.jpg.24aa1246eee34219077e36be43ccc9e9.jpg)
Όπως έγραφα προχτές δεν ήταν καθόλου βέβαια η επικράτησή μας στο τέταρτο ματς αν και η λογική έλεγε αυτό. Οι Τούρκοι όμως παρουσιάστηκαν συγκεντρωμένοι όσο ποτέ στο αμυντικό τους πλάνο κυρίως, πήραν πολλά από το κοινό τους και μας οδήγησαν σε 5ο ματς. Πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν περίμενα τη Φενέρ τόσο ανταγωνιστική στα πλέι οφ. Η ομάδα του Ιτούδη κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου δεν είχε δείξει τα σημάδια του συνόλου που δείχνει στη σειρά με εμάς και είναι ηλίου φαεινότερο ότι μας διαβάζουν και μας χτυπούν ακριβώς εκεί που πονάμε περισσότερο: στη δημιουργία. Οι 11 ασίστ χτες βράδυ (αρνητικό ρεκόρ για φέτος), σε συνδυασμό με τα 14 λάθη δίνουν την πραγματική διάσταση του ματς και της εξαιρετικής άμυνας της τουρκικής ομάδας. Οι Σλούκας και Σάσα, ύστερα από μια μαγική βραδιά την Τετάρτη, είχαν 5 μόλις πόντους σε ολόκληρο το ματς με 2/8 σουτ συνολικά και εδώ κάπου σταματούν οι βαθύτερες αναλύσεις γιατί όταν έχεις τους δυο καλύτερους σου παίχτες σε τέτοιο βράδυ, το ροζ φύλλο είναι πολύ μακριά. Επίσης, αν εξαιρέσουμε τα τρίποντα της απόγνωσης στο τέλος από τον φοβερό ΜακΚίσικ (20π. 5ρ.), η ομάδα μέχρι το τελευταίο λεπτό είχε 23% από τα 6.75 και βέβαια δεν είναι δυνατόν να νικήσεις δυο ματς σερί με τέτοιο ποσοστό.
Παρόλα αυτά πρέπει να κάνουμε focus σε ένα στοιχείο που είναι χαρακτηριστικό αυτής της σειράς: και εχτές αλλά και στα προηγούμενα 2 ματς, ότι δηλαδή η Φενέρ παίζει με το μυαλό μας στο θέμα του spacing στην άμυνα αφού με τις συνεχείς φλατ 2 εναντίον 2 κλείνουν μεν τη ρακέτα (και το Σάσα ασφυκτικά) αλλά αφήνουν σχεδόν πάντα ένα τρίποντο χωρίς άμυνα. Χτες βαρέσαμε 9 ελεύθερα σουτ απέξω και βάλαμε 1! Είναι προκλητικό αυτό και πρέπει να είμαστε σε θέση να το υπερβούμε.
Ένα άλλο στοιχείο που μας βάζει ένα μεγάλο ερώτημα είναι το εξής: η Φενέρ ελέγχει το ρυθμό, αυτό μας δημιουργεί νευρικότητα και βάζει τεράστια πίεση στην ομάδα. Και ρωτάω: πρέπει ο Μπαρτζώκας να αλλάξει πλάνο και να πάει σε λιγότερο δημιουργικό μπάσκετ με iso σετ για να έχει σουτ από Σάσα (και Κάνααν πχ.) που μπορούν να απειλήσουν, μαζί με τους ψηλούς, ή θα πρέπει να συνεχίσει με το δικό του στυλ παιχνιδιού, το οποίο δεν αποδίδει μεν αυτή τη στιγμή τα αναμενόμενα, είναι δε αποτελεσματικό αφού μας δίνει ελευθερα σουτ; Πιστεύω ότι πρέπει να πάει κάπου στη μέση, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να ελέγξει το ρυθμό παίζοντας το μπάσκετ που παίξαμε 7 μήνες τώρα. Είναι βέβαιο όμως ότι πρέπει να πάμε σε μπασκετικό αλύπητο ξύλο, να τους κάνουμε να νιώσουν από την αρχή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επικρατήσουν.
Είναι επίσης σημαντική η αλλαγή στον τρόπο σκέψης του Γουόκαπ: οι Τούρκοι τον παίζουν συνεχώς under, του αφήνουν δηλαδή χώρο στο σκριν για να σουτάρει σαν να του λένε «βάλτο, αν μπορείς» με αποτέλεσμα να μπερδεύεται και να πηγαίνει σε over-dribbling το οποίο μας αποσυντονίζει. Ο Θωμάς είχε 8 πόντους και 3 ασίστ σε 28 λεπτά αλλά επειδή είναι βασικό γρανάζι στην επιθετική λειτουργία της ομάδας, κάθε φορά που μπλοκάρει, μπλοκάρει και όλη η επίθεσή μας.
