-
Αν θες βοήθεια για το πως αλλάζεις εικόνα προφίλ, δες εδώ -> https://bit.ly/3SGccaP
-
Περιεχόμενα
878 -
Εντάχθηκε
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Days Won
172 -
Πόντοι!!
1,292 [ Donate ]
Τύπος περιεχομένου
Profiles
Ενότητες
Ημερολόγιο
Αρθρογραφία
τις Ενημερώσεις
Bug Tracker
Φωτογραφίες
Store
Διαγωνισμοί
Βίντεο
Everything posted by Geo Poulidis
-
EUROLEAGUE Σπασμένα φρένα, baby (Olympiacos-Bayern 102-74, 9.3.23)
Geo Poulidis commented on Geo Poulidis's άρθρο in Αρθρογραφία
Για θέση πρώτου βαθμού διαβάζω, συνήθως είναι 10 μέρες έξω. Αλλά χανεις ρυθμό, επαφή με το καλαθι, μπορεί να υποτροπιάσει… Να δούμε -
EUROLEAGUE Σπασμένα φρένα, baby (Olympiacos-Bayern 102-74, 9.3.23)
Geo Poulidis posted ένα άρθρο in Αρθρογραφία
Έγραφα τις προάλλες για τη μίνι αγωνιστική κρίση που περνάμε και ότι συνέβη σε όλες τις ομάδες του κόουτς Μπαρτζώκα γύρω στο τέλος Φεβρουαρίου και αρχές Μαρτίου. Και καλά που περνάμε κρίση δηλαδή... Η πολύ πλούσια ελληνική γλώσσα έχει αρχίσει να είναι λιγάκι...στενή για να περιγράψω αυτό που βλέπουμε όλοι να ξετυλίγεται μπροστά μας. Η καθολική επικράτηση επί της γερμανικής ομάδας δεν χωράει ιδιαίτερης ανάλυσης. Και τι να αναλύσεις δηλαδή όταν έχεις 11 παίχτες με τουλάχιστον ένα πόντο, 6 διψήφιους, 11 παίχτες με τουλάχιστον μια ασίστ, από τις 27 που μοιράσαμε συνολικά με ελάχιστα λάθη (12) και 19 στα 30 τρίποντα, ρεκόρ Ευρωλίγκας για την ομάδα μας από καταβολής! Ένας κατιαγιστικός Ολυμπιακός, κλείνοντας 98 χρόνια ιστορίας, έστησε τρελό πάρτι με το καλημέρα και δεν άφησε την ελλειπή είναι η αλήθεια Μπάγερν, να ανασάνει ούτε λεπτό. Ακόμα και όταν οι Βαυαροί πλησίασαν στους 11 στο 3ο δεκάλεπτο, οι παίχτες του σκακιστή δεν έδωσαν σε καμία στιγμή του ματς την εντύπωση ότι θα αμφισβητηθεί η κυριαρχία τους στο παρκέ. Οι εξαιρετικοί Βεζένκοφ (18π. 4ρ.), Λάρι (14π.5ρ.) και ΜακΚίσικ (15π. 3α.) παίζοντας μόλις 20 λεπτά έκαστος, είχαν συγκλονιστική παρουσία, βομβαρδίζοντας από παντού και καθάρισαν το ματς, αλλά δεν μπορώ να κοιτάξω τη στατιστική του ματς συνολικά και να μην...τρελαθώ! Οι μοναδικοί με αρνητικό PIR ήταν οι Μπολομπόι και Μπλακ αλλά ο πρώτος είχε θετικό +- 20 (!) ενώ ο δεύτερος έπαιξε μόλις 6 λεπτά. Όλοι οι άλλοι άστραψαν. Θέλω να σταθώ σε δυό παράγοντες μόνο: 1. Αν μπουν τα σουτ, δεν υπάρχει ομάδα που αυτή τη στιγμή μπορεί να μας σταματήσει. Το να λέμε ότι είμαστε τυχεροί γιατί μπηκαν τα τρίποντα, είναι αστείο. Τα τρίποντα με αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπαίνουν τυχαία. Η κυκλοφορία της μπάλας δεν είναι ένα απλό κομμάτι της φιλοσοφίας του Μπαρτζώκα, είναι η ίδια η φιλοσοφία αυτή και ομολογώ ότι στα 30+ χρόνια που παρακολουθώ μπάσκετ, δεν το έχω ξαναδεί, τουλάχιστον όχι στην Ευρώπη. Εκεί που διαφέρει ο Ολυμπιακός σε σχέση με όλες τις άλλες ομάδες της ΕΛ, είναι ότι πηγαίνει σε συνεχή PNR και σκιπ πάσες, όση πίεση και να μπαίνει στη μπάλα. Για να μας περιορίσουν οι αντίπαλοι μας, πηγαίνουν σε άμυνες με βοήθειες και πίεση ψηλά πριν η μπάλα κατέβει, αλλά όταν έχεις τέτοια συνεννόηση μέσα στο παρκέ (οι δικοί μας βρίσκονται με κλειστά μάτια), μπορείς μόνο να μας περιορίσεις μέχρι ένα σημείο. Σε αυτό να προσθέσω και το high-low game μας μέσα και έξω από τη ρακέτα δηλαδή με πάσες από την κορυφή προς τους ψηλούς που θα βγάλουν τελικά σχεδόν πάντα ένα σουτ ελεύθερο. Και ας μη μιλήσω για τους αιφνιδιασμούς... 2. Οι 70 κατοχές είναι κάτι το ασύλληπτο ειδικά όταν μετουσιώνονται σε σχεδόν 2 τρίποντα ανά 3,5 επιθέσεις, όπως προχτές το βράδυ. Και δεν συνέβη μόνο με τη Μπάγερν. Το μπάσκετ έχει αλλάξει και όλοι οι δείκτες στο σκορ ανεβαίνουν καθώς αυξάνεται το pace των επιθέσεων αλλά εδώ μιλάμε για κάτι το ιδιαίτερα σπάνιο αφού ο πραγματικός δείκτης της αποτελεσματικότητας στο σκοράρισμα (true score percentage) ήταν γύρω στο 83%! Δεν θα μπω σε πολύπλοκες αναλύσεις, θα πω μόνο: μπασκετικό θαύμα Μπαρτζώκα! Ένα φόβο έχω μόνο: μην ξυπνήσω ένα πρωί και μου έχει μείνει το όνειρο. Βέβαια στον αθλητισμό συμβόλαιο με τη νίκη δεν έχει κανείς, και η πιο αμφίρροπη Ευρωλίγκα της ιστορίας μπορεί να σου κόψει την...