρώτη μία γεύση του τι σημαίνει για τους Ισραηλινούς η φετινή σεζόν και παρόλο που η εκρηκτικότητα του Χέις-Ντέιβις και η ακρίβεια του Πιέρ αρχικά σόκαραν τη Μιβταχίμ (15-25 πρώτη περίοδος), η ομάδα του Ιττούδη έδειχνε να χάνει τη συγκέντρωση της από τη μαχητικότητα των παιχτών του Κάτας. Η κυριαρχία τους στα επιθετικά ριμπάουντ είχε περιοριστεί αλλά με πρωτοστάτες τους Μπράουν (21 π) και Ντι Μπαρτολομέο (δύο μεγάλα τρίποντα, 4 κλεψίματα) η ‘ομάδα του λαού’ ανέκτησε το προβάδισμα εκμεταλλευόμενη την κακή βραδιά της Φενέρ από το τρίποντο και τη δυσκολία της να σπάσει τη ζώνη άμυνας. Το παιχνίδι άνοιξε αισθητά στο δεύτερο ημίχρονο και η Μακάμπι ήλεγχε το ρυθμό μέχρι τα τελευταία τρία λεπτά. Γκούντουριτς και Καλάθης κάλυψαν τη διαφορά κι έφεραν το παιχνίδι στα ίσια όμως εκεί ο Μπόλντγουιν φώναξε παρόν: με μεγάλο καλάθι και φάουλ και ψυχραιμία στις βολές έφτασε τους 15 πόντους και κλείδωσε τη νίκη για την ομάδα του Τελ Αβίβ.
Ο Μπόλντγουιν έφτασε με σπασμένα τα φρένα και το ρεζερβουάρ ενέργειας να ξεχειλίζει στην Κωνσταντινούπολη σκοράροντας 10 πόντους σε πέντε λεπτά και οδηγώντας την αυτοπεποίθηση της Μακάμπι στα ύψη. Όσο οι παίχτες του Αταμάν αναλώνονταν σε άκαρπες ατομικές ενέργειες οι Ισραηλινοί αξιοποιούσαν κάθε κατοχή και σε μόλις δεκατέσσερα λεπτά παιχνιδιού οι παίχτες του Κάτας είχαν 9/12 τρίποντα και ο πίνακας έγραφε 20-42. Η Εφές δε μπόρεσε να επιστρέψει ποτέ στον αγώνα και εξέθεσε σειρά προβλημάτων στα οποία θα αναφερθούμε και στη συνέχεια. Το δεύτερο ημίχρονο άφησε όσους παρακολουθούσαν το ματς να βλέπουν τον Μπόλντγουιν να σκοράρει ακατάπαυστα (23 π) και να περιμένουν ένα comeback που δεν ήρθε ποτέ.
Κυκλοφορεί ελεύθερος
Όσο και αν το #free facu είχε πιάσει κωμικά επίπεδα με την εμφάνιση του Καμπάτσο την Τρίτη απέναντι στην Εφές πιθανότατα θα σκεφτεί κανείς αν επιτράπηκε στον Αστέρα να ενεργοποιήσει ένα όπλο μαζικής καταστροφής. Ο Αργεντίνος έκανε ότι ήθελε στο παρκέ και οδήγησε τον Αστέρα στην νίκη απέναντι στους πρωταθλητές Ευρώπης, σκόραρε 22 πόντους όντας αψεγάδιαστος από τα 6.75 και μοίρασε 7 τελικές πάσες δημιουργώντας σωρεία προβλημάτων στον Αταμάν -ο οποίος δυσκολευόμενος να ελέγξει τα νεύρα του αποβλήθηκε λίγο πριν το τέλος. Μία ιδέα για το τι είδαμε στην επιστροφή του Καμπάτσο στην Ευρωλίγκα στο παρακάτω βίντεο του Eurohoops:
Χάθηκε;
Μάλλον απροσδόκητα σε δύο κρίσιμα ματς η Εφές γνώρισε ισάριθμες ήττες και οι κουβέντες για το αν προλαβαίνουν να μπουν στις θέσεις των play offs άρχισαν να φουντώνουν. Υπάρχουν αρκετά στοιχεία να ερευνήσει κανείς για την πορεία τους καθόλη τη σεζόν όμως στα παιχνίδια της προηγούμενης βδομάδας τα αίτια ήταν μάλλον προφανή: χωρίς Λάρκιν και Μίσιτς οι πρωταθλητές είναι άλλη ομάδα. Στο Βελιγράδι δεν αγωνίστηκαν και απ ότι δήλωσε ο προπονητής τους δεν ήταν έτοιμοι να αγωνιστούν ούτε την Πέμπτη στην πανωλεθρία απέναντι στη Μακάμπι – σκωληκοειδίτιδα ο Αμερικανός, προβλήματα στα γόνατα ο Σέρβος. Η Εφές όλη τη σεζόν ταλαιπωρείται από τραυματισμούς με τα μεγάλα της αστέρια να είναι σπάνια διαθέσιμα να παίξουν μαζί (την Πέμπτη έχασε και τον Beaubois που είναι από τους καλύτερους αμυντικούς της) αλλά η εικόνα στο παρκέ δείχνει ότι λείπουν από το παιχνίδι της στοιχεία που δε σχετίζονται με τους τραυματισμούς. Συχνή χαλαρότητα στην άμυνα, overdribbling, ελάχιστες συνεργασίες απουσία του Μίσιτς είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που τους έχουν κοστίσει αρκετά αποτελέσματα και δε διορθώνονται εν μία νυκτί εκτός αν υπάρχει η υπάρχει η κουλτούρα της ομαδικότητας και όλοι οι παίχτες γνωρίζουν απόλυτα το ρόλο τους και την επίδραση των συμπαικτών τους. Προσθέστε και τους τραυματισμούς στην εξίσωση που σαμποτάρουν τη συνοχή κάθε ομάδας και η απάντηση στην ερώτηση για το αν χάθηκε η πρόκριση γέρνει την πλάστιγγα όλο και περισσότερο προς το ‘ναι’.
Αυτά για τώρα, κούρασα. Συμβαίνουν πολύ σημαντικότερα πράγματα από το μπάσκετ κι ευτυχώς η έκφραση έχει βρει το δρόμο και στις κερκίδες. Θα τα πούμε από βδομάδα, καλά στομάχια και καλή εβδομάδα σε όλους.
Περιμένω τα δικά σας σχόλια & παρατηρήσεις εδώ:
Recommended Comments