Ton Kouts

Εκπληκτικά συναισθήματα. Συγχαρητήρια σε όλους. Ένας ακόμα ευρωπαϊκός τίτλος για το μεγαλύτερο πολυαθλητικο σύλλογο του πλανήτη. Αξίζει να εστιάσουμε και να πάρουμε ένα μάθημα ότι μία φαινομενικά αποτυχημένη και προβληματική χρονιά, με ψυχραιμία, σωστό πλάνο και σοβαρότητα κατέληξε να είναι άκρως επιτυχημένη. Διότι αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ΜΕΣΑ στη χρονιά, τότε σίγουρα μπορεί να γίνει από χρονιά σε χρονιά.

Ακούω για ξεσκαρταρισμα παικτών, αλλά βλέπω ξεσκαρταρισμα οπαδών ;)

Επίσης άξια αναφοράς είναι η τεράστια διαφορά στο σκορ από τους πάγκους των δύο ομάδων. 39-5 αν θυμάμαι καλά...

Η Χριστοστάθμιση του ημιχρόνου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη.

Γουοκαπ 12π 10ασ

Ολυμπιακός - Φενερ 3-2 Μπαρτσελόνα - Ζαλγκίρις 3-1 Ρεάλ - Παρτιζάν 3-1 Μονακό - Μακάμπι 2-3

Fall 14π, 10ριμπ.

Σλούκας 18π.

Έχουμε ξαναπεί ότι το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο, να νικάς 3-0 και να παίζεις άμυνα, να κάνεις καθυστερήσεις και να παίζεις με το ρολόι. Ο ρυθμός είναι πάρα πολύ γρήγορος και πρέπει συνεχώς να δίνεις το καλύτερο σε άμυνα και επίθεση. Δεν υπάρχει χώρος για χαλάρωση... Βασικά... υπάρχει (αφού είναι πολύ λογικό υποσυνείδητα να μη συνεχισεις να παίζεις στον ίδιο ρυθμό) αλλά είναι πιθανό σημείο αντεπίθεσης του αντιπάλου. Όπως χτίζεις όλη τη χρονιά για να κριθεί ο τίτλος σε ένα ματς (τελικός) ή σε σειρά τελικών, έτσι και μέσα σε ένα ματς χτίζεις ώστε τα τελευταία λεπτά (για να μη πω δευτερόλεπτα) να έχεις όσο μεγαλύτερη διαφορά μπορείς, και κυρίως να έχεις το μομέντουμ με το μέρος σου. Η ομάδα χθες φάνηκε οτι δεν περίμενε τόσο σοβαρή αντίδραση από τον αντίπαλο. Δεν ήταν έτοιμη να αντιδράσει. Ο συνδυασμός πολύ καλής άμυνας και επίθεσης της Βιλερμπαν δεν άφησε την ομάδα να βγει από το σοκ. Νομίζω πρέπει να αναφερθεί και το πάρα πολύ κακό timing της τεχνικής ποινής του coach B. Προχωράμε....