όρεξη σε μια μόνο κακή βραδιά, όπως έγινε πέρσι στο Βελιγράδι. Είναι καλό να παραμείνουμε προσγειωμένοι και συγκεντρωμένοι στο στόχο, εννοώ ως ομάδα αλλά και εμείς ως οπαδοί. Ο Μπαρτζώκας ξέρει να διαχειρίζεται και την επιτυχία και την αποτυχία με τρόπο σχεδόν μαγικό και να επαναφέρει όλους στην πραγματικότητα. Εγώ πάντως κοιμάμαι κάθε βράδι με ένα όνειρο τρελό. ΥΓ1. Αυτό που συνέβη στα Τέμπη, δεν θα ξεχαστεί και θα μας «μιλάει» για πολλά χρόνια για το μέγεθος της αδικίας αλλά και του εξευτελισμού της χώρας. Δυσκολεύομαι πολύ να γράψω και να ενθουσιαστώ ακόμα περισσότερο... ΥΓ2. Οι διαιτητές είχαν ιδιαίτερα εύκολο έργο προχτές. Ας θάψουμε το τσεκούρι της κριτικής για μια φορά. ΥΓ3. Η ομάδα κατά πάσα πιθανότητα θα βγει 1η ή 2η στην κανονική διάρκεια της σεζόν και στα πλέι οφ βλέπω μια εκ των Παρτιζάν, Μακάμπι ή Ζαλγκίρις, ως πιθανούς αντιπάλους μας. Οι Λιθουανοί θα έχουν τεράστιο κίνητρο, δεν χρειάζεται να το πω, ίσως είναι ο χειρότερος αντίπαλος για φέτος. Πιστεύω ότι η Εφές χάνει το τρένο αλλά δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Προβλέπεται ένας απίστευτος χαμούλης για την είσοδο στην 8άδα, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο αλλά και για την είσοδο στην τετράδα. Καλό ΣΚ σε όλους, να αγαπάτε. @Μέλη -
Κατά τη γνώμη μου του Σλούκα δεν είναι καν φάουλ, τον ακουμπάει εντελώς οριακά, την ώρα που ο Σλούκας του έχει πάρει το διάδρομο και δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβει να παίξει άμυνα ο Αργεντίνος. Επίσης θεωρώ ότι παρόλο που δεν φαίνεται να πηγαίνει στη μπάλα, είναι η κρος οβερ ντρίπλα του Σλούκα που τον παραπλανεί και τελικά η επαφή είναι εντελώς τυχαία ή αν θες πάει για μπάλα αλλά που να τη φτάσει. Αν πρόσεξες, ο Ντιφαλά ορθά κατα τη γνώμη μου, διαφωνούσε με το Μπελόσεβιτς και του είπε καλύτερα να πάμε για κανονικό φάουλ, ο Σέρβος τον αγνόησε και ως 1ος διαιτητής το πήρε απάνω του.
-
Σε ακόμα βαριά ατμόσφαιρα η ομάδα βρήκε το σθένος και την τακτική για να κερδίσει τη Μπαρτσελόνα για δεύτερη φορά φέτος και να κλειδώσει την παρουσία στα πλέι οφ. Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα και γιατί η Ευρωλίγκα έχει γίνει σούπερ ανταγωνιστική (θα μείνουν έξω πολλές ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ από εμάς), αλλά και γιατί ήταν ένας από τους στόχους μας στην αρχή της σεζόν. Έχουμε καλομάθει βέβαια και κανένας ή σχεδόν, δεν θεωρεί πλέον την οκτάδα ασφαλή στόχο, πάμε για παραπάνω λέμε όλοι. Ισχύει αλλά μέχρι ένα σημείο, γιατί δεν είναι καθόλου δεδομένο. Η ομάδα είναι στα πλέι οφ σχεδόν από το Φεβρουάριο, έχει 6-0 με Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Φενέρ (πρώτη φορά στην ιστορία) ενώ η μοναδική ομάδα που μας κέρδισε από αυτές που είναι στην οκτάδα είναι η Μονακό! Χτες βράδυ μπήκαμε πάλι κάπως μουδιασμένοι, κακά τα ψέματα, είμαστε όλοι ακόμα πολύ επηρεασμένοι από αυτό που συνέβη και οι δηλώσεις του κόουτς μετά το ματς το επιβεβαιώνουν. Αργοί και προβλέψιμοι στο πρώτο δεκάλεπτο (11-22) ειδικά στην επίθεση, με πολύ κακή κυκλοφορία της μπάλας, ανούσιες ντρίπλες και νωχελικότητα στην άμυνα. Αντίθετα οι Καταλανοί μπήκαν ορεξάτοι και δημιούργησαν πολλά προβλήματα με αιχμή του δόρατος τους Σάνλι και Μίροτιτς, και αν είχαν περισσότερη ευστοχία από την περιφέρεια (έχασαν πολλά ελεύθερα από λάθος δικές μας περιστροφές), θα είχαν πάει τη διαφορά στους 20. Στην άμυνα, μας έβαλαν τεράστια πίεση στον άσο, για να αποδιοργανώσουν το feed game μας μέσα στη ρακέτα. Οι διάδρομοι έκλεισαν και αμέσως φορτωθήκαμε με άγχος και βεβιασμένες επιλογές. Ο Σάσα βραβεύτηκε πριν την έναρξη ως MVP του Φεβρουαρίου, αλλά κλειδώθηκε από την άμυνα με βοήθειες του Σάρας και αναγκάστηκε να πάρει πολλές προσπάθειες υπό τεράστια πίεση, πράγμα που του στοιχίζει σε ορισμένα ματς γιατί γεμίζει με άγχος και φαίνεται. Ουδέν σχόλιο για Κάνααν που έμεινε εντελώς εκτός αγώνα (0π. -7 PIR σε 