Άγραφοι κανόνες και η αμφισβήτηση τους

[Nick]

Με έναν point guard, τραυματία αρχηγό και το Φαλ να αγωνίζεται πάλι για 33 λεπτά ο Θρύλος ολοκλήρωσε με δύο νίκες την εβδομάδα διπλής αγωνιστικής θυμίζοντας σε όλους (πρώτα απ όλα σε εμάς) τον παλμό της ομάδας αλλά και το πόσο πιο απρόβλεπτο γίνεται το μπάσκετ. Δε θεωρούσα ότι θα νικήσουμε με τίποτα τη σκληρότητα των Σέρβων στα χέρια του κόουτς Σφαιρόπουλου, ιδίως με αυτό το ρόστερ και τους περιορισμούς στο  δικό μας rotation αυτή τη στιγμή. Κι όμως, έσφαλα σοβαρά για δεύτερη φορά - η πρώτη ήταν η εκτίμηση του πώς θα παρουσιαστούμε στη Τουρκία.

Ο δρόμος φέτος είναι αισθητά πιο ανώμαλος και είναι ίσως πιο σημαντικό να θυμόμαστε - γενικά αλλά πόσο μάλλον στο μπάσκετ - πόσο εύθραυστες είναι έννοιες όπως δυναμικές, αντοχή, κλπ και ότι αυτό που τελικά επιδρά περισσότερο σε βάθος χρόνου είναι κάτι που προσαρμόζεται, μεταμορφώνεται, εξελίσσεται. Κάτι τέτοιο είναι το πνεύμα και οι αρχές στην οποία έχει δομήσει ο προπονητής τον Ολυμπιακό τα τελευταία τρία χρόνια  και, όσο κι αν κοστίζει το τέλος του ταξιδιού τις δύο τελευταίες σεζόν, ο πραγματικός στόχος είναι αυτό που ήδη έχει πετύχει ο Μπαρτζώκας. Το αν τελικά θα φέρει κοντό, ψηλό, και τα δύο με απασχολεί λιγότερο. Νομίζω ότι δε μπορώ να βρω κάτι πιο σημαντικό για την ουσία του παιχνιδιού: την ανατροπή, τη συνεργασία, την ένταση, την επιμονή, το πάθος, όλα αυτά που έβγαλε ο Ολυμπιακός (και) χθες. Το ''refuse to lose'' το έχουν και άλλα σύνολα. Αυτό που λείπει από τη συντρηπτική πλειοψηφία των ομάδων - με πρώτη απ όλες τον πιο άμεσο ανταγωνιστή μας - είναι η αμετακίνητη και αλτρουιστική προσκόλληση στην ανάδειξη του συνόλου το οποίο βασίζεται στην αυταπάρνηση του παίχτη να γίνει πρωταγωνιστής. Το πώς μπορεί αυτό να μεταφραστεί σε επίπεδα παιχνιδιού κυριολεκτικά έπρεπε να το δούμε πέρυσι για να το πιστέψουμε. Το τι χρειάζεται όμως το βλέπουμε φέτος αρκετές φορές ως μία γενικότερη  υπενθύμιση ότι η διατήρηση της ιδέας και των αρχών έρχεται μέσω θυσιών - ''δε θα ''πουλήσω'' παίχτες μου που έχουν προσφέρει επειδή τραυματίστηκαν'' . Κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολο να το αποδεχθούμε όμως αν θέλουμε να ξαναδούμε τον Ολυμπιακό να παίζει μπάσκετ όπως το περσινό είναι ο μόνος δρόμος. Η επιτυχία είναι άλλη - μεγάλη - κουβέντα αλλα για το ίδιο το παιχνίδι δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα: για τα παιδιά πχ το νόημα του παιχνιδιού είναι να συνεχίζεται στο διηνεκές.

