EUROLEAGUE Αγώνας με Ερυθρό | 27.1 | Αναλυσεις

[lancelot]

Προσωπικά ο στόχος της 8αδας παραμένει ανοιχτός. Το ξαναλεω ο στόχος για φέτος είναι "8αδα και βλέπουμε" και τίτλους στην Ελλάδα για να φέρει ηρεμία για του χρόνου. Η ομάδα στην αρχή του 2ου γύρου φαίνεται να γαμιεται τρομερά από το κορονοιο, είναι με σημαντικούς παίκτες εκτός και σε εμάς φαίνεται περισσότερο αφού δεν έχουμε το οπλοστάσιο άλλων ομάδων που είναι και κάτω από εμάς και επιπλέον βγαίνει εκτός εξίσωσης ο κόσμος που μας κράταγε σε πολλά ματς εντός. Με 1000 εκεί και την 7 να δηλώνει πως δεν πάει στο γήπεδο για να μην ενδώσει στα μέτρα, καληνύχτα μαργαρίτα ο παλμός στο γήπεδο. Δυστυχώς ο Σαρλ δεν μας βγαίνει και είναι απων. Ο Acy θεωρώ πως ήρθε κυρίως για του χρόνου τελικά. Άρα υπάρχει τρομερό έλλειμμα στο 5 και ο Μπαρτζω δείχνει πως θέλει να πεθάνει φέτος με τον Μάρτιν. Έγραψε κάποιος πως ο Λαρι πολύ καλός σήμερα. Έλα ρε παιδιά σοβαρά; μιλάμε για τρελή τρύπα στην άμυνα, όσα έβαζε μπροστά τα τρώγαμε πίσω που ήταν μονίμως σε λάθος αμυντικη θέση. Δεν απορώ με Μπαρτζω που τα παίρνει στο κρανίο μαζί του
Όταν λοιπόν ο Ντορσει είναι κακός και ο Σλουκας μέτριος, τι ακριβώς περιμένουμε; Κι πάλι θεωρώ πως η κοιλια Άντε να κρατήσει άλλο ένα ματς και θα παρουμε μπρος πάλι.
Τεσπα καταλαβαίνω την οργή σας αλλά η ομάδα θέλει ηρεμία και όχι κατάρες και στήριξη. Ο 2ος γύρος έχει πάρα πολλά παιχνίδια ακομα

[Geo Poulidis]

 

Είμαστε σε κρίση λοιπόν, η μια ασχημη εμφάνιση συνοδεύεται από μια χειρότερη και μην σας ξεγελάει το ότι κερδίσαμε την ΑΕΚ αγκομαχώντας στο τέλος ενός ματς που φαινόταν χαμένο. Το ματς με τον Αστέρα έδωσε επιγραμματικά τέλος στις αμφιβολίες για το πόσο έχει στοιχίσει στην ομάδα η διακοπή και μας έκανε να αναρωτιώμαστε αν βλέπουμε την ίδια ομάδα που άλωσε με χαρακτηριστική άνεση το ΟΑΚΑ στις 23.12. Και σήμερα; Σήμερα μπήκαμε με κομμένα πόδια, με χαζές στατικές επιθέσεις και ανούσιες αλλαγές στα σκριν στην άμυνα που έφερναν συνεχή miss-match που ευνοούσαν την ΑΕΚ για τουλάχιστον 25 λεπτά.

 

Γιατί συμβαίνει αυτό; Ορισμένοι (και εδώ μέσα) θεωρούν οτί δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, δεν θα χάνεις ματς από υποδεέστερους αντιπάλους ποτέ, ο,τι και να συμβαίνει θα νικάς, γι'αυτό είσαι Ολυμπιακός. Οι παίχτες δεν έχουν όρεξη, δεν τα δίνουν όλα, είναι...απλήρωτοι, δεν καταλαβαίνουν που παίζουν κλ κλ. Μισό λεπτό ρε παιδιά: μήπως μπερδεύουμε το δέντρο με το δάσος; Γιατί το δέντρο κοιτάμε όταν λέμε ότι η ομάδα βρίσκεται σε κρίση επειδή οι παίχτες δεν προσπαθούν αρκετά. Αυτό που διεκδικώ είναι η επαναφορά στη λογική και η προσπάθεια όλων να κοιτάμε τη συνολική εικόνα, τη σεζόν με τα πάνω και τα κάτω της, τη συνολική προσπάθεια που καταβάλλεται από τους παίχτες και το σταφ για μια εξαιρετική ως τώρα πορεία. 

Έγραφα πριν καιρό όταν είμασταν καβάλα στ'άλογο ότι η πραγματική αξία μιας ομάδας μετξύ άλλων, έγκειται στην ικανότητά της να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις μετά από τις ήττες και να ξανασηκώνεται. Οι ήττες φέρνουν γκρίνια και εσωστρέφεια και αυτό ειναι φυσιολογικό, αυτό που είναι παράλογο είναι να χάνεται το μέτρο, να περνάμε σε αφορισμούς και παιδιάστικες αντιδράσεις τύπου "να φύγει ο αμπάσκετός, να κλείσει το τμήμα της ντροπής του συλλόγου" και διάφορα άλλα μαργαριτάρια που ούτε στην πρώτη δημοτικού. Θα έρθουν και άλλες (οδηνηρές) ήττες, όλοι τις κάνουν (η Μπάρτσα έχασε σε Ισπανία και Ευρωλίγκα 4 από τα τελευταία 7 ματς), όπως θα έρθουν και απρόσμενες νίκες (δες με Ρεάλ στη Μαδρίτη πχ). 