11 λεπτά). Στο δεύτερο δεκάλεπτο όμως η παρουσία του second unit έδωσε άλλη διάσταση στο ματς γιατί με απίστευτη ενέργεια στην άμυνα κυρίως από τους ΜακΚίσικ και Μπλακ, οι ερυθρόλευκοι επέστρεψαν στο παιχνίδι δυναμικά και απομάκρυναν άρον-άρον τα όνειρα της Μπάρτσα για νίκη. Έγιναν μια γροθιά με συνεχείς αλλαγές στα σκριν (όταν δεν είναι μέσα ο Κάνααν είναι πιο εύκολο, κι ας χάνονται ορισμένα επιθετικά ριμπάουντ), έκοψαν τη δημιουργία του Λαπροβίτολα και με πίεση στη μπάλα, πλήρωσαν με το ίδιο νόμισμα τους Καταλανούς που δεν έβρισκαν χώρο, αναγκάζοντας τους σε συνεχείς σκιπ πάσες και λάθη. Το μοτίβο είχε αλλάξει αλλά όχι το σκορ, αφού χρειαστήκαμε 3+ λεπτά για να βρούμε σουτ από έξω και να δώσουμε τέλος στη νευρικότητα. Ο Λάρι επιτέλους ευστόχησε στα 6:44 του δεύτερου δεκαλέπτου και γύρισε κυριολεκτικά το μομέντουμ και το ματς υπέρ μας. Όχι τυχαία βγήκε MVP με 14 πόντους και 5 ριμπάουντ αλλά και εξαιρετική παρουσία στα μετόπισθεν αφού εκμηδένισε όποιον μάρκαρε. Είναι ο μόνος παίχτης μας που έχει κάτι το εντελώς απρόβλεπτο, και αιφνιδίασε και πάλι τους μπλαουγκράνα όπως είχε κάνει και στη Βαρκελώνη. Αυτή η τρέλα του Λάρι ξεκόλλησε την ομάδα, η ίδια τρέλα έκλεισε το ματς με ένα τεράστιο τρίποντο 3 λεπτά πριν το τέλος. Όταν πήγε στον πάγκο αμέσως μετά ο Μπαρτζώκας τον υποδέχτηκε με χειροκρότημα και τον χάιδεψε στο κεφάλι, όπως μας λέει ο @Nico7 που ήταν εκεί δίπλα. Και είναι αυτή η αξία του φετινού (του περσινού και εύχομαι και του μελλοντικού) Ολυμπιακού, να παίρνεις από τους "εργάτες" σου τα μέγιστα σε ένα ματς, παρά τις βρισιές και τις αντιξοότητες να αποδίδεις τα εύσημα όταν η τρέλα του Λάρι μετουσιώνεται σε χρυσάφι για την ομάδα. Στο κατόπι ο ΜακΚίσικ που επιθετικά έκανε πάρτι και ταπείνωσε τους ισπανούς που τον άφηναν να βαράει τρίποντα μόνος του, και καλά "σιγά μην το βάλει". Ο Σακίλ είχε 3/4 τρίποντα (16π. 3ρ. 1λ. 2κλ. σε 27') και μάλιστα παραλίγο να βάλει και αυτό που έχασε από το κέντρο στη λήξη του τρίτου δεκαλέπτου. Είχε όμως και 4 ασίστ ενώ έμοιαζε αδύνατο να μπορούν να τον σταματήσουν στο πρώτο βήμα. Ό,τι δοκίμασε ο Σάρας για να τον σταματήσει απέτυχε. Η άμυνα μας συνέχισε το βιολί της και έτσι τα δυο μεσαία δεκάλεπτα είχαν επι μέρους σκορ 39-25, μπαίνοντας στα τελευταία 10 λεπτά με αβάντα νίκης. Ο υπέροχος Ταρίκ Μπλακ (6π.5ρ. 15 PIR) εισέπραξε επιτέλους σύνθημα από την κερκίδα αφού η παρουσία του στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση ήταν καθοριστική. Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει με τον Αμερικανό σέντερ που εξελίσσεται στον καλύτερό μας ψηλό! Με πολύ γρήγορα πόδια και κορμί από ατσάλι έχει αυτή τη στιγμή μεγάλη υπεροχή σε σχέση με άλλους ψηλούς, είναι rim protector, παίζει εύκολα άμυνα με κοντούς μετά τις αλλαγές στα σκριν. Ο Πίτερς (6π. 4ρ.) απο την άλλη, κάλυψε τον χλωμό Σάσα κυριώς στην άμυνα, αλλά τον κράτησε φρέσκο, και όταν ο MVP του Φεβρουαρίου ξαναμπήκε στο τελευταίο τρίλεπτο έκανε παπάδες και έριξε οριστικά την Μπαρτσελόνα στο καναβάτσο. Τρίβει τα χέρια του ο κόουτς Μπαρτζώκας γιατί το δημιούργημα του αυτό είναι ένα όνειρο, ακόμα και όταν το ματς δεν είναι θεαματικό και η αρχική πεντάδα έχει πολλά προβλήματα. Το να διαθέτεις ένα second...united σαν το δικό μας είναι εξαιρετικά σπάνιο αν αναλογιστεί κανείς ότι το 60% της παραγωγής ήρθε χτες από αυτούς. Ο δρόμος για την καταξίωση είναι μακρύς και πρέπει να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι και κυρίως ταπεινοί μέχρι το τέλος. Όταν νικάς όμως σε ένα σχετικά άσχημο ματς μια ομάδα σαν την Μπάρτσα και μάλιστα για δεύτερη φορά φέτος, έχεις την ποιότητα και την πολυτέλεια να κοιτάς στα μάτια οποιονδήποτε. Η ομάδα είναι ίσως ακόμα σε αγωνιστική κάμψη (φαντάσου) πράγμα που φάνηκε στο Μιλάνο και στη Ρόδο, αλλά πιστεύω ότι ένα άλλο σύνολο, χωρίς το βάθος ποιότητας που έχουμε εμείς κυρίως από τους αναπληρωματικούς, εχτές θα έχανε εύκολα. Όλες οι ομάδες του σκακιστή περνούν μια μικρή κρίση το Μάρτιο για να παρουσιαστούν έτοιμες όταν η μπάλα θα ζυγίζει 100 κιλά. Ο στόχος της τετράδας είναι πλέον πολύ κοντα και πιστέψτε με, δεν έχει καμία σημασία ποιόν θα αντιμετωπίσουμε ειδικά αν έχουμε πλεονέκτημα έδρας. Όλοι θα κάνουν τα πάντα για να μην πέσουν απάνω μας. ΥΓ1. Παρά τις δυσκολες ώρες, ο κόσμος ήταν εξαιρετικός χτες βράδυ. Σε μια συζήτηση που είχα πριν 2 μέρες με @lancelotέλεγα ότι το ΣΕΦ είναι χλιαρό, παρά τα συνεχή sold out. Χτες διαψεύτηκα πανηγυρικά. ΥΓ2. Μέτρια και πάλι η διαιτησία, ειδικά του...