 

 

Είναι οι αξίες της ομάδας κάτι μεγαλύτερο από το μπάσκετ το οποίο έχει μάθει να παίζει? Βλέποντας τις να καθρεφτίζονται απόλυτα στα δύο time out της τέταρτης περιόδου μέσα από τον Παπανικολάου, εγώ λέω ''ναι''.  Κάθε χρονιά, ακόμα και μετά από τόσο καιρό εδώ, ο Κώστας μεγαλώνει το αποτύπωμα του στην ομάδα - και φυσικά σε εμάς - και είναι πλέον παράδειγμα για το πώς πραγματικά εξελίσεσαι και αφήνεις παρακταθήκη. Είναι μεγάλη υπόθεση να γνωρίζεις τη θέση σου αλλά να αναγνωρίζεις και τις αδυναμίες σου και των γύρω σου και να έχεις τα κότσια και τον τρόπο να τους ενώνεις εκεί που τα πράγματα πάνε να στραβώσουν ('μετα αυτά ρε κόουτς, πάμε τώρα να πάρουμε το ματς'). Δεν έχω λόγια.

 

@Μέλη @Βετεράνοι @Admins

[Panoskara]

Η φανέλα του Κώστα όταν σταματήσει πρέπει να βρεθεί δίπλα στου Βασίλη και του Γιώργου. Είναι ο τελευταίος της "χρυσής εποχής" του Ολυμπιακού. Το τελευταίο μέλος των ομάδων που μας έκαναν να κλάψουμε από χαρά και περηφάνια. Βλέπω να αργεί πολύ να βρεθεί επόμενος. Θα μπορούσε αυτός να είναι ο Σάσα αλλά δεν φαίνεται να επιστρέφει σύντομα...

[Duck]

5 ώρες πριν, Nick έγραψε:

αλτρουιστική προσκόλληση στην ανάδειξη του συνόλου

πολύ σωστό αυτό που λές. Ακόμα και ο Canaan, που έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα πίσω του, στο NBA, που ήρθε στην Ευρώπη ως star, στον Ολυμπιακό έχει υποταχθεί στις ανάγκες του συνόλου. Τον θεωρώ πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα.

[Nico7]

λάτρεψα τα πάντα, ειδικά τον επίλογο!

Παπ, ο άξιος διάδοχος μιας σειράς τεράστιων αρχηγών.

[Duck]

1 ώρα πριν, Panoskara έγραψε:

Βλέπω να αργεί πολύ να βρεθεί επόμενος. Θα μπορούσε αυτός να είναι ο Σάσα

έχει πολλά ψωμιά να φάει με τον Ολυμπιακό ακόμα, για να μπορεί να μπει σε αυτήν τη λίστα.
Εγώ πιο πιθανό βλέπω τον Λαρεντζάκη, με το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε. Ειδικά αν συνδυαστεί και με ένα μεγάλο τίτλο.

[Panoskara]

@Duck Ο Λαρεντζάκης δεν έχει ούτε θα έχει ποτέ την αγωνιστική επιρροή των άλλων ώστε να μπορέσει να μπει σε αυτή τη λίστα. Μόνο σαν μορφή στα αποδυτήρια...

[ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ]

On 17/11/2023 at 3:20 ΜΜ, Panoskara έγραψε:

Η φανέλα του Κώστα όταν σταματήσει πρέπει να βρεθεί δίπλα στου Βασίλη και του Γιώργου. Είναι ο τελευταίος της "χρυσής εποχής" του Ολυμπιακού. Το τελευταίο μέλος των ομάδων που μας έκαναν να κλάψουμε από χαρά και περηφάνια. Βλέπω να αργεί πολύ να βρεθεί επόμενος. Θα μπορούσε αυτός να είναι ο Σάσα αλλά δεν φαίνεται να επιστρέφει σύντομα...

Ο επομενος δεν ειναι ο Σασα. Ο επομενος ειναι ο Τζορτ Παπας. Πρωτοι εδω

[Panoskara]

20 ώρες πριν, ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ έγραψε:

Ο επομενος δεν ειναι ο Σασα. Ο επομενος ειναι ο Τζορτ Παπας. Πρωτοι εδω

Πιο πιθανό είναι της Μπεριλ παρά του Τζορτζ....😂😂😂