Εισαι στο μυαλο κάτι… αγχωτικό !

[StamosK]

 

«Τέλος καλό, ολα καλα»

«Απο την κόλαση στον παράδεισο»

 

Και ότι αλλο αντίστοιχο κλισέ μπορείτε να σκεφτείτε. Κλισέ που αντικατοπτρίζουν όμως την εικόνα του ματς, των παικτών, του επιτελείου, της διοίκησης, των οπαδών στο 100%

 

Πριν το ματς έγραψα ότι θα ειναι δύσκολο για τον Παπανικολάου, αφου θα χρειαστεί να παίξει αμυνα σε κοντύτερα σχήματα λόγω απουσίας Ιωάννας, και πως θα πρεπει ο Μακισικ να πιάσει τα υψηλά (vs Παο) στάνταρ του. Έπεσα κατα κάποιο τροπο μέσα.

 

Με το ξέσπασμα στο τέλος και τα κλάματα του Παπανικολάου φάνηκε το ποσο βάρος κουβαλούσαν στα χέρια τους. Το βάρος του «πήγαμε μέχρι τέλους. Κάναμε αυτο που θέλαμε. Πλέον αν χάσουμε δεν έχουμε δικαιολογία». Και ο κωστας μαζί με Πρίντεζη τωρα που το σκέφτομαι ειναι οι δυο που το έχουν νιώσει στο πετσί τους ολο αυτο περισσότερο απο όλους όποτε λογικό εν μέρη. Αλλα απο την αλλη εισαι επαγγελματίας αθλητής που έχεις βρεθεί σε πολυ πιο σημαντικά ματς απο αυτο και πρεπει να έχεις μάθει να το διαχειρίζεσαι. Ειδικά απο τη στιγμη που έτσι οπως εχει δομηθεί το ρόστερ μιλάμε για το μοναδικό τριάρι κιόλας. Τέλος πάντων ευτυχώς ο Μακισικ (αν και μπήκε κρύος και κλασικά επιπόλαιος στο ματς) βρήκε τον εκρηκτικό του εαυτό και η συνεισφορά του στην ανατροπή ήταν ουσιαστικότατη!

 

Σχετικά με το ματς σίγουρα δεν ηταν αυτο που περιμέναμε να δούμε. Ακόμη και στην πρώτη περίοδο που επιθετικά είμασταν σε καλό φεγγάρι (κυρίως λόγω των σουτ/ιδεών του Ντορσει) πίσω μας τα εβαζαν με οποίο τροπο ήθελαν. Και φτάσαμε στο δεύτερο. Εκει που πέσανε οι διακόπτες. Εκει που ήρθε το ολικό μπλακ αουτ (εκει και Οχι στο τρίτο). Μπαρτζωκας βγάζει Τάιλερ να τον ξεκουράσει (έχοντας πιθανότατα στο μυαλό του ότι θα του δώσει σερί λεπτα στο δεύτερο ημίχρονο). Ξαφνικά ο μόνος παίκτης που με τις ιδέες του ξεκλείδωνε την αντίπαλη αμυνα δεν υπήρχε. Φυσικά δεν ηταν αυτο το πρόβλημα. Το πρόβλημα ηταν ότι η ομάδα δεν έβγαζε συνεργασίες μπροστά και δεν έβγαζε φάσεις στον ψηλό, (η όποτε τις έβγαζε ο Φαλ δεν μπορούσε να τις εκμεταλλευτεί). Ο Ντορσει ηταν η λύση σε αυτο το πρόβλημα. Ανορθόδοξη πολλές φορές, αλλα λύση !

 

Και αφαιρείς αυτή τη λύση λοιπόν απο την πεντάδα. Ανακατεύεις λιγο την τράπουλα και εμφανίζεις και έναν Λιβιο με την ελπίδα να εξαφανίσεις το πρόβλημα (του οποίου λύση αποτελούσε ο Τάιλερ). Αποτυγχάνεις. Εκει λοιπόν ρε κοουτς άστρα ολα στην άκρη, βάλε Ντορσει - Σλουκα στα 2.30 να τελειώσουν μαζί το δεκάλεπτο, να πας με ενα καλό σκορ στο ημίχρονο και να διορθώσεις και ότι θες εκει. Δεν το κανεις ! Συνεχίζεις εμονικά στο πλάνο σου ! Και βρίσκεσαι στο ημίχρονο με ενα -6 και με πρώτη επίθεση στον βαζελο να εισαι εν δυνάμει -8 (οπως και τελικά έγινε). Και φυσικά ο μόνος λόγος που είμασταν μόνο για 6 πίσω ηταν ο Σλούκας και ο Σασα (και ισως ο Φαλ που έδειξε να ξυπνάει προς το τέλος).