Ρόμποκοπ Ντιφαλά που όσο περνάει ο καιρός χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει. Το αντιαθλητικό στο Σλούκα ήταν απλό φάουλ, ενώ το κανονικό που δόθηκε στο Σακίλ, ήταν αντιαθλητικό. Δεν υπάρχει το επιθετικό του Μπλακ (έχει στηθεί), ενώ του Πίτερς είναι καλάθι και φάουλ. Δυο φάουλ είδα που δεν δόθηκαν στο Μίροτιτς. Σωστά τα βήματα στο Λάρι, ενώ δεν υπάρχει μπρος-πίσω αμέσως πριν αφού δεν υπάρχει κατοχή της ισπανικής ομάδας. Εξαιρετικό call τα 3" στο τέλος και μπράβο στον τρίτο διαιτητή για το κουράγιο του, ξεκάθαρη παράβαση. ΥΓ3. Η Μπάγερν καραδοκεί αύριο να μας κάνει ζημια, το ματς θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Πάμε να γεμίσουμε το ΣΕΦ! @Μέλη
-
Είναι πολλά τα πακέτα όντως. Δύσκολα λες όχι σε μια τέτοια πρόταση. Πρόκειται περί εξευτελισμού του αθλήματος στην Ευρώπη αλλά έτσι είναι το χρήμα. Ξερνάω με τα πετροδολάρια και το καρακιτσαριό των Αράβων στα εμιράτα…
-
Προβλέπω ήττα, για δυο λόγους: η ομάδα είναι σαφώς επηρρεασμένη από το δυστύχημα στα Τέμπη κατά πρώτο λόγο, και γενικά το κλίμα στη χώρα είναι ιδιαίτερα βαρύ. Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με μια μίνι κοιλιά που κάνουμε αυτή τη στιγμή και που φάνηκε στα 3 τελευταία ματς, με Βαλένθια (παρά τη νίκη), με Μιλάνο και Κολοσσό. Όλες οι ομάδες του Μπαρτζώκα έχουν το Μάρτιο μια κάμψη, πριν το τελικό φορμάρισμα. Είναι ίσως αναπόφευκτο να κάνουμε τώρα μερικές ήττες πριν τα παιχνίδια που θα κρίνουν τη σεζόν. Ο στόχος δεν είναι η πρωτιά αλλά το πλεονέκτημα έδρας, δεν έχει επίσης καμία σχεδόν σημασία με ποιόν θα πέσουμε στα πλέι οφ, όλοι εμάς φοβούνται και όχι το ανάποδο. Τέλος, είναι θετικό το γεγονός ότι κάνουμε τώρα κοιλιά, για να είναι η ομάδα σε εγρήγορση και να δουλεύει. Όταν νικάς συνέχεια νομίζεις ότι είσαι άτρωτος και στα κρίσιμα ματς είναι πολύ επικίνδυνο να ξεφουσκώσεις.
-
Θα κάνω εμετό
-
- 5 σχόλια
-
- 9
-
-
Στην ανάπαυλα του αγώνα ο καλός μου φίλος @Nickέλεγε ότι μάλλον πήγαμε για διακοπές στη Βαλένθια αφού είναι εξαιρετικά δύσκολο με τόσα λάθη σε ένα μόνο ημίχρονο να υπερκεράσουμε τη διαφορά κυρίως στην ενέργεια και τα πολλά προβλήματα που μας είχαν θέσει οι σουτέρ της ισπανικής ομάδας. Και η αλήθεια είναι ότι αναρωτιόμουν στο τέλος του αγώνα πώς καταφέραμε να κερδίσουμε με 20 λάθη και μάλιστα τόσο άνετα. Είναι ένα πράγμα αξιοπερίεργο και μυστήριο κυρίως γιατί η στατιστική δεν αποτυπώνει πάντα με ακρίβεια τι συμβαίνει σε ένα ματς σαν αυτό. Σίγουρα οι 25 ασίστ και τα 32 ριμπάουντ (η Βαλένθια είχε μόλις 16!) αλλά και το εξωπραγματικό 77% στα δίποντα, δίνουν μια μόνο διάσταση του ματς. Αλλά και πάλι, η ομάδα πήγε στο -15 δυό φορές σε 20 λεπτά, σε ματς εκτός έδρας, απέναντι σε μια ομάδα που δεν μας ταιριάζει (αχώνευτη ακόμα η ήττα στο ΣΕΦ), μια ομάδα που παίζει γρήγορο μπάσκετ βγαλμένο από τα βάθη της ισπανικής σχολής. Και όμως, αρκεί 1 δεκάλεπτο καταλυτικού, διαστημικού, ισοπεδωτικού μπάσκετ για να καθαρίσουμε τοπαιχνίδι, να ελέγξουμε το ρυθμό στην άμυνα και στην επίθεση και να φύγουμε με 4/4 νίκες από την Ισπανία φέτος, πράγμα που μόνο μια ομάδα είχε καταφέρει στην ιστορία πριν από εμάς, η Εφές το 2020. Το κακό μας ξεκίνημα (25-15 και 45-35) ήταν βέβαια αφορμή για καθολική (και...ορθόδοξη) έκρηξη από πλευράς Μπαρτζώκα που είχε βγει από τα ρούχα του με την εικόνα της ομάδας που έστελνε και το @lancelotπάνω στο...