 

Απόψε παίζαμε χωρίς Σάσα, Σακίλ και Πρίντεζη, με Ντόρσει να βρισκεται ακόμα στα...μελομακάρονα και γενικά την ομάδα να μην έχει βρει ακόμα ρυθμό λόγω κόβιντ και διακοπής. Όμως και ο Λιβιό και ο Χασάν βγήκαν μπροστά και έδωσαν ενέργεια σε άμυνα κι επίθεση με πόντους και ριμπάουντ. Ο Σλούκας ντύθηκε...Σπανούλης και μας κουβάλησε εκ του ασφαλούς. Συνολική εικόνα: κρίση, αλλά ας βάλουμε τη λογική πάνω από το ισοπεδωτικό μας συναίσθημα. Τώρα είσαι Θρύλος στα δύσκολα.

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ]

 

 

😀

18 ώρες πριν, Geo Poulidis said:

 

Είμαστε σε κρίση λοιπόν, η μια ασχημη εμφάνιση συνοδεύεται από μια χειρότερη και μην σας ξεγελάει το ότι κερδίσαμε την ΑΕΚ αγκομαχώντας στο τέλος ενός ματς που φαινόταν χαμένο. Το ματς με τον Αστέρα έδωσε επιγραμματικά τέλος στις αμφιβολίες για το πόσο έχει στοιχίσει στην ομάδα η διακοπή και μας έκανε να αναρωτιώμαστε αν βλέπουμε την ίδια ομάδα που άλωσε με χαρακτηριστική άνεση το ΟΑΚΑ στις 23.12. Και σήμερα; Σήμερα μπήκαμε με κομμένα πόδια, με χαζές στατικές επιθέσεις και ανούσιες αλλαγές στα σκριν στην άμυνα που έφερναν συνεχή miss-match που ευνοούσαν την ΑΕΚ για τουλάχιστον 25 λεπτά.

 

Γιατί συμβαίνει αυτό; Ορισμένοι (και εδώ μέσα) θεωρούν οτί δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, δεν θα χάνεις ματς από υποδεέστερους αντιπάλους ποτέ, ο,τι και να συμβαίνει θα νικάς, γι'αυτό είσαι Ολυμπιακός. Οι παίχτες δεν έχουν όρεξη, δεν τα δίνουν όλα, είναι...απλήρωτοι, δεν καταλαβαίνουν που παίζουν κλ κλ. Μισό λεπτό ρε παιδιά: μήπως μπερδεύουμε το δέντρο με το δάσος; Γιατί το δέντρο κοιτάμε όταν λέμε ότι η ομάδα βρίσκεται σε κρίση επειδή οι παίχτες δεν προσπαθούν αρκετά. Αυτό που διεκδικώ είναι η επαναφορά στη λογική και η προσπάθεια όλων να κοιτάμε τη συνολική εικόνα, τη σεζόν με τα πάνω και τα κάτω της, τη συνολική προσπάθεια που καταβάλλεται από τους παίχτες και το σταφ για μια εξαιρετική ως τώρα πορεία. 

Έγραφα πριν καιρό όταν είμασταν καβάλα στ'άλογο ότι η πραγματική αξία μιας ομάδας μετξύ άλλων, έγκειται στην ικανότητά της να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις μετά από τις ήττες και να ξανασηκώνεται. Οι ήττες φέρνουν γκρίνια και εσωστρέφεια και αυτό ειναι φυσιολογικό, αυτό που είναι παράλογο είναι να χάνεται το μέτρο, να περνάμε σε αφορισμούς και παιδιάστικες αντιδράσεις τύπου "να φύγει ο αμπάσκετός, να κλείσει το τμήμα της ντροπής του συλλόγου" και διάφορα άλλα μαργαριτάρια που ούτε στην πρώτη δημοτικού. Θα έρθουν και άλλες (οδηνηρές) ήττες, όλοι τις κάνουν (η Μπάρτσα έχασε σε Ισπανία και Ευρωλίγκα 4 από τα τελευταία 7 ματς), όπως θα έρθουν και απρόσμενες νίκες (δες με Ρεάλ στη Μαδρίτη πχ). 

 

Απόψε παίζαμε χωρίς Σάσα, Σακίλ και Πρίντεζη, με Ντόρσει να βρισκεται ακόμα στα...μελομακάρονα και γενικά την ομάδα να μην έχει βρει ακόμα ρυθμό λόγω κόβιντ και διακοπής. Όμως και ο Λιβιό και ο Χασάν βγήκαν μπροστά και έδωσαν ενέργεια σε άμυνα κι επίθεση με πόντους και ριμπάουντ. Ο Σλούκας ντύθηκε...Σπανούλης και μας κουβάλησε εκ του ασφαλούς. Συνολική εικόνα: κρίση, αλλά ας βάλουμε τη λογική πάνω από το ισοπεδωτικό μας συναίσθημα. Τώρα είσαι Θρύλος στα δύσκολα.