Deja Vu (PLAYOFFS GAME 2)

[Μιχάλης]

Μετά το πέρας των νεύρων που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού (νομίζω δικαιολογημένα) και σκεπτόμενος με καθαρότερο μυαλό θα γράψω και εγώ κάποιες διαπιστώσεις για το ματς:

1)Ξεκαθαρίζουμε ότι μιλάμε για playoffs όπου τα πάντα μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή και όχι για ματς regular season.

2)Σήμερα αυτό που συνέβη είναι,όπως λέει και ο τίτλος,deja vu με το παιχνίδι της Μεγάλης Τρίτης.Και στα δύο ματς η μία ομάδα ξεκίνησε καλά και στη συνέχεια πελάγωσε.Τη Τρίτη ήταν η Μονακό,σήμερα ήμασταν εμείς.

3)Ο Ολυμπιακός έκανε ένα πάρα πολύ καλό πρώτο δεκάλεπτο το οποίο στα δικά μου μάτια ενείχε έναν κίνδυνο.Η διαφορά ήταν μόνο στο +6,με την ομάδα να κάνει αρκετές λάθος επιθέσεις και να αφήνει τη Μονακό να ελπίζει πως μπορεί να κυνηγήσει το παιχνίδι.

4)Καταστροφικό 2ο δεκάλεπτο,με τη Μονακό να βρίσκει στο πρόσωπο του Μπέικον (κυρίως) τον εκτελεστή που δεν βρήκε τη Μεγάλη Τρίτη.Ο Μπέικον με τα mid range σουτ που πήρε και ευστοχούσε ακατάπαυστα έδωσε το έναυσμα για να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι να εκτελούν.Ο Τζέιμς είχε αντιμετωπιστεί σωστά εν μέρει,ωστόσο δεν ήταν λίγες οι φορές που τάισε τους συμπαίκτες του για να σκοράρουν.Στο 2ο δεκάλεπτο ήταν που γύρισε το μομέντουμ και έφερε πίεση στην ομάδα.

5)Προσωπική μου άποψη είναι ότι άμυνα στον Τζέιμς πρέπει να παίζουν ο Γουόκαπ και ο ΜακΚίσικ.Τα double team πάνω του δε δούλεψαν και δημιούργησαν ελεύθερα σουτ από τη περιφέρεια που δεν έπρεπε να δοθούν σε μια τέτοια ομάδα ρυθμού,η οποία απλώθηκε στο γήπεδο,δημιούργησε το κατάλληλο spacing και έδρασε ελεύθερα.

6)Είναι ανεξήγητο το γεγονός ότι ο Φαλ δε τροφοδοτείται στο χαμηλό ποστ με σκοπό να παίξει με πλάτη στο καλάθι δεδομένου του όγκου και του ύψους του.Σίγουρα θα ανάγκαζε τους αντιπάλους του να κάνουν double team πάνω του και να αφήσουν ελεύθερους άλλους παίχτες μας στην περιφέρεια.Ίσως η απόκτηση ενός ψηλού πάνω από 2,10 τον Ιανουάριο να ήταν ευεργετική, δεδομένης της αστάθειας του Ζαν Σαρλ,του προβλήματος του Μάρτιν στο πόδι και της μη εμπιστοσύνης του κοουτς στον Έισι.

7)Στο δεύτερο γύρο παρατηρώ ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Λαρεντζάκη,ο οποίος έχει το μυαλό του αλλού και είναι ξεκάθαρο αυτό.Κάνω ιδιαίτερη αναφορά στον συγκεκριμένο,καθώς στον πρώτο γύρο ήταν από τα βασικά γρανάζια της ερυθρόλευκης μηχανής και τώρα έχει περιοριστεί στο να βλέπει τα σημαντικά παιχνίδια από το πάγκο.

8)Κάκιστος για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι ο Παπανικολάου,ο Ντόρσεϊ και ο Σλούκας είχαν κακές επιλογές,όπως και ο ΜακΚίσικ που ήταν ιδιαίτερα επιπόλαιος και άστοχος πίσω από τη γραμμή των 6,75.

9)ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ευστοχία των παιχτών της Μονακό,οι οποίοι βρήκαν ευκαιρία με τα συνεχόμενα λάθη της ομάδας να ξεφύγουν στο σκορ.Τα 20 λάθη είναι πάρα πολλά σε ένα παιχνίδι τέτοιας κρισιμότητας και πρέπει να διαβαστούν άμεσα ώστε να μην επαναληφθούν.Το πιο τραγικό από όλα είναι ότι τα λάθη μας δε πέρασαν ανεκμετάλλευτα,καθώς  επέφεραν +27 πόντους στους αντιπάλους μας.

10)Πρέπει κάποια στιγμή να πει κάποιος στον Μπαρτζώκα ότι το να βρίζεις τα Θεία δε βοηθάει σε τίποτα,ειδικά σε μια τέτοια ιερή μέρα.