τιγάνι με τα γουρλίδικα αυγά! Οι αλλαγές στα σκριν και η αφελής νοοτροπία στα πικ εντ ρολ μας στην επίθεση, που η Βαλένθια είχε διαβάσει 3 πάσες νωρίτερα, μας εξέθεσαν στην άμυνα (για μένα είναι λάθος να αφήνουμε τις φλατ άμυνες με τον Κάνααν μέσα γιατί τον σημαδεύουν και έρχεται βοήθεια με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι να έχουν ελεύθερο τρίποντο), αλλά και στην επίθεση που παρά την καλή κυκλοφορία χώλαινε στην τελική έκβαση. Με Σλούκα στην πεντάδα (10π. 9α. 2ρ.) η ομάδα πήρε τα πάνω της αλλά ο εκνευρισμός των Κάνααν και Λαρεντζάκη άφηνε τρύπες στην άμυνα με αποτελέσμα η Βαλένθια να ξαναβρεθεί μπροστά στο σκορ και να έχει ξεκάθαρο μομέντουμ. Η ευλογία του Θρύλου όμως, που είναι και το κλειδί της νίκης, είναι η ικανότητά μας να ανατρέπουμε τη σε βάρος μας κατάσταση χάρη στην αυτοθυσία και στο ότι παίζουμε πάντα ο ένας για τον άλλο. Κανένας παίχτης δεν παίζει για τα στατιστικά του, όλοι στις δηλώσεις τους μιλούν για το σύνολο. Και η συνολική προσπάθεια ήταν εξωπραγματική στο δεύτερο μισό του ματς, με 57-40 επι μέρους σκορ, 82% στα δίποντα και 50% στα τρίποντα. Είναι εκπληκτική η σιγουριά μας στο παρκέ (αυτό το χρεώνεται ο σκακιστής) όταν αρχίζουμε να παίζουμε άμυνα. Ο ΜακΚίσικ τα έσπασε στο πρώτο ημίχρονο, έκανε λάθη, αγχώθηκε. Σαν αγριεμένο λιοντάρι όμως μπήκε μέσα στο 3ο δεκάλεπτο και τελικά είχε 11 πόντους με 3/6 τρίποντα σε 22 λεπτά. Και στέκομαι σε αυτόν γιατί ύστερα από το πολύ κακό ξεκίνημα (4 λάθη, 2 πόντοι) θα περίμενε κανείς ότι θα σταματήσει να σουτάρει. Και όμως μαζί με Παπ και Βεζένκοφ (22π. 7ρ.) έγινε τρόμος στα μάτια των παιχτών της Βαλένθια. Στο ίδιο μήκος κύματος ο Γουόκαπ, άποντος στο πρώτο μισό, αλλά...αναμορφωτής στο δεύτερο μισό με 12 πόντους και 6 ασίστ, ενώ εξαφάνισε από το γήπεδο το Κρις Τζόουνς που έμεινε στους 5 πόντους. Τρίβω τα μάτια μου μπροστά στη στατιστική του Κώστα Παπανικολάου, MVP του ματς με απίστευτη ενέργεια και 22 πόντους (ρεκόρ καριέρας), 4 ασίστ και 4/5 τρίποντα, ένας πραγματικός αρχηγός που μας κράτησε ζωντανούς στο πρώτο μισό όταν κοιμόμασταν πάνω στις δάφνες του κυπέλλου Ελλάδας. Όπως έχω ξαναγράψει πρόσφατα, ο Κώστας διανύει την πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του και οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν τον έβλεπα σε καλή κατάσταση στην αρχή της χρονιάς. Θα σταθώ και στην προσφορά των Φαλ (5π.7ρ.4α.2κλ.) και Μπλακ γιατί η άμυνα επιτέλους λειτούργησε όταν αυτοί οι δυο σήκωσαν τα τείχη μέσα στη ρακέτα και ο Ντούμπλεβιτς δεν ξαναείδε μπάλα. Ήταν ιδιαίτερα υπομονετικοί στο spacing και πήραν λίγες προσπάθειες ανοίγοντας δρόμο προς το καλάθι για τους κοντούς. Είμαστε με βεβαιότητα στα πλέι οφ ενώ σιγά-σιγά κλειδώνει και το πλεονέκτημα έδρας. Η ομάδα αυτή τη στιγμή ρολάρει ενώ υπάρχουν ακόμα περιθώρια βελτίωσης(!) στο αγωνιστικό καθαρά κομμάτι αν και δεν υπάρχει ομάδα που να είναι καλύτερη από εμάς σε βάθος χρόνου. Η πνευματική μας ωριμότητα και ετοιμότητα είναι η πυξίδα της επιτυχίας, οι 7 σερί νίκες είναι ρεκόρ για την Ευρωλίγκα και ζούμε όλοι μια μαγική χρονιά, αφού δεν βλέπουμε την ώρα να ξαναπάμε στο ΣΕΦ ή να κολλήσουμε τις μύτες μας στις οθόνες. Για τα πλέι οφ το λέω, όταν παίζουμε το μπάσκετ μας, δεν υπάρχει ομάδα που να μπορεί να μας σταματήσει. Υγεία να υπάρχει και θα ονειρευτούμε με τα μάτια ανοιχτά. ΥΓ1. Καλή η διαιτησία του Γιαβόρ και των συναδέλφων του. Έγιναν κάποια μικρά λάθη αλλά ελάχιστα σε σχέση με προηγούμενα ματς, κάπως έτσι ήταν οι διαιτησίες πέρσι και κυρίως πρόπερσι. Σωστή η απόφαση για τα αντιθλητικά σε Πρέπελιτς και Κάνααν, σωστά όλα τα επιθετικά φάουλ που χρεώθηκαν με εξαίρεση ίσως αυτό του Μπλακ αφού το γατόνι ο Πρέπελιτς εκβιάζει τη φάση και κάνει και θέατρο. Εξαιρετική θα έλεγα η ερμηνεία των επαφών στα σουτ και στη διαχείριση των ψηλών, καιρό είχα να τη δω. ΥΓ2. Η σκηνή με Παπ και Γουόκαπ στις δηλώσεις στο τέλος, είναι η επικεφαλίδα αυτής της χρονιάς, αλλά και η ταμπέλα αυτής της ομάδας. ΥΓ3. Δεν βλέπω την ώρα να ξανα είναι Παρασκευή! Καλό ΣΚ! @Μέλη
-
Το Λαύριο είναι τσικό του ζελά;
Geo Poulidis replied to lancelot's θέμα in BaskeTalk | Σεζόν 2022-2023 και πίσω
Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι εντελώς κωλοχανίο, δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες και αυτοί που υπάρχουν ερμηνεύονται κατά βούληση. Η διοίκηση του Βασιλακόπουλου την τελευταία 10ετια, δεν έκανε το παραμικρό για να γίνει το πρωτάθλημα πιο ανταγωνιστικό, το ίδιο και η ΕΣΑΚΕ. Αντίθετα το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η μάσα και η πόλωση ποα-Ολυμπιακού. Είναι αδιανόητο να θεωρούμε νορμαλ στην Ελλάδα αυτό που έγινε με Σερέλη, Αγραβάνη κλ. Κανένα μετρο, κανένας κανόνας. Ο Λιολιος και η διοίκηση της ΕΣΑΚΕ πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν παρά πολλά καυτά θέματα. Τι περιμένουν; -
Πριν 4 χρόνια και κάτι μέρες, ο Χρήστος Μπαφές έστελνε τα φιλάκια του (που ήταν και δικά μας) στη γραμματεία του ΟΑΚΑ, σε εκείνο το αλήστου μνήμης ματς με το βάζελο, που σηματοδοτούσε την αρχή του #mexritelous. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα επακολουθούσε και με πόσο πειστικό τρόπο θα δικαιωνόταν η προσπάθεια όλων μας, από τους προέδρους μέχρι τον τελευταίο οπαδό. Ύστερα από 4 χρόνια ο Θρύλος όχι μόνο είναι κυρίαρχος στην Ελλάδα έχοντας δώσει 11 συνοχόμενες φάπες στο αντίπαλο δέος (πρέπει να είναι παγκόσμιο ρεκόρ σε όλα τα αθλήματα), αλλά παίζει και το ομορφότερο μπάσκετ σε ολόκληρη την Ευρώπη, ένα μπάσκετ βγαλμένο μέσα από τα πιο...υγρά μπασκετικά μας όνειρα! Στο τέλος του ματς με το Περιστέρι απόψε και ενώ όλα είχαν κριθεί από το πρώτο πεντάλετο, ο ΜακΚίσικ βρέθηκε να έχει ένα πανεύκολο λέι απ ύστερα από πάσα του Πίτερς στον αιφνιδιασμό, αλλά αντ'αυτού ξαναέβγαλε την μπάλα έξω στον Αμερικανό συμπαίκτη του που έβαλε το 8ο τρίποντο του στο ματς (8/11). Η πεμπτουσία του αλτρουισμού; Του θεάματος θα πω εγώ. Σκορπώντας τρόμο λοιπόν στους αντιπάλους της και στα 3 ματς του Ηρακλείου, η ερυθρόλευκη αρμάδα έκανε το καθήκον της και με το παραπάνω, κατατρόπωσε όποιον συνάντησε μπροστά της με χαρακτηριστική ευκολία και κατέκτησε το 11ο Κύπελλο Ελλάδας στην ιστορία της. Η ομάδα του σκακιστή εξέθεσε αυτές τις 3 μέρες την πραγματική (χαοτική) διαφορά που την χωρίζει από τους αντιπάλους της στους εγχώριους θεσμούς. Αυτό που βλέπουμε είναι το απόλυτο δημιούργημα της φιλοσοφίας των Αγγελόπουλων και του Γιώργου Μπαρτζώκα. Και το απίστευτο είναι ότι είμαστε μονάχα στην αρχή. Καλώς ήρθε το κύπελλο λοιπόν, δεύτερη κούπα της χρονιάς. Τα ματς με Άρη και Περιστέρι δεν αντέχουν σε κριτική, δεν υπάρχει κάτι που να μην λειτουργεί όταν η κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση είναι...διαστημική (δεν ξέρω τι άλλο επίθετο να βρω πλέον) και μπαίνουν τα τρίποντα με συνέπεια ή ακουμπάμε τη μπάλα σε Φαλ, Μπολομπόι και Μπλακ. Η ενέργεια από την άμυνα είναι ισοπεδωτική για τους αντιπάλους και ο έλεγχος του ρυθμού απόλυτος επί 40 λεπτά ή σχεδόν. Θα σταθώ φυσικά μόνο στο χτεσινό ματς με τον ΠΑΟ γιατί ήταν το μόνο που είχε ενδιαφέρον απο μπασκετικής πλευράς. Και αυτό για έναν απλό λόγο: τα 7 ελεύθερα τρίποντα που δημιουργήσαμε στο πρώτο 20λεπτο βρήκαν όλα σίδερο και πήγαμε στα αποδυτήρια στο -5. Είναι λάθος όμως να πιστεύει κάποιος ότι δεν παίξαμε καλά στο πρώτο μισό του ματς χτες, αλλά έτσι είναι με τα σουτ απέξω. Όταν σουτάρεις με 28% θα ζοριστείς, ακόμα κι αν είσαι οι Γουόριορς του Στιβ Κερ. Η ομάδα όμως έχει ένα...τσιπάκι που την εδραιώνει αυτή τη στιγμή ως μεγάλη δύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ: όσο χάλια και να πάει το τρίποντο, το spacing και η άμυνα δεν πρόκειται να αλλάξουν, ίδια ένταση, ίδιο πλάνο, ίδια αυτάπαρνηση, ένας για όλους και όλοι για έναν, συνέχεια. Έφτασαν μόλις 5 λεπτά στην επανάληψη για καθαρίσει το ματς με τον αιώνιο αντίπαλο που βρέθηκε στο καναβάτσο παραζαλισμένος από την άμυνα και τη συγκλονιστική επίθεση και με ένα επι μέρους 17-0 (και 23-4 σε 9 λεπτά) έστειλε τα φιλάκια του στους απανταχού Ολυμπιακούς! Ο ΠΑΟ σε εκείνα τα 9 λεπτά σκόραρε μονάχα 4 βολές! Από πνευματικής πλευράς η διαφορά μας με το βάζελο αυτή τη στιγμή είναι ακόμα μεγαλύτερη σε σχέση με το καθαρά μπασκετικό κομμάτι. Όχι απλά τους έχουμε πάρει τον αέρα, αλλά είμαστε ένα τρενάκι τρόμου στο Dungeon που δεν ξέρεις πραγματικά πότε θα πάθεις ανακοπή και ασφυξία. Η συνολική μας παρουσία αποπνέει υγεία, φρεσκάδα, συνοχή, διασκέδαση. Κανείς δεν υστερεί, όλοι αποδέχονται το ρόλο τους, όλοι πέφτουν στη φωτιά. Δεν θα σταθώ σήμερα σε κανέναν παίχτη ειδικά, πλην του συγκλονιστικού Παπανικολάου, που διανύει την καλύτερη χρονιά του και που αποδεικνύεται πραγματικός αρχηγός. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπορούμε να στηριζόμαστε σε αυτόν, ύστερα από δυο ιερά τέρατα που διαδέχτηκε. Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα κατακτήσουμε όσα ονειρευόμαστε φέτος, είναι όμως πραγματικά μια σπάνια συγκυρία να μπορούμε να ζούμε αυτό που ζούμε και θα το θυμόμαστε για πολλά χρόνια. ΥΓ1. Θεωρώ τη διοργάνωση στο Ηράκλειο σχεδόν αποτυχημένη. Και λέω σχεδόν γιατί είναι επιτυχία να βρίσκονται μαζί στο ίδιο γήπεδο οπαδοί των αιωνίων και να μην ανοίγει μύτη. Αλλά αυτό είναι το μόνο θετικό, κι ας μην πήγαν οργανωμένοι. Είναι πραγματικά λυπηρό όμως το σκηνικό του τελικού με τις κερκίδες μισοάδειες, αλλά και η κατάσταση όλων των ματς συνολικά που δεν κατάφεραν να προσελκύσουν κόσμο. Το ενδιαφέρον για το μπάσκετ δεν μπορεί να πορεύεται με μοναδικό κριτήριο την ασφάλεια. Το Φ8 του κυπέλλου είναι όμορφη ιδέα αλλά θέλει βελτίωση, και το ωράριο και ο τόπος διεξαγωγής. Οι Σέρβοι κατάφεραν να διοργανώσουν 2 ματς με οπαδούς Ζβέζντα και Παρτίζαν στην απόλυτη μπασκετική ηδονή, χωρίς να γίνει το παραμικρό. Οι Σέρβοι μπορούν, εμείς; ΥΓ2. Σεμνός και λογικός ο Μπαρτζώκας στις δηλώσεις του στο τέλος, με τα πόδια στη γη. Είναι ένας άνθρωπος πραγματική ευλογία για το Σύλλογο. Συγχαρητήρια σε όλους που δεν ξέχασαν Μπαφέ και Γκατζούλη στους πανηγυρισμούς. ΥΓ3. Μέτριες οι διαιτησίες σε όσα ματς είδα με την Τσαρούχα να ξεχωρίζει ξακάθαρα. Είμαι βέβαιος ότι η εποχή του φάρου έχει παρέλθει, γίνονται όμως απίστευτα και μακροσκοπικά λάθη που καθιστούν έκδηλη την ανικανότητα ορισμένων διαιτητών και τη μιζέρια της προετοιμασίας τους. Πάντως γενικά, σε σχέση με πέρσι, υπάρχει στασιμότητα. Καλή εβδομάδα και τα λέμε το ΣΚ για Βαλένθια. @Μέλη
-
afterview Time out (Euroleague 2022-2023, Round 24 8-10/02)
Geo Poulidis commented on Nick's άρθρο in Αρθρογραφία
Γκουρού, δικός μας 😍 (Πένθος, αχαχαχαχ εεεεεεεεεεεεεεε) -
EUROLEAGUE One thousand eyes (Alba-Olympiacos 60-93, 08.02.23)
Geo Poulidis commented on Geo Poulidis's άρθρο in Αρθρογραφία
Ούτε με σακούλα -
EUROLEAGUE One thousand eyes (Alba-Olympiacos 60-93, 08.02.23)
Geo Poulidis posted ένα άρθρο in Αρθρογραφία
Στην 42η επέτειο από την τραγωδία της Θύρας 7, ο Θρύλος ανέβηκε στην πόλη του Τείχους και σκόρπισε την Άλμπα στους πέντε...βερολινέζικους ανέμους για να συνεχίσει το καλό μομέντουμ και να πάει στο 6-0, ουσιαστικά σφραγίζοντας την παρουσία στα πλέι οφ. Η Άλμπα μπορεί να είναι τελευταία στη βαθμολογία, είναι όμως μια ομάδα που βασίζεται στην ελευθερία κινήσεων και στη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, και όχι τυχαία πριν το ματς ο κόουτς Γκονσάλες δήλωνε ότι «ο Ολυμπιακός είναι ο καθρέφτης μας, έτσι πρέπει να είμαστε». Το τσουχτερό κρύο δεν με εμπόδισε βέβαια να κατηφορίσω προς το ποτάμι και το East Side Galery για να δω από κοντά την μεγάλη μου αγάπη. Και το αποτέλεσμα ήταν για ακόμα μια φορά εκθαμβωτικό. Στην αρχή του ματς με τα περίεργα φάουλ που χρεώθηκαν όλοι οι ψηλοί μας, οι Γερμανοί αναθάρρησαν και κάτι πιτσιρικάδες που καθόντουσαν κοντά μου, άρχισαν τα σχόλια και τις αναφορές στο περσινό μας κάζο (είχαμε χάσει με διαφορά). Βέβαια στο +38 το λιμάνι είχε γίνει πολύ βαθύ και οι Γερμανοί είχαν αλλοιθωρήσει από τις φάπες, ενώ εγώ τραγουδούσα με τα φιλαράκια μου «δεν ξέρω τι'ναι αυτό που μου συμβαίνει...». Το ματς δεν αντέχει σε κριτική, ίσως με εξαίρεση ένα 5 λεπτο στο τέλος της 2ης περιόδου και στην αρχή της 3ης που η Άλμπα έτρεξε ένα επί