Χτες βράδυ μείναμε στο ματς μέχρι τέλους και αυτό είναι ενδεικτικό του ότι παρά τις δυσκολίες, η ομάδα παραμένει ιδιαίτερα ανταγωνιστική απέναντι σε έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο. Είναι απίστευτο ότι αν είχαμε πάρει 1 μόλις τρίποντο από το Σάσα και ένα από τα δυο ελεύθερα των Παπ και Πίτερς στο τέλος, πολύ πιθανό να είχαμε κλείσει τη σειρά. Η Φενέρ σούταρε 6/6 τρίποντα στο 4ο δεκάλεπτο και αυτό από μόνο του καταδεικνύει το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε και η τύχη στο τέλος. Σε ματς που κρίνονται στις λεπτομέρειες, δεν έχεις περιθώριο για χαμένα λέι απ, αμυντικές αμνησίες και αβίαστα λάθη. Οι Παπανικολάου, Λαρεντζάκης και Πίτερς είναι σκιά του εαυτού τους και πρέπει να βγουν μπροστά, ειδικά ο αρχηγός που σε 3 ματς έχει 14 πόντους και 0/9 τρίποντα (έλεος).
Θέλω να είσαστε προσεκτικοί στην κριτική και στα αναθέματα κατά της ομάδας, θέλω να είσαστε μαζί σε αυτό που ο Θρύλος μας καλείται να κάνει την Τρίτη. Πριν 7 μήνες αν κάποιος μας είχε πει «πλεονέκτημα έδρας και πέμπτο ματς με Φενέρ στο ΣΕΦ» θα είχαμε ενθουσιαστεί, φωνάξει, πέσει στα πατώματα. Ε, αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα. Είναι αληθεια ότι η ομάδα με τον τρόπο που έπαιξε όλη τη σεζόν και την πρωτιά, δημιούργησε μια αδιανόητη προσδοκία για κούπα δια...περιπάτου. Λάθος. Παίζουν και οι άλλοι μπάσκετ, παίζουν με 3-4 φορές περισσότερα λεφτά και παρόλα αυτά είμαστε εκεί, έτοιμοι για την ύστατη μάχη που θα μας στείλει στο Κάουνας. Το ποτήρι αν θες να το βλέπεις μισοάδειο, μπορείς, δεν θα σε παρεξηγήσω. Για μένα ήταν πάντα μισογεμάτο και ο τίτλος του άρθρου δεν είναι για εμάς, είναι για τη Φενέρ την Τρίτη.
Παμε γερά Θρυλάρα μου, κανένας φόβος, όλοι μια γροθιά στο ΣΕΦ να σπρώξουμε την ομάδα εκεί που της αξίζει νε βρεθεί!
ΥΓ1. Διαιτησία με πολλά λάθη και κατά τη γνώμη μου, όχι στο ύψος των περιστάσεων. Και μόνο το γεγονός ότι η Φενέρ είχε 18 φάουλ και εμείς 22, τα λέει όλα αφού οι Τούρκοι μας κοπάνησαν σε όλο το ματς. Ο Πέρεθ και η παρέα του αν και ξεκίνησαν πολύ καλά με προειδοποίηση στον Ιτούδη στην πρώτη φάση του ματς (!) αποδείχτηκαν ανίκανοι να τον διαχειριστούν και να του δώσουν τουλάχιστον μια τεχνική ποινή σε όλο το ματς! Και βέβαια αυτός το εκμεταλλεύτηκε μέχρι το τέλος και τους...κατούρησε στο κεφάλι. Πάντως έγιναν λάθη και υπέρ μας και μάλιστα μακροσκοπικά: το φάουλ του Σάσα στον Γκούντουριτς είναι καθαρό αντιαθλητικό (το είδαν και στο IRS!) ενώ το γκολ-φάουλ του Χέιζ-Ντέιβις 4 λεπτά πριν το τέλος, έπρεπε να μετρήσει. Εύχομαι να τελείωσε εδώ η σεζόν τους.
ΥΓ2. Λάθος του Μπαρτζώκα η αποστροφή στον Σακίλ. Ο τίμιος Αμερικανός είναι χρυσάφι σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή και είχε τα δίκια του εκεί που το νιώθει. Αλλά συμβαίνουν αυτά στα κλειστά ματς και με την ένταση στο θεό.
Να περάσετε όμορφα το ΣΚ και τα λέμε την Τρίτη το βράδυ.
Περιμένουμε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας εδώ:
Recommended Comments