 

Τρίτο δεκάλεπτο η πλυμμηρα συνεχίζεται. Τα χέρια πλέον εχουν γίνει (ακόμη) πιο βαριά οσο ο παο (χωρίς άγχος) τα βάζει με οποίο τροπο θελει και προελαύνει προς τη νίκη. Ο Σλούκας πάει να γίνει ήρωας παίρνοντας κάποια «kill bill shots» πίσω απο σκριν προσπαθώντας να ξυπνησει τους συμπαίκτες του. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ! Αυτός ειναι ο ηγέτης. Οκ δεν μπήκαν και μάλιστα κάποια ήταν και πολυ άσχημα σουτ, παρά τις καλές προϋποθέσεις. Είπαμε… τα χέρια είχαν πλέον βαρύνει πολυ

 

Για μένα ο μοναδικός (εύκολος) τρόπος να γυρίσουμε στο ματς ήταν το περιφερειακό σουτ. Και αφου αυτο δεν συνέβαινε και η ψυχολογία όλων ήταν στο ναδίρ ειχα αρχίσει ήδη να προετοιμάζομαι για φάπα.

 

Τελικά επέλεξαν τον δεύτερο και πολυ πιο δύσκολο τροπο να επιστρέψουν. Επέστρεψαν παίζοντας το μπασκετ τους. Μέσα σε ολη αυτή την ομίχλη των χαμένων σουτ, των κακών αμυνών και της έλλειψης συνεργασιών, βρέθηκαν δυο παίκτες με καθαρο μυαλό (Γουοκαπ - Μακισικ) και ενέργεια για να θυμηθούν και στους άλλους ποιοι είμαστε και πως παίζουμε.

 

Μπήκαν μέσα και τα έδωσαν ολα στην αμυνα. Στην επίθεση ο Θωμάς οργάνωνε μαεστρικά (τι πάσαρα βγάζει σε μια φάση μέσα στη ρακέτα σκαστή νομίζω ενώ τελείωνε ο χρόνος κιόλας… τέρας ψυχραιμίας). Επίσης ενδεικτικό της θάλασσας που έπιναν όλοι οι υπόλοιποι ήταν οτι κανεις δεν σημάδεψε τον Παπαγιαννη που επαιζε με 3-4 φάουλ. Μόνο ο Μακισικ προσέγγισε επιθέσεις με αυτο τον τροπο ! Ναι αυτός ο επιπόλαιος τύπος που παιζει πρώτα με την ενέργεια και μετα με το μυαλό, σήμερα ήταν αυτός που έδωσε ηρεμια στην ομάδα με σωστές επιλογές. Έκανε την κλασική μακισικιά όταν έτρεξε πιο γρήγορα και απο την μπαλα και απο το εύκολο λει απ παρά λιγο να τρώγαμε γκολ φάουλ, αλλα… ΟΥΦ!

 

Για τους παραπάνω λόγους η ανατροπή ειναι τεράστια ! Γύρισες στο ματς με τον δύσκολο - δικο σου τροπο και τελικά το πήρες.

 

Ναι εννοείται οτι αν ο παο ειχε λιγο καλύτερο ρόστερ με περισσότερες επιλογές μάλλον σήμερα θα κλαίγαμε, αλλα πιθανότατα αν επαιζε αυτο δεν θα βάραινε ο τίτλος του φαβορί τους παίκτες μας κιόλας !

 

ΥΓ. Η μόνη γκρίνια που θα κάνω ειναι για την θέση 4. Πρεπει να γίνει κατι να σταματήσει το ξεζουμισμα του Σασα (ενόψει της δυσκολης συνεχειας). Βρείτε τροπο να ξυπνήσετε τον Έισι να θυμηθεί οτι ειναι μπασκετμπολίστας. Δεν γίνεται να το εχει ξεχάσει τοοοοοσο πολυ !!!

 

ΥΓ2 Σεντοναρα έγραψα. Οποιος το διάβασε καλό κουράγιο ! Χαχα

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk

[lancelot]

Και από το tapatalk κιόλας, ήρωας, χαχα. Για Ντορσει τπτ; Εντάξει καλός ο Σακιλ αλλά χωρίς Ντορσει δεν νικαγες σήμερα 

[StamosK]

Και από το tapatalk κιόλας, ήρωας, χαχα. Για Ντορσει τπτ; Εντάξει καλός ο Σακιλ αλλά χωρίς Ντορσει δεν νικαγες σήμερα 

Ο Ντορσει δεν έκανε κατι αλλο απο το συνηθισμένο. Τους κατούρησε ως συνήθως! Δεν χρίζει αναφοράς [emoji23]


Sent from my iPhone using Tapatalk

[ΤΡΑΝΟΥΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Συμφωνώ χωρις Ντορσει εναν ψυχρο κιλλερ δεν κερδιζες... αυτο μας ελειπε... η εκτελεστικη δεινότητα ενος κατεξοχην σκορερ !!! Ομως ολοι ειχαν το ρολο τους... κανενας δεν κερδιζει ή χανει απο μονος του.