Σε ένα περίεργο ματς που διήρκησε πάνω από 2 ώρες και 15 λεπτά, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε σοβαρός και ουσιαστικός, και πήρε μια πολύτιμη νίκη απέναντι σε ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο όπως είναι η Μακάμπι που διαθέτει και ταλέντο και βάθος για να κάνει τη ζημιά αλλά και που έχει ένα στυλ παιχνιδιού πολύ διαφορετικό από το δικό μας. Η αλήθεια είναι ότι η ισραηλινή ομάδα κέρδισε 3 από τα 4 δεκάλεπτα (!) σκοράροντας μάλιστα 25, 28 και 25 πόντους, πράγμα που αν μου το έλεγε κανείς πριν το ματς θα θεωρούσα πολύ δύσκολη την αποστολή για τη νίκη. Στο δεύτερο δεκάλεπτο όμως η "δεύτερη πεντάδα" έκανε όργια σε άμυνα και επίθεση και ουσιαστικά καθάρισε το ματς (27-11 το επιμέρους σκορ) αφού ύστερα από το μέτριο πρώτο μας δεκάλεπτο η Μακάμπι ποτέ δεν ξαναπέρασε μπροστά στο σκορ.
Ο πυρήνας της νίκης ήταν αυτή τη φορά η επίθεση μας και κυρίως ο πλουραλισμός στη δημιουργία (26 ασίστ) και στο σκοράρισμα (7 παίχτες...σχεδόν διψήφιοι) αφού όποιος μπήκε μέσα απέδωσε εξαιρετικά σε μια καλολαδωμένη μηχανή που τρέχει με τα φρένα σπασμένα στο ανοιχτό γήπεδο ενώ ξεκλειδώνει με εκπληκτικό τρόπο τις αντίπαλες άμυνες στο σετ παιχνίδι με τέλεια κυκλοφορία της μπάλας και close out βγαλμένες από ΝΒΑ.
Κλειδί της επιτυχίας και χτες βράδυ ο συνήθης μαγικός Τόμας Γουόκαπ της καρδιάς μας (9π. 12α. ρεκόρ καριέρας) που έπαιξε και για το Σλούκα (τραυματίστηκε στο 16') αλλά κυρίως ο αδιανόητος στα μάτια μου Ταρίκ Μπλακ...Τζακ που σε 24 λεπτά είχε 9 πόντους, 4 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα, 2 τάπες και έπαιξε και για το Φαλ που ήταν σε κακό βράδυ. Ο Μπλακ ήρθε το καλοκαίρι με συμβόλαιο 6 μηνών και μικρή προοπτική για πολύ λίγα λεφτά, αλλά είναι πλέον βέβαιο ότι έχει επιστρέψει στο ανώτερο επίπεδο. Ο Μπαρτζώκας έχει βρει τον επάξιο αντικαταστάτη του Γάλλου αφού ο φιλότιμος αμερικανός όχι μόνο έχει κίνητρο αλλά αποτελεί αυτή τη στιγμή τον πιο επιδραστικό μας παίχτη (+18 στο +- του Σπανού) μαζί με το ΜακΚίσικ και τον Γουόκαπ. Ο Σακίλ (13π. σε 20 λεπτά με 0 λάθη) περνάει περίοδο εξαιρετικού φορμαρίσματος και στο κάθετο παιχνίδι είναι αυτή τη στιγμή από τους καλυτερους στην Ευρώπη. Στο κατόπι ο Σάσα που βγαίνοντας από τα σκριν όπως παλιά έκανε πάρτι με 23 πόντους και 9 ριμπάουντ αλλά αυτό δεν αποτελεί πλέον είδηση. Η είδηση είναι ότι αυτή τη στιγμή μπαίνουν όλοι στην εξίσωση, νέοι και παλιότεροι, όποιος μπαίνει μέσα κάνει τη διαφορά και αυτό ελάχιστες ομάδες μπορούν να το επιδείξουν σε βάθος χρόνου, καμία αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα όπως εμείς. Εξαιρετική και η δουλειά των Κάνααν (9π. 0 λάθη) και Παπανικολάου (10π.) που στην άμυνα εξαφάνισαν μαζί με το Λούντζη τον κομπλεξικό πρώην παίχτη μας Μπόλτουιν που είχε 4/19 σουτ και 6 λάθη.