11)Απαράδεκτη και κάκιστη διαιτησία, που άκουσε προφανώς τη κλάψα του Ομπράντοβιτς πριν το παιχνίδι (το έχει το όνομα φαίνεται) και έδινε ανύπαρκτα φάουλ στη Μονακό.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα,ωστόσο θα αρκεστούμε σε αυτά.Τη Τετάρτη ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ένα πάρα πολύ σημαντικό παιχνίδι,το οποίο πρέπει να το κυνηγήσει για να μη βρεθεί σε μπελάδες.Η ομάδα έχει αποδείξει πολλάκις ότι έχει τη στόφα και το know how για να τα καταφέρνει στα δύσκολα.Τι χρειάζεται για να γίνει αυτό;Υποδειγματική επιθετική λειτουργία που προϋποθέτει ότι θα βγουν μπροστά όλοι οι παίχτες,έλεγχο του ρυθμού και των ριμπάουντ,όχι βεβιασμένες επιθέσεις (όπως σήμερα) και σωστή αμυντική λειτουργία με επικοινωνία μεταξύ των παιχτών και με deflections.Πάνω από όλα όμως χρειάζεται πιστή εφαρμογή στο πλάνο,πάθος,τσαμπουκά και Ολυμπιακή μαχητική ψυχή.Η ομάδα έχει το χρόνο να ξεκουραστεί,να δει τα λάθη της,να προπονηθεί σωστά,να προετοιμαστεί πνευματικά,για να μπορέσει να αποδώσει στο παρκέ του πριγκιπάτου.Δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα και όποιος πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός δεν θα αντιδράσει είναι γελασμένος.Η έδρα της Μονακό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση φόβητρο και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός.Ωστόσο η Μονακό είναι μία ομάδα που στη καλή της μέρα μπορεί να σκοτώσει την οποιαδήποτε ομάδα και πρέπει να είμαστε πάρα πάρα πολύ προσεκτικοί και συγκεντρωμένοι.

Καλό Πάσχα σε όλους με υγεία και με τη βοήθεια του Θεού να πάρουμε τη νίκη τη Τετάρτη στο πριγκιπάτο.

Ζήτω ο Ολυμπιακός!!!Πίστη στην ομάδα και όχι γκρίνια...

[alexargy]

κοιταω και ξανα κοιταω το +27 απο 20 λαθη! φοβερο! απλα φοβερο,,,

νομιζω οτι ενα ακομα Υ.Γ. με το 14/23 στις βολες θα ηταν χρησιμο! η πνευματικη ανετοιμοτητα στο μεγαλειο της.

ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ...

Χρονια πολλα σε ολους! υγεια και τυχη!

 

[ΤΡΑΝΟΥΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Οι βολες κρίνουν τίτλους!!! Είναι θέμα προπόνησης και βασικότερο ψυχολογίας!!! Ανεπίτρεπτο για να χάνεις τόσες βολες στην έδρα σου!!!

[Nick]

Ωραία τοποθέτηση Μιχάλη, συμφωνώ στα περισσότερα.

Δεν είμαι σίγουρος ότι ο ΜακΚύσικ είναι ο καταλληλότερος γιατί ποτέ δε σηκώνει χέρια όταν ο παίχτης που μαρκάρει σηκώνεται απ το τρίποντο. Η αποτελεσματικότατη άμυνα στο game 1 είχε βασικότερο συντελεστή το Γουόκαπ αλλά ανα φάσεις τον Τζέιμς έκλειναν Παπ και Βέζε. Πιστεύω ορθώς προσθέτει ο Μπαρτζώκας μέγεθος πάνω του όταν δεν είναι στο παρκέ ο Αμερικανός. Απλά προχθές στην αρχή ο Τζέιμς είχε ρόλο δημιουργού και μετά που άνοιξαν οι χώροι έξυπνα ο Ομπράντοβιτς του έδωσε μεγαλύτερο ρόλο εκτελεστή. Στην άμυνα είμασταν κάμποσα κλικ πιο αργοί στο δεύτερο παιχνίδι και η Μονακό έχει αυτούς τους παίχτες που αν βρουν ρυθμό θα σταματήσουν να τα βάζουν του χρόνου. Στο επιθετικό κομμάτι επιμείναμε σαν θερμοκέφαλοι στο β δεκάλεπτο να παίρνουμε ατομικές προσπάθειες. Σε συνδυασμό με την πίεση του χρόνου που μας θόλωνε και την πίεση που έβαζαν αυτοί στην μπάλα οι χώροι δεν άνοιγαν με τίποτα. Λάθος πάσες συνεχώς (20 συνολικά), η συντριπτική πλειοψηφία από πάσες που προσπαθήσαμε να περάσουμε στη ρακέτα. Είναι λίγο γρίφος το οπώς θα τροφοδοτηθεί ο Φαλ με τους Μονεγάσκους να αμύνονται έτσι.

Υπάρχει μεγάλη πίστη από το Μπαρτζώκα στην ομάδα γιατί την ξέρει πολύ καλά και το ίδιο ισχύει και για τους παίχτες. Πιστεύω η χημεία που μας κουβάλησε όλη τη χρονιά σε συνδυασμό με το πόσο κοντά είμαστε σ ένα μεγάλο στόχο θα καθησυχάσει τα νεύρα μας και θα βρούμε αυτή τη λεπτή ισορροπία που χρειαζόμαστε για να νικήσουμε άλλα δύο παιχνίδια: να έχουμε υπομονή αλλά ταυτόχρονα μεγάλη ένταση και σκληράδα.