μέρους σκορ 25-19, κατά το οποίο χαλαρώσαμε υπερβολικά και ο Μπαρτζώκας πηρε δυο διαδοχικά τάιμ άουτ για να κράξει την υπεροψία και τις κακές επιλογές στην επίθεση. Στα υπόλοιπα 35 λεπτά, όχι μόνο δεν είχαμε αντίπαλο στο γήπεδο αλλά σε ορισμένα σημεία φάνηκε σαν να είμασταν σε προπόνηση. Δυσκολεύομαι πραγματικά να βρω επίθετα να χαρακτηρίσω το μπάσκετ που παίζουμε τον τελευταίο μήνα. Και μάλιστα χωρίς τον Σλούκα, τον πιο δημιουργικό παίχτη σε ολόκληρη την ΕΛ. Χτες είχαμε πάλι καταιγισμό ασίστ (26) και σχετικά λίγα λάθη (13) για τον ρυθμό που διατηρήσαμε σε μεγάλο μέρος του ματς. Το ματς κρίθηκε από τη σφοδρότητα της επίθεσης μας που γίνεται παραδόξως ολοένα και καλύτερη. Σε ορισμένα σημεία του παιχνιδιού παίζαμε όπως...οι Σπερς του Πόποβιτς, δεν υπερβάλλω: με 3 γκάρντ και τη μπάλα να στροβιλίζεται ανάμεσα σε διπλά σκριν, σκιπ πάσα, έξτρα πάσα, ελεύθερα τρίποντα, καρφώματα and one. Οι Σάσα (28π.13ρ.) και Παπανικολάου (11π.4ρ.3α.4κλ) ήταν εκπληκτικοί στην επίθεση αλλά όπως φαίνεται και από τη στατιστική του αρχηγού, ο Παπ ήταν...αγριάνθρωπος και στην άμυνα αφού μαζί με τον Γουόκαπ (15π.10α) περιόρισαν στο μηδέν την τροφοδοσία των ψηλών της Άλμπα ενώ σε 27 και 30 λεπτά αντίστοιχα έκαναν μόλις 3 λάθη! Κλειδί της επιτυχίας μαζί με τους προαναφερθέντες, η τριάδα των ψηλών και η διαχείρισή τους από τον κόουτς που δεν έχασε την ψυχραιμία του όταν φορτώθηκαν με φάουλ στην αρχή και χαμήλωσε το σχήμα για να πάει σε double team όπου δυο κοντοί έκλειναν συνεχώς το δρόμο προς το καλάθι από τον θηριώδη Κουμάτζι και τον Λουκ Σίκμα, τον πιο ευφυή μπασκετικά παίχτη (μαζί με τον Τεόντοσιτς) ολόκληρης της διοργάνωσης. Οι Φαλ και Μπολομπόι είχαν μεστή αλλά περίεργη παρουσία αφού ο Γάλλος είχε 9 πόντους και ήταν μάλιστα αλάθητος στο σουτ σε 10 λεπτά, αλλά χωρίς ριμπάουντ (!) ενώ ο παρεξηγημένος Τζοέλ σε 20 λεπτά είχε 7 πόντους αλλά και 9 σκουπίδια. Η ομάδα στο διάστημα που αγωνίστηκε με κοντύτερο σχήμα είχε ένα επι μέρους 55-25, πράγμα που υποδηλώνει πως χάθηκε η μπάλα. Με τον πιο εκκωφαντικό λοιπόν τρόπο ο Ολυμπιακός πάει στη διακοπή της Ευρωλίγκας (επόμενο ματς με Βαλένθια στην Ισπανία στις 24.2) και στρέφει την προσοχή του στο Φ8 του κυπέλλου, όπου τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους, παρόλο που είμαστε ξεκάθαρα το φαβορί. Στην Ευρωλίγκα είμαστε αυτή τη στιγμή η ομάδα που τρέμουν όλοι. Γιατί παραδόξως ακόμα και με παίχτες κλειδιά να είναι απόντες, αποδίδουμε στο 100% και επιβάλλουμε μια κυρίαρχη συλλογικότητα που κόβει πόδια (στους αντιπαλους) και την ανάσα (σε εμάς όλους). Πολύ νωρίς για συμπεράσματα σε σχέση με την τελική βαθμολογία και τα πλέι οφ, όταν όμως έχει σχεδόν εξασφαλιστεί το πλεονέκτημα έδρας 10 αγωνιστικές πριν το τέλος της regular season, έχεις το δικαίωμα ακόμα και να χάσεις τον ύπνο σου. Όσο μικρό καλάθι κι αν κρατάς. ΥΓ. Συγκινητικοί οι Παπανικολάου και Μπαρτζώκας που αφιέρωσαν τη νίκη στα αδέρφια της θύρας 7. Ο Παπ έκανε λόγο και για τις τραγικές ώρες που ζουν οι άνθρωποι σε Τουρκία και Συρία. ΥΓ2. Σοβαρή ερυθρόλευκη παρουσία στην κερκίδα με περίπου 500 οργανωμένους από το σύνδεσμο του Ανόβερου αλλά και πολλούς ξέμπαρκους που ήταν σε ολόκληρο το γήπεδο. Η φιλοξενία των βερολινέζων οπαδών, μνημειώδης. Με απόλυτο σεβασμό χειροκρότησαν την ομάδα τους αλλά και υποκλίθηκαν σε εμάς στο τέλος χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο. Πολιτισμός. ΥΓ3. Στο κάρφωμα του Παπ, ο Γερμανός πιτσιρικάς που καθόταν δίπλα μου, αναφώνησε: what the fuck. Σεβάστηκε. Καλό ΣΚ και τα λέμε σε μια βδομάδα για το Φ8! @Μέλη -
Βερολίνο 8.2.23 | Αγώνας με Alba
Images added to a gallery album owned by Geo Poulidis in Αναμνήσεις από αγώνες
-
0B0AA533-90BC-4F6B-9815-4131D1D51A3A.jpeg
Geo Poulidis posted a gallery image in Αναμνήσεις από αγώνες
Από το άλμπουμ: Βερολίνο 8.2.23 | Αγώνας με Alba
-
9CB677A0-6F31-49C3-BF12-5630299782E6.jpeg
Geo Poulidis posted a gallery image in Αναμνήσεις από αγώνες
Από το άλμπουμ: Βερολίνο 8.2.23 | Αγώνας με Alba