Στέκομαι λίγο στο κοουτσάρισμα του νηφάλιου σκακιστή: είναι άξιο απορίας τι κάνει ο κόουτς με το...ρολόι του. Ύστερα από ένα μέτριο πρώτο δεκάλεπτο (24-25) βάζει στο παρκέ Σλούκα, ΜακΚίσικ, Πίτερς και Λαρεντζάκη (ο Μπλακ ήταν ήδη μέσα) από τους οποίους πήρε τα πάντα αφού τρέξαμε ένα επι μέρους 27-11 που ουσιαστικά έγειρε την πλάστιγκα υπέρ μας. Στην τρίτη περίοδο περιμένει κανείς να δει μέσα τουλάχιστον τους Σακίλ και Μπλακ που είχαν στήσει πάρτι, αλλά ο Μπαρτζώκας δίνει κρέντιτ σε Κάνααν και στην αρχική πεντάδα που ομολογουμένως δεν τα είχε πάει εξαιρετικά και στο τρίτο δεκάλεπτο θα ήταν επίσης προβληματική (20-28). Στο διάστημα αυτό ο...Τιμ Ντάνκαν των φτωχών, Ρόμαν Σόρκιν είχε 6 επιθετικά ριμπάνουντ και 17 πόντους (!) ίσως το μοναδικό μελανό σημείο της χτεσινοβραδινής παράστασης. Παρόλα αυτά ο κόουτς δεν άλλαξε την πεντάδα σχεδόν μέχρι το τέλος του δεκαλέπτου αποδεικνύοντας τι πραγματικά θέλει και παίρνει από τους παίχτες του: εμπιστοσύνη. Αυτό μετραφράζεται σε ένα "πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις" και παρά τα νεύρα και τα σκαμπανευάσματα οι παίχτες είναι όλοι εκεί, έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά για τον άνθρωπο που τους εμπιστεύεται και τους δίνει αξία.
Ο Λαρεντζάκης φαινομενικά δεν είχε καλό βράδυ και πολλοί έμειναν στα 2 αίρμπολ που είχε (και μάλιστα σε δυο διαδοχικά blank free τρίποντα!) πήρε όμως 9 ριμπάουντ, είχε 8 πόντους, 2 ασίστ και μόλις 1 λάθος σε 19 λεπτά. Συν τις άμυνες που έπαιξε πάνω στον κομπλεξικό. Μιλάμε για αδιανόητο ματς. Στο τέλος έκανε ένα αχρείαστο φάουλ, δείγμα του παρορομητισμού του αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πόσο πολύ ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη του Μπαρτζώκα. Ο κόουτς χτυπιέται στον πάγκο και...βρίζει αλλά στα τάιμ άουτ είναι πάντα ήρεμος. Και μαζί με αυτόν και η ομάδα που δεν φοβήθηκε όταν οι ισραηλινοί πλησίασαν στους 4 (73-69) στο 32. Ο κόουτς ξέρει τι θέλει και πως θα το πάρει και όλοι του το ανταποδίδουν. Ο Πίτερς έπαιξε μόλις 14 λεπτά αλλά έβαλε τα 2 τρίποντα που έριξαν ουσιαστικά τη Μακάμπι στο καναβάτσο.
Η ομάδα είναι πρώτη στην Ευρωλίγκα γιατί παίζει το καλύτερο μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση αλλά κυρίως γιατί σε βάθος χρόνου όλοι μπαίνουν στο χορό σιγά-σιγά και οι αντίπαλοι μας δεν έχουν την ευχέρεια να ξέρουν από που θα τους έρθει. Ο Μπαρτζώκας κάνει ό,τι θέλει αυτή τη στιγμή και παίρνει το μαξ από την ομάδα. Ή μήπως όχι ακόμα; Μήπως ακόμα δεν έχουμε δει το ταβάνι μας; Σύντομα θα ξέρουμε (Φενέρ και Εφες προ των πυλών). Στο μεταξύ είναι τεράστια η περηφάνεια για αυτό το δημιούργημα και ο κόσμος του Θρύλου είναι παρών όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια: 3ο σερί sold out, στήριξη σε Φαλ και Λάρι με χειροκρότημα. Ειδικά στην περίπτωση του Λάρι, είναι πραγματικά απίστευτο. Ήττες θα έρθουν πάλι, αλλά θα είμαστε όλοι εκεί μαζί, ο 6ος παίχτης.
ΥΓ1. Μέτρια έως κακή η διαιτησία του Γκαρσία και των συναδέλφων του που έκαναν πολλά λάθη (ξανά) σε φάσεις σχετικά εύκολες. Έχω κουραστεί με τους διαιτητές φέτος. Και αυτό σας το λέει ένας εν ενεργεία διαιτητής της γερμανικής Α2...
ΥΓ2. Εύχομαι του Σλούκα να μην είναι κάτι σοβαρό. Ο τρόπος που τραυματίστηκε εμπνέει ανησυχία.
ΥΓ3. Ξέχασα. Αν και μπορώ πλέον να καταλάβω το…ρολόι του Μπαρτζωκα με τα εικοσάλεπτα, δεν μπορώ να εξηγήσω ακόμα γιατί πηγαίνουμε σε αλλαγές στα σκριν σε όλες τις σετ επιθέσεις των άλλων, ειδικά όταν έχουμε μέσα τον Κανααν. Στο τρίτο δεκάλεπτο, η γιορτή της Μακάμπι κάτω από το καλάθι ήταν αποτέλεσμα του mismatch κοντός-ψηλός που μας εξέθεσε. Στο πρώτο δεκάλεπτο δεν πήγαμε σε καμία σχεδόν αλλαγή, και ο Κατας δεν έκανε τίποτα για αυτό, πήγε σε συνεχή σκριν ψηλά και εμείς απλά ακολουθήσαμε shadowing χωρίς αλλαγή δηλαδή και το πλάνο μάλλον λειτούργησε καλύτερα.
Να περνάτε όμορφα.
